رفتار دلواپسان بیش از اینکه تأمین‌کننده منافع ملی یا سیاسی باشد آب در آسیاب دشمن ریختن است. روزنامه کیهان در طول تمام این سال‎ها با هزینه بیت‎المال اداره شده است. منتسب به رهبری است و بدون اینکه وجنات، منزلت و جایگاه ایشان را رعایت کند در حال تخریب نیروها و مدیران میهنی عمل می‎کند. واکنش آقای ظریف که اتفاقاً آدم محافظه کاری هم هست و معمولاً خیلی به مسائل داخلی ورود نمی‌کند نشان از فشاری دارد که رسانه‎های رقیب بر تیم وارد می‎کنند. صداوسیما هم وضعیتی بدتر از کیهان دارد. این رسانه امروز با انتصاب و انتخاب مدیران ناآشنا به امر رسانه و بی‎تفکر کار می‎کند. 
نگاهی به تیم‎های اندیشه ‏ورزی صداوسیما فاجعه را تکمیل می‎کند؛ آدم‌هایی که نه دانش لازم دارند، نه از تجربه رسانه‎ای برخوردارند و نه جامعه جهانی را می‎شناسند. یک عده ایدئولوگ‎هایی با دانش کم عمق هستند که با پیچیدگی‏‌های جنگ رسانه‌‏ای اصلاً آشنایی ندارند. آنها اتفاقاً فکر می‎کنند برنامه‎های مؤثری می‎سازند در حالی که با تبلیغات مستقیمی که کمترین اثری هم در ذهن افکار عمومی ندارد، در حال فعالیت هستند. به گونه‎ای که این دستگاه بسیار عریض و طویل با بودجه‎های عظیم اثرگذاری‏‌اش حتی از تلگرام هم کمتر است.