امید

به گزارش امیدنامه،احتمالا هیچکدام از ما دوست نداشتیم جای کسی باشیم که باید در چنین فضایی فرمانده باشد اما سعید نمکی وزیر بهداشت دولت حسن روحانی چه بخواهد و چه نخواهد، امروز فرمانده جبهه مقابله با «کرونا» و البته سرباز جبهه مبارزه با همه اینهایی است که خواندید.

شاید فقط بخشی از این فشارها باعث شد که او روز دوشنبه دست به قلم شود و به رئیس شورای عالی امنیت ملی بنویسد که «متاسفانه پس از حدود ۱۰ روز فقط یک میلیون عدد ماسک تحویل و بقیه نمی‌دانم در کجا انباشته شده. همکاران اینجانب بدلیل اجبار، شبانه‌روز در بازار‌های مختلف و در نقش واسطه و دلال از قاچاقچیان با قیمت گزاف می‌خرند. سوال بنده این است که آیا در شرایطی که همکاران جان بر کف اینجانب در سخت‌ترین شرایط ممکن روز و شب در بخش‌های آلوده پروانه‌وار گرد مردم می‌گردند و خواب و آرامش و سلامتی را قربانی سلامت و راحتی مردم می‌کنند، در ایامی که احتمال آلودگی مردم بدلیل عدم وجود اقلام حفاظتی و پیشگیرانه در خطر است، این شبکه فرصت‌طلب بی‌انصاف از کجا خاطرجمعی دارد که اینگونه جسورانه روبه‌روی مردم و مسئولان می‌ایستد و به‌راحتی اعلام می‌کند که ۲۰۰ میلیون ماسک را می‌تواند ۲۴ ساعته با فلان قیمت در فلان جا عرضه کند؟ آیا رواست گروهی دل به دریای آلودگی جهت رهایی مردم بزنند و گروهی لباس و ماسک اینان و بیمارانشان را در انبار‌ها برای سودجویی صد برابری و یا قاچاق به دیگر کشور‌ها تلنبار کنند؟»

حالا رئیس جمهوری با ارجاع موضوع به وزارت اطلاعات و رئیس قوه قضاییه با دستور به دادستان‌های سراسر کشور خواستار مقابله با محتکران شده‌اند.

اما این، همه ماجرا نیست. موضوع اصلی این است که در این شرایط برخی دارند ساز خودشان را می‌زنند و ظاهرا «تقسیم کار ملی» بی‌معناست. حسن روحانی روز ۴ اسفند طی حکمی خطاب به وزیر بهداشت نوشت: «با عنایت به ضرورت همکاری همه دستگاه‌ها در موضوع مقابله و پیشگیری بیماری کرونا، به موجب این ابلاغ به جناب‌عالی ماموریت داده می‌شود، ستادی را به عنوان «ستاد ملی مدیریت بیماری کرونا» تحت نظر خود متشکل از وزرای کشور، راه و شهرسازی، آموزش و پرورش، علوم، تحقیقات و فناوری، میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی، فرهنگ و ارشاد اسلامی، رئیس ستاد کل نیروهای مسلح، دادستان کل کشور، رئیس سازمان برنامه و بودجه، رئیس سازمان صدا و سیما، رئیس سازمان حج و زیارت، سخنگوی دولت و فرمانده نیروی انتظامی تشکیل دهید» و تاکید کرد که «ضمن برگزاری مستمر جلسات برای بررسی میدانی و اطلاعات دقیق، سیاست‌گذاری، لازم و بهنگام در ارائه خدمات بهداشتی، درمانی و دارویی، اطلاع‌رسانی محتوای آموزشی به عموم مردم، پزشکان، تیم‌های درمانی و کارکنان بیمارستان‌ها و دیگر اقدامات اجرایی مورد نیاز، از تمام توان مجموعه‌های ذی‌ربط به منظور کمک به جلوگیری از شیوع و ریشه‌کنی هر چه سریع‌تر این بیماری استفاده نموده و به اینجانب گزارش مستمر داده شود.»

رئیس جمهوری، دو روز بعد در جلسه همین ستاد گفت: «اگر چیزی را ستاد ملی مبارزه با پیشگیری و مبارزه تصمیم گرفت و ابلاغ کرد، آن تصمیم را همه به عنوان یک امر لازم تلقی کنند.»

او حتی به ابعاد شرعی لزوم تبعیت از این دستورات هم اشاره کرد: «از لحاظ شرعی نیز چون مصوب شورای عالی امنیت ملی است و رهبری معظم آن را تأیید فرمودند و گفتند، باید همه اطاعت کنند. بنابراین همه باید این را به عنوان امر لازم و ضروری مورد مراقبت خودشان قرار دهند.»

روحانی برای چندمین بار، روز پنجشنبه ۸ اسفند و در پاسخ به نامه وزیر بهداشت که مصوبات این ستاد را به اطلاع رسانده بود، تاکید کرد: «یگانه مرجع تصمیم‌گیری در خصوص مدیریت بیماری کرونا، تنها و تنها آن ستاد می‌باشد و تمامی دستگاه‌ها و ارکان کشور موظف و مکلف به اجرای تمامی مصوبات ستاد خواهند بود. برای ایجاد نظم، انضباط و هم‌افزایی همه دستگاه‌های دولتی، خدماتی، غیردولتی و یا اجرایی در ایفای وظیفه خود و رسالت خطیر مراقبت از سلامت مردم، همانگونه که در دولت نیز تاکید شد، نیازمند تصمیم‌گیری‌های قاطع، دقیق، علمی و متمرکز هستیم و در این راستا، هرگونه تصمیم، صرفاً از طرف آن ستاد خواهد بود.»

او البته به همین دستور کلی هم اکتفا نکرد و از دستگاه‌ها نام برد: «همه دستگاه‌های اجرایی، نهادهای عمومی، سازمان اوقاف و امور خیریه، ستاد نماز جمعه، مرکز امور رسیدگی به مساجد، دستگاه‌های نظامی، انتظامی، قضایی و متولیان اماکن مذهبی، مکلف و موظف به تبعیت و اجرای تصمیمات ستاد ملی مدیریت کرونا هستند.»

اما ظاهرا هیچکدام از این تاکیدات و دستورات باعث نشده است که برخی دستگاه‌ها به صورت تمام‌قد، سرباز ستاد فرماندهی باشند وگرنه قاعدتا نباید نمکی خطاب به رئیس جمهوری می‌نوشت: «اگر عزم دستگاه‌های کشور بر حل مشکلی به این سادگی باشد، نباید اینقدر شرمسار مردم و همکارانمان در سراسر کشور باشیم.»

سعید نمکی، امروز گرچه فرمانده میدان است اما مجبور است فرمان بدهد و خودش همراه با فرزندان گمنام نظام سلامت، فرمان خودش را اجرا کند. او فرمانده بی‌سرباز است.