امید

شاید برای همین است كه این روزها ورزش بانوان دیگر در سكوت حركت نمی‌كند و حالا علاوه بر خود ورزشكاران، بسیاری از زنان و دختران این مرز و بوم یكدل شده‌اند تا صدای ورزش زنان ایران را به گوش همه برسانند. بازی دوستانه دو تیم فوتسال بانوان ایران و ایتالیا، تلخی‌ها و شیرینی‌های زیادی به همراه داشت و چند روز متوالی با تحلیل‌ها، انتقادات و تحسین‌های مختلف از سوی رسانه‌ها روبه‌رو بود. در بین تمام مطالبی كه پیرامون این مسابقه گفته و نوشته می‌شد، یك انتقاد پررنگ‌تر و گل‌درشت‌تر بود: ‌«عدم اجازه عكسبرداری و فیلمبرداری از این دیدار». موضوعی كه پیش از برگزاری این مسابقه مطرح و به جدی‌ترین شكل ممكن اجرایی شد. وقتی جامعه عكاسان و خبرنگاران ورزشی دلیل این موضوع را جویا شدند، بارها از سوی مسئولان به وضوح اعلام شد كه به دلیل اینكه تیم ایتالیا حاضر نشده است با حجاب و پوشش اسلامی در این مسابقه شركت كند، عكسبرداری از این رقابت دوستانه امكان‌پذیر نیست. دلیلی كه تا حدی قابل پذیرش بود. اما درست چند روز بعد رخ دادن اتفاق مشابهي، معادلات ذهن اهالی رسانه را بر هم ریخت.جایی كه در رشته‌ای دیگر از مسابقه تیم ملی ایران مقابل تیم‌‌هایی خارجی كه بدون پوشش اسلامی در دیدار حاضر شده بودند، به‌طور كاملا رسمی عك‌سبرداری شد و این تصاویر در خبرگزاری‌‌ها و روزنامه‌ها انتشار یافت.اتفاقی كه موجب ایجاد یك علامت سوال بزرگ در ذهن جامعه ورزش زنان و علاقه‌مندان آن شد. چرا در فوتسال شدنی نبود و در كبدی بود؟!

ماجرا از چه قرار بود؟

استان گلستان و شهر گرگان، در چند روز گذشته میزبانی رقابت‌های كبدی قهرمانی آسیا در هر دو بخش مردان و زنان را بر عهده داشت. مسابقاتی كه به بهترین نحو ممكن و به دور از هر حاشیه‌ای برگزار شد. این رقابت‌ها با استقبال خوبی از سوی تماشاگران همراه شد و اصحاب رسانه نیز این میزبانی را به بهترین شكل ممكن پوشش دادند. این رقابت‌ها در بخش بانوان نیز برگزار می شد و نكته جالب توجه این بود كه با این وجود كه حریفان ایران از پوشش مرسوم كشور خودشان برای این رقابت‌ها استفاده كرده و مقابل تیم كبدی زنان ایران به میدان رفته بودند اما بر خلاف دیدار فوتسال زنان ایران و ایتالیا، اجازه عكسبرداری و تصویربرداری به عكاسان و فیلمبرداران بانو، داده شد؛ تصاویر ثبت و از سوی عكاسان به طور رسمی از سوی جراید و خبرگزاری‌ها منتشر شد. برای پاسخگویی به این سوال كه چه تفاوتی بین فوتسال و كبدی وجود داشت كه این تبعیض بزرگ ایجاد شد، به سراغ مسئولان برگزاری هر دو رویداد رفتیم تا دلایل این تبعیض و تصمیم‌گیری را جویا شویم.

حمیسی: از نایب رییس بانوان بپرسید!

محمدحسین‌حمیسی، رییس حراست فدراسیون فوتبال، در گفت‌وگو با «قانون» و در پاسخ به این سوال كه دستور عدم اجازه عكسبرداری و فیلمبرداری از دیدار دو تیم زناان ایران و ایتالیا از سوی كدام مرجع صادر شده بود، گفت: «من در جریان این موضوع نبودم و به نظر من لیلا صوفی‌زاده، نایب رییس بانوان فدراسیون فوتبال می‌‌تواند در این باره توضیح كاملی به شما ارائه دهد. تصمیمات درباره آن مسابقه از سوی خود مسئولان بخش بانوان گرفته شده بود و من توضیحی ندارم كه در این رابطه بدهم!» در ادامه و پس از اینكه حمیسی برای یافتن پاسخ این ابهام ما را به نایب رییس بانوان ارجاع داد، تلاش كردیم با صوفی‌زاده، تماسی برقرار كرده و این موضوع را پیگیری كنیم كه موفق به ایجاد ارتباط با وی نشديم و پاسخی از او دریافت نكردیم.

دستور كمیته فوتسال نبود!

اما شیرین نصیری، مسئول کمیته مسابقات لیگ برتر فوتسال بانوان، در این رابطه پاسخگو بود و در گفت‌وگو با «قانون» مدعی شد دستور عدم ورود دوربین و تلفن همراه از سوی حراست وزارت ورزش صادر شده بود. به گفته او:«به دلیل برخی ضوابط، قوانین و چارچوب‌هایی كه وجود داشت، اجازه داده نشد پوشش تصویری از این مسابقات صورت بگیرد و اجازه ورود عكاس و فیلمبردار به این دیدار داده نشد. این موضوع كه گفته می‌شود كمیته فوتسال اجازه ورود عكاس و فیلمبردار به بازی را نداده است، صحت ندارد. در واقع باید بگویم كه این ماجرا اصلا به كمیته فوتسال مربوط نبوده است و حراست به‌طور مستقيم در این رابطه تصمیم‌گیری كرده است». نصیری درباره این موضوع كه چرا در یك مسابقه‌ای مانند كبدی، باید این اجازه داده شود اما در فوتسال نه، گفت: «فكر می‌كنم شاید چون مسابقات كبدی به صورت رسمی برگزار شده بود و از طرفی در تهران نیز نبود، این سختگیری كمتر بود. شاید چون یك تیم اروپایی و در تهران به مصاف ایران رفته بود اجازه عكاسی و فیلمبرداری داده نشد، با این حال نكته اصلی این است كه كمیته فوتسال در این رابطه تصمیم‌گیرنده نبود». نصیری در ادامه خاطر نشان كرد: «البته با وجود این ممنوعیت‌هایی كه ایجاد شده بود، همین حضور تیم زنان ایتالیا در ایران اتفاق بزرگی بود و بدون شك دستاوردهای فنی زیادی داشت. همین كه این تعداد تماشاگر به مسابقه آمدند، نشانه خوبی برای ورزش بانوان ایران بود و نمایانگر این بود كه ورزش دختران و زنان در ایران طرقداران بسياري دارد. آرزوی ما این است كه این سختگیری‌ها و ممنوعیت‌ها كمتر شود و ورزش بانوان از لحاظ بعد رسانه‌ای به جایگاهی كه لیاقتش را دارد، دست پیدا كند. هدف ما این است كه فوتسال زنان ایران بهترین نتایج را بگیرد، اگر برخی محدودیت‌ها و معذوریت‌ها نیز وجود دارد ، باید آن را بپذیریم».

فدراسیون كبدی چطور مجور گرفت؟

اینكه مسابقات كبدی قهرمانی آسیا در بخش زنان، از سوی رسانه‌های تصویری به خوبی پوشش داده شد، یك اتفاق خوب در ورزش زنان ایران به شمار می‌رود.

اما باید یك مرجع پاسخگوی این سوال باشد كه چه تفاوتی بین رشته كبدی و رشته فوتسال وجود دارد. آن هم در شرایطی كه پوشش هر دو رشته به هم شبیه است؟ ابوذر ماركولایی، مدیر روابط عمومی فدراسیون كبدی ایران، درباره اینكه این فدراسیون چطور مجوز پوشش تصویری از این مسابقات را كسب كرده است، به «قانون» گفت: «فدراسیون كبدی با اداره كل ورزش استان گلستان هماهنگی‌های لازم را انجام داد و از طرفی حراست ورزش این استان نیز همكاری خوبی داشت و ما توانستیم مجوز عكاسی را بگیریم. البته بخش بانوان این مسابقات با حضور عوامل اجرایی خانم برگزار شد و عكاس و خبرنگارانی كه در این تورنمنت حضور داشتند، همه خانم بودند. پیش از برگزاری مسابقات و در جلساتی كه با عوامل اجرایی و مسئولان استانی برگزار شد، هماهنگی صورت گرفت كه خبرنگاران از تهران به گرگان بیایند اما از عكاسان استانی استفاده شود.

اتفاق خوب دیگری كه در گرگان رخ داد، حضور تماشاگران زن و خانواده‌ها در مسابقات مردان بود. در این بخش باید به تلاش‌های فرمانداری و استان‌داری گلستان اشاره كنم كه بسیار برای مرتفع كردن این ماجرا تلاش كردند. خوشبختانه این مسابقات در هر دو بخش مردان و زنان به خوبی برگزار شد و هیچ مشكل خاصی نیز ایجاد نشد».

سختگیری‌هایی از جنس پایتخت

در سال‌های اخیر بارها در ورزش ایران شاهد این اتفاق بودیم كه سختگیری‌ها و ممنوعیت‌های بخش بانوان در پایتخت پررنگ‌تر از سایر استان‌هاست. همین چند ماه قبل بود كه در اردبیل و زمانی كه این شهر میزبان مسابقات والیبال انتخابی قهرمانی جهان بود، خانواده‌ها با هماهنگی استانداری و اداره كل ورزش و جوانان استان اردبیل توانستند به سالن مسابقات آمده و تیم ملی كشورشان را تشویق كنند. همین مسابقات كبدی در گرگان و حضور تماشاگران در مسابقات مردان و حضور عكاسان در مسابقات زنان، مصداق دیگری از این فضای منطقی‌تر در شهرستان‌هاست.

برای مثال در شهرهایی مانند اصفهان، اهواز و غيره، عكاسان مرد اجازه عكاسی از لیگ‌های ورزش بانوان را دارند و این در حالی است كه در تهران عكاسان و خبرنگاران، همواره با این محدودیت دو جانبه مواجبه هستند. هیچ‌كس به درستی نمی‌داند كه بر اساس چه قانون و ضابطه‌ای در این خصوص تصمیم‌گیری می‌كنند و دلیل این حجم از سختگیری‌ها در پایتخت در مقایسه با سایر شهرستان‌ها چیست؟ ورزش بانوان كودك نوپايي است كه برای دیده شدن بیش از هر چیز به حمایت رسانه‌‌ها نياز دارد.

رسانه‌هایی كه هر بار با محدودیت‌های جدیدی روبه‌رو می‌شوند و قوانین و تصمیمات لحظه‌ای مانع حركت‌شان می‌شود. ورزش زنان ایران بیش از هر چیز نیاز به بازنگری و تصمیمات منسجم‌تر از سوی مسئولان دارد. اتفاقی كه اگر دیر یا زود رخ ندهد، ممكن است با ایجاد سیل ناامیدی، ورزش بانواني كه نیمی از جمعیت ایران را تشكیل می‌دهد، به مرز نابودی برسد.