امید

به گزارش امیدنامه به نقل از ایران،این فعال سیاسی در پاسخ به این سؤال  که با توجه به نتیجه انتخابات مجلس آیا می‌توان گفت که نزاع عقلانیت و پوپولیسم به نفع جریان پوپولیست رقم خورده است؟ گفت: من معتقد به نزاع میان عقلانیت و پوپولیسم افراط‌گرا نیستم و معتقدم که با توجه به عزم بخش‌هایی از حاکمیت برای به قدرت رساندن «انقلابیون جوان» میانه روها و جریان‌های معتدل اعم از اصلاح‌طلب، اصولگرا و مستقل باید به‌جای درگیری‌های بی‌حاصل و تضعیف‌کننده کشور و نظام در شرایط بحرانی کنونی که به افزایش یأس و ناامیدی و انفعال بیشتر مردم هم منجر می‌شود، سیاست «صبر و انتظار» پیش گیرند و به حاکمیت اجازه دهند با سلیقه خود کشور را اداره و ان‌شاءالله بر بحران‌ها فائق شوند. در عین حال به مردم فرصت ارزیابی نتایج انفعال و قهر خود با صندوق‌های رأی داده شود و برای ادوار بعدی مجالس، ریاست جمهوری و شوراها اتخاذ تصمیم کنند.
نبوی در ارزیابی تأثیر مناسبات بین‌المللی بر تحولات داخلی در چنین شرایطی و اینکه آیا برخی جریان‌های تندرو را مهار خواهند شد، افزود: این امر بستگی به چگونگی حاکمیت تندروها دارد. اگر پیش‌بینی مطرح شده در پاسخ قبلی تحقق یابد و طرف مقابل خارجی هم آمادگی نشان دهد، احتمالاً خطری متوجه کشور نخواهد شد گرچه به نظر می‌رسد عرصه بر معتدلین و میانه روها در صورت عدم اتخاذ سیاست صبر و انتظار بشدت تنگ بشود. البته ممکن است حتی با اتخاذ سیاست صبر و انتظار هم برای جلوگیری از به قدرت رسیدن مجدد طیف مذکور به نابودی آن طیف همت گماشته شود.
وی ادامه داد: در صورت حل مشکلات خارجی و حتی همزمان با آن با استفاده از منابع گسترده نهادهای غیردولتی تحت پوشش و اتخاذ سیاست‌های پوپولیستی احتمالاً توده مردم را راضی خواهد شد. همان طور که دولت‌های نهم و دهم با بهره‌گیری از درآمدهای افسانه‌ای نفت و هزینه آن درآمدها برای یارانه نقدی، مسکن مهر و... هنوز هم مقبول توده‌های مردم است.
نبوی تصریح کرد: هدف از به قدرت رسیدن تندروها عمدتاً از میدان به در کردن میانه‌روهاست، معلوم نیست که شعارهای تند کنونی نظیر خروج از برجام و ان پی تی، عدم تصویب FATF و... ادامه پیدا کند و احتمالاً با انعطاف و نرمش به حل و فصل مسائل خارجی و به تبع آن بهبود وضع اقتصادی داخلی پرداخته خواهد شد.
نماینده ادوار مجلس درباره اینکه برای ترسیم چشم‌اندازی برای فردای ایران، فکر می‌کنید در چه حوزه‌هایی نیازمند اصلاحات یا تغییراتی هستیم؟ توضیح داد: به‌نظر من به‌دلیل نبود تشکل‌های قدرتمند مدنی نظیر تشکل‌های صنفی، احزاب، سندیکاهای نیرومند، حرکت‌های مردمی در کشور معمولاً نتایج خوبی نداشته است و مورد بهره برداری‌های سوء داخلی و خارجی قرار می‌گیرد. حوادث دی ماه 96 و آبان 98 از جمله جدیدترین حرکات از این نوع است که علاوه بر ضرر و زیان آنها برای جامعه مدنی، سبب وارد شدن آسیب‌های جدی به کشور شد. با توجه به توضیحاتی که دادم، به‌نظر من تنها راه تغییر وضع موجود به وضع مطلوب، همان اصلاحات در چارچوب نظام است البته تا زمانی که حاکمیت اجازه به کار گرفتن ابزارهای اصلاحی نظیر انتخابات، ایجاد و گسترش احزاب و تشکل‌های صنفی قانونی و... را بدهد و از این طرق امکان تسلط بر نظام اجرایی، تقنینی و... به وجود آید.
نبوی در پاسخ به این سؤال که به نظر شما چالش‌های پیش روی ایران عمدتاً معطوف به وضعیت داخلی و مقبولیت و مشروعیت نظام خواهد بود یا از ناحیه سیاست خارجی و تشدید اعمال فشارها گفت: به نظر من، عوامل داخلی و خارجی هر دو می‌تواند بر سر اصلاح امور مانع ایجاد کند. کاهش مقبولیت و مشروعیت نظام به وحدت ملی و قدرت مردمی حاکمیت لطمه می‌زند و فشارهای خارجی مانع گسترش امنیت ملی، توسعه همه جانبه و بهبود وضع زندگی مردم می‌شود. البته هر دو مورد روی یکدیگر تأثیر متقابل دارند. مقبولیت و مشروعیت و قدرت مردمی حاکمیت سبب کاهش اثر و حتی بی‌اثر کردن فشارهای خارجی بر امنیت ملی و کاهش فشار خارجی سبب بهبود وضع زندگی مردم و افزایش رضایت آنان از حاکمیت می‌شود.