امید

برنامه مخالفان دولت خیلی ساده و بدون پیچیدگی است؛ آنها درصدد آن هستند تا از هر مسیری که میسر است به القای ناکارآمدی روحانی و دولتمردان بپردازند تا از این طریق به دو هدف خود برسند. نخستین هدف آنها از ناکارآمد نشان دادن دولت برای آن است که در انتخابات 1400 با اتکا به پرونده تخریب روحانی و مردان پاستور که برای رونمایی در زمان انتخابات ریاست جمهوری دوازدهم در گنجه نگهداری می‌کنند، چنین مدعی شوند که عملکرد آنها از دولت اعتدالی بهتر بوده است. هدف دوم آنها هم کاهش گرایش جامعه به اصلاح‌طلبان است یعنی درصدد هستند چنین وانمود کنند که دولت روحانی همان دولت اصلاحات2 است و همان اتهامات و ادعاهایی که روانه دولت روحانی می‌کنند را به اصلاح‌طلبان نسبت داده و آنها را ناتوان در اداره کشور می‌کنند که البته جریان اصلاحات زودتر از تصور دلواپسان پی به برنامه آنها بردند و بارها اعلام کردند به رغم وجود انتقاداتی که به عملکرد رئیس‌جمهور دارند، اما هیچ‌گاه به حمایت‌های خود پایان نخواهند داد. به عنوان نمونه فاطمه ذوالقدر عضو فراکسیون امید می‌گوید: «گرچه اصلاح‌طلبان در جاهایی به دولت روحانی نقد دارند، اما اینکه گفته می‌شود اختلاف و جدایی بین رئیس‌جمهور و اصلاح‌طلبان اتفاق افتاده این حرف نادرستی است.» یا صادق زیباکلام که معتقد است: «هزینه ناکامی‌های دولت روحانی در نهایت به نام اصلاح‌طلبان تمام خواهد شد. شرایط اصلاح‌طلبان و حسن روحانی مانند ازدواج بوده است. اصلاح‌طلبان به امید اینکه قرار است با زندگی مشترک با حسن‌روحانی به خوشبختی دست پیدا کنند، وارد زندگی مشترک با او شدند.» از سوی دیگر نباید از این موضوع غافل شد که سبد رأی اصلاح‌طلبان و اعتدالیون اشتراکات زیادی با هم دارد و جامعه تفاوت زیادی میان این دو جریان قائل نیست که درانتخابات 92 و 96 بسیاری از اقشار جامعه به‌واسطه حامیان روحانی که اصلاح‌طلبان بودند به او رأی دادند. به باور رأی دهندگان به روحانی، او دارای ویژگی‌هایی بوده که جریان اصلاحات را مجاب به حمایت از خود کرده است. البته مشی اصلاح‌طلبانه روحانی در دولت نخست پررنگ‌تر بود و در دولت دوم بنا به ملاحظاتی که دارد این همراهی کمرنگ شد، اما هیچ‌گاه مدعی آن نشد که اگر حمایت اصلاح‌طلبان نبود او مجوز ورود به پاستور را دریافت می‌کرد. بنابراین این همراهی آسیب جدی برای جریان اصولگرا به‌ویژه دلواپسان این طیف است. بنابراین با ساده‌انگاری تصور زدن دو هدف با یک تیر را داشتند.

پرونده فریدون به روایت اژه‌ای

ظاهرا تمام پرونده‌های دلواپسان اصولگرا برای تخریب همزمان دولت و اصلاح‌طلبان بدون حصول نتیجه‌ای به پایان رسیده است که آنها به سراغ پرونده‌های نخ‌نما شده رفته‌اند. پرونده‌ای به نام حسین فریدون! روحانی، اعتدالیون و اصلاح‌طلبان منکر پرونده قضائی برادر رئیس‌جمهور نیستند، اما موضوع آنجاست که هرگاه دست مخالفان دولت و اصلاحات برای هجمه خالی می‌شود به یاد فریدون می‌افتند و با یادآوری پرونده او درصدد تضعیف بر می‌آیند؛ به عبارتی«حسین فریدون» رمز هجمه به دولت و حامیان آن است. رسیدگی پرونده فریدون در دستگاه قضا موضوعی طبیعی است که نقدی بر آن وارد نیست. سال گذشته بود که سخنگوی قوه قضائیه در خصوص آخرین وضعیت پرونده حسین فریدون گفت: «این پرونده تنها یک متهم ندارد، بدهی بانک در حال انتقال است، نسبت به مسائلی هم که این پول از کجا آمده و به کجا رفته بررسی‌ها ادامه دارد، اما هنوز منجر به صدور کیفرخواست نشده است.» سخنگوی قوه قضائیه درباره آخرین وضعیت پرونده حسین فریدون، گفت: پرونده دادگاه نرفته و در دادسراست. محسنی‌اژه‌ای در پاسخ به این سوال که آیا درست است که پرونده مختومه شده است، اظهار کرد: «این موضوع را تکذیب می‌کنم» اما مخالفان دولت در روزی که سخنگوی قوه قضائیه به بیان آخرین وضعیت پرونده فریدون پرداخت، موضوع حاشیه‌ای را مطرح و از آن برای اختلاف‌افکنی میان رئیس‌جمهور و دولت پرداختند.

عارف سپر هجمه دلواپسان

روز گذشته سایت‌های دلواپس به‌صورت هماهنگ اقدام به انتشار گزارشی درباره پرونده فریدون کردند، اما این بار برادر رئیس‌جمهور سوژه تخریب آنها نبود بلکه رئیس‌ فراکسیون امید مجلس را نشانه گرفتند و واکنش محمدرضا عارف به پرونده فریدون را سوژه تخریب قرار دادند. در گزارش روز گذشته دلواپسان آمده بود: ‌«در سال 95 مجلس کمیته‌ای سه نفره(سیدمحمدجواد ابطحی، کارن خانلری و محمد قمی) را مامور بررسی وضعیت دکتری فریدون کرد. این کمیته در نهایت اعلام کرد تخلف تحصیلی برادر رئیس‌جمهور محرز شده و وی به شکل توصیه‌ای در دانشگاه شهید بهشتی تحصیل کرده است. حسین فریدون به‌تازگی به صورت مخفیانه از رساله دکترای خود در دانشگاه شهید بهشتی دفاع کرد. با ریاست محمدرضا عارف بر کمیسیون آموزش، پرونده تحصیلی وی مسکوت ماند و وی پس از حضور در جایگاه ریاست این کمیسیون حدود 100 روز است که هیچ اظهار نظری در این باره نکرد. 12 آذرماه امسال، سیدجواد ابطحی، عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس از دستور محمدرضا عارف، رئیس این کمیسیون برای بررسی مجدد گزارش تدوین شده درباره تخلف تحصیلی حسین فریدون، برادر رئیس‌جمهور در این کمیسیون خبر داده بود. با این‌حال، عارف از اظهارنظر رسمی در این‌باره خودداری می‌کرد تا اینکه به تازگی رئیس کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس در پی اصرار خبرنگار تسنیم، سکوت خود را درباره پرونده تخلف تحصیلی برادر رئیس‌جمهور شکست و در اظهارنظری کوتاه گفت: «آخر مگر این موضوع، موضوع اصلی کشور است که الان مطرح می‌کنید؟»