امید

به‌ خاطر صدور دستور توقف این برنامه، به رئیس صداوسیما خسته نباشید می‌گوئیم ولی جا دارد این سوال را هم مطرح کنیم که آیا ایشان بعد از اعلام نظر رهبری متوجه شدند برنامه «برنده باش» شبیه بخت‌آزمائی است و شرعاً اشکال دارد؟

اگر جواب این سوال مثبت است، نتیجه این می‌شود که رئیس رسانه ملی از سواد دینی بی‌بهره و فاقد اساسی‌ترین شرط حضور در این مسئولیت مهم است. و اگر جواب منفی است یعنی رئیس رسانه ملی قبل از اعلام نظر رهبری هم می‌دانست این برنامه، خلاف شرع است، سوال جدید اینست که چرا قبل از این اعلام با پخش آن مخالفت نکرد؟
همین سوال‌ها متوجه مدیر شبکه سه سیمای جمهوری اسلامی نیز هستند. اصولاً کسی که اطلاعات کافی برای تشخیص این امور ندارد، چگونه می‌تواند مدیر یک شبکه تلویزیونی در نظام جمهوری اسلامی باشد؟ مهم‌تر اینکه ایراد و اشکال به مدیریت شبکه سه، بسیار است و متاسفانه رئیس رسانه ملی به این ایرادها و اشکال‌ها توجهی نمی‌کند و چنین مدیری را کنار نمی‌گذارد.
از اینها تاسف‌بارتر وضعیت بخش بازرگانی صداوسیماست که آگهی‌های زیادی را بدون رعایت ضوابط شرعی، اجتماعی و عرفی پخش می‌کند و در مجموع به نظر می‌رسد یا ضابطه‌ای برای پخش آگهی‌های بازرگانی در رسانه ملی وجود ندارد و یا اگر وجود دارد رعایت نمی‌شود. حضور زنان با حرکات و شیوه‌های مختلف برای جذب مشتری کالاها یکی از این موارد است. تفاوت این اقدام با آنچه در تلویزیون قبل از انقلاب بود فقط در حجاب است. روشن است که مشکل فقط بی‌حجابی نبود. شبکه سه تلویزیون هم در یک برنامه مطربی یک زن را با حجاب درحال مطربی و انجام حرکات موزون و محرک نشان داد که اعتراض‌های زیادی را برانگیخت و در فضای مجازی هم فیلم آن درحال دست به دست شدن است. لابد این زن هم چون حجاب دارد، مجاز است مرتکب چنین کاری در برابر دوربین تلویزیون شود!
به نظر می‌رسد پخش بعضی از برنامه‌های رسانه ملی به‌ویژه در بخش آگهی‌ها و مواردی از قبیل برنامه
«برنده باش» با هدف کسب درآمد است. اگر چنین است، مسئولان رسانه ملی باید به این نکته مهم توجه نمایند که همه‌چیز را نباید فدای پول کرد. به جای این کار، درصدد جلوگیری از گسترش کمی صداوسیما، کاهش هزینه‌ها و رعایت اقتصاد مقاومتی برآئید تا ارزش‌ها قربانی پول نشوند. این، نکته‌ایست که رسانه ملی باید آن را به جامعه آموزش بدهد، کاری که مستلزم برخوردار شدن مسئولان این رسانه از سواد دینی است.