امید

به گزارش امید به نقل از فرارو، ساعاتی پس از پایان مذاکرات هسته ای ایران و گروه 1+5 در وین9، تحلیل ها، گمانه زنی ها و اظهار نظرهای رسانه و جریانات داخلی پیرامون این مذاکرات و نتایج آن آغاز شد.

در یکی دو روز نخست پس از وین9 که منتج به تمدید 7 ماهه مذاکرات به جای توافق جامع و نهایی شد، رسانه ها و تحلیل گران وابسته به جریان مخالف دولت، با "هیچ" دانستن مذاکرات سعی در تخطئه و زیر سوال بردن تیم مذاکره کننده و همچون گذشته، متهم به عبور آن از خطوط قرمز ترسیم شده نظام داشتند.

دامنه این انتقاد به مجلس هم کشیده شد و برخی از چهره های اصلی دلواپس با استفاده از تریبون مجلس دولت و تیم مذاکره کننده را متهم به «خوشبینی به استکبار» کردند.

نوار تداوم این ادعاها اما با سخنان مقام معظم رهبری و حمایت قاطع از دیپلماسی دولت، تیم مذاکره کننده هسته ای و روند مذاکرات پاره شد.

بر این اساس، پس از این حمایت، روند انتقادات دلواپسان سمت و سوی دیگری پیدا کرد و با توسل به "تئوری توطئه"، دولت و تیم مذاکره کننده از جانب آنها متهم شدند که از این تمدید اهداف خاصی را دنبال می کنند.

نطفه این رویه تازه، ابتدا در شبکه های اجتماعی و اپلیکیشن های تلفن همراه و توسط همفکران دلواپسان با طرح این ادعا که دولت از تمدید مذاکرات تا تیرماه سال آینده اهداف انتخاباتی دارد کاشته شد.

دلواپسان که امروز دیگر تردیدی وجود ندارد که دلواپسی آنها سیاسی و جناحی است چرا که همین افراد در دولت گذشته که همفکر و هم جهت با آنها بود نسبت به تمام رویه های غلط هیچ دلواپسی نداشتند، با وجود حمایت قاطع رهبری نظام از دیپلماسی دولت، تیم مذاکره کننده هسته ای و روند مذاکرات باز هم حاضر نشدند دیدگاه سیاسی و جناحی خود را به موضوع مذاکرات هسته ای - که قاعدتا باید یک موضوع فراجناحی باشد- کنار بگذارند.

بنابراین پس شبکه های اجتماعی رسانه ها و خبرگزاری ها وابسته به موج تازه راه افتاده دلواپسان پیوستند تا این تئوری توطئه را نزد مخاطبانشان جا بیندازند.

در همین حال حمیدرضا ترقی، عضو شورای مرکزی حزب موتلفه در گفتگو با «نسیم» مدعی شد که«متأسفانه اصلاح‌طلبان می‌خواهند از این "نمد" برای خود کلاهی بدوزند و می‌خواهند پیروزی در انتخابات را به دست بیاورند به همین دلیل تلاش می‌کنند که به یک توافق ولو توافق بد هم برسیم.»

پرویز سروری، قائم مقام جمعیت رهپویان انقلاب اسلامی هم در گفتگو با همین خبرگزاری با طرح این ادعا که برخی اصلاح طلبان به دنبال رسیدن به توافق ولو با عدول از خطوط قرمز نظام هستند مدعی شد:« طبیعی است که اصلاح‌طلبان چنین درخواستی را داشته باشند اما مهمترین خواست آنها به نتیجه رسیدن مذاکرات است، اما آنچه مسلم است در طول این مذاکرات امتیازاتی که داده‌ایم بیشتر از آنچیزی بوده است که دریافت کردیم؛ طبیعتاً عدم تمدید یعنی شکست مذاکرات و این شکست می‌تواند سیاست‌های اصلاح‌طلبان را به هم بریزد.»

غلامعلی حدادعادل، نماینده مردم تهران در مجلس هم دیروز بدون آنکه اتهامی را متوجه اصلاح طلبان کند در نطق میان دستور تمدید مذاکرات را ناشی از تلاش آمریکایی ها برای تاثیرگذاری در انتخابات مجلس آینده دانست.

او گفت: ما نمایندگان که خود را فرزند معنوی و سیاسی مدرس شهید و امام راحل می دانیم به پیروی از رهبر معظم انقلاب به آمریکایی ها با صراحت می‌گوییم مبادا گمان کنید که می‌توانید با تحریم ظالمانه‌ای که به بهانه موضوع هسته‌ای بر ایران تحمیل کرده‌اید دوباره بر ایران راه نفوذی پیدا کنید. مبادا گمان کنید که می‌توانید در قضیه مذاکرات با تهدید و تطمیع در انتخابات مجلس آینده دخالتی کنید.

این سخنان و ادعای چهره های اصولگرا در حالی مطرح و توسط رسانه های وابسته تبلیغ می شود که مذاکرات هسته ای اساسا یک موضوع کاملا فراجناحی است و زیر نظر شورای عالی امنیت ملی و با تاييد مقام معظم رهبری مدیریت می شود و وزارت خارجه تنها مجری تصمیمات اتخاذ شده در این شورا است.

بر این اساس در عرصه تصمیم گیری و تصمیم سازی ها حول موضوع مذاکرات هسته ای، حداقل در شرایط کنونی اصلاح طلبان کوچکترین نقشی را ایفا نمی کنند.

از این رو هر اتفاقی در مذاکرات اعم از توافق و یا تمدید خارج از قدرت تاثیرگذاری اصلاح طلبان است چه برسد به اینکه بخواهند با پیش بینی آن بر اساس تحولات و تصمیمات اتخاذ شده در مذاکرات، اقدام به برنامه ریزی کنند.

مگر آنکه غرض منتقدان، اصلاح طلب دانستن دولت یازدهم باشد که از جانب شخص حسن روحانی عضو سابق تشکل اصولگرای جامعه روحانیت مبارز، بارها این ادعا رد شده است.

نکته دیگر آنکه بر پایه آخرین توافق ایران و گروه 1+5 در وین9، مقرر شد که دو طرف تا دهم تیرماه سال آینده به توافق جامع و نهایی برسند. هر چند محمد جواد ظریف در پایان این مذاکرات تاکید کرد که ما نمی خواهیم از تمام 7 ماه و 7 روز زمان در نظر گرفته شده استفاده کنیم بلکه به دنبال رسیدن به توافق در کوتاه ترین زمان ممکن هستیم.

بنابراین این احتمال وجود دارد که ایران و 1+5 بتوانند در مدت زمان کوتاه تری نسبت به دهم تیرماه به توافق برسند.

با فرض آنکه چنین توافقی در مدت زمان کوتاه تری هم حاصل نشود و در همان دهم تیرماه سال آینده ایران و 1+5 بتوانند به توافق جامع و نهایی دست پیدا کنند، تا برگزاری انتخابات مجلس سال آینده 9 ماه زمان باقی است.

بنابراین حد فاصل تیرماه سال آینده تا اسفند ماه یعنی زمان برگزاری انتخابات مجلس، سیب انتخابات که حداقل از ابتدای سال به هوا پرت شده است تا به زمین برسد هزار چرخ خورده است.

در کشوری هم که احزاب در آن نهادینه نشده و این گفتمان های موسومی در آستانه فصل انتخابات است که می تواند نظرات مردم را به سوی خود جلب کند و گاه در دقیقه 90 این نظر برخلاف تمام پیش بینی ها، تغییر می کند و از سمتی به سمت دیگر سوق پیدا می کند، توافق جامع هسته ای نمی تواند تضمین کننده موفقیت در انتخابات و برگ برنده قطعی برای یک طیف و جناح سیاسی خاص تبدیل شود.

کما اینکه به فرض اگر در تمدید مذاکرات تعمد انتخاباتی وجود داشته باشد ممکن است این توافق بر خلاف تمام پیش بینی های اصولگرایان نتایج لازم به اندازه سطح توقعات شکل گرفته در جامعه را به دنبال نداشته باشد و تا برگزاری انتخابات، دولت روحانی با وجود همین توافق هم نتواند تحول چشم گیری در جامعه ایجاد کند تا همفکران دولت از جمله اصلاح طلبان بتوانند محصول توافق هسته ای را در انتخابات برداشت کنند.

بر این اساس این بارهم دلواپسی دلواپسان به دور از واقعیت ها است و از پایه و اساس مستحکمی برخوردار نیست.