امید

متن این نامه که در اخیتار پایگاه خبری-تحلیلی امیدنامه قرار گرفته است به همراه اسامی امضا کنندگان نامه به شرح زیر است:

رئیس محترم جمهوری اسلامی ایران

با سلام و احترام و تبریک و شادباش به مناسبت انتخاب مجدد جناب‌عالی به عنوان ریاست جمهوری و با نظر به دوران و شرایط حساس، خطیر و مهمی که کشور، انقلاب و نظام در آن به سر می‌برد، بر خود لازم می‌دانیم مطالبی را به عرض آن مقام عالی‌رتبه برسانیم. حضور گسترده، پرشور، آگاهانه و قابل انتظار مردم کشورمان در روز تاریخی و به یادماندنی 29 اردیبهشت 1396 قطعاً یکی از نقاط عطف تاریخ این سرزمین و همچون ستاره‌ای درخشان در آسمان ایران خواهد درخشید. این حضور گسترده، اعجاب­آمیز و تحسین‌برانگیز تاییدی آشکار بر درک و شعور عمیق و غیرقابل کتمان هموطنان عزیز بود.

به‌رغم تمامی سناریوها، برنامه‌ها و اقداماتی که از مدت‌ها پیش عده‌ای برای ایجاد خلل در ارادة مردم برای حضور در پای صندوق‌های رأی و اعلام نظر موافق و رأی «آری» به آنچه که دولت یازدهم، تدبیر و امید، در چهار سال گذشته از خود نشان داده بود، ملت آگاه و تیزبین ایران، موافقت قطعی و غیرقابل خدشة خود را با تداوم دولت یازدهم در قالب دولت دوازدهم اعلام کردند.

تطابق و همخوانی رأی و جهت‌گیری مردم در دو انتخابات ریاست جمهوری و شوراهای اسلامی شهر و روستا، جای ذره‌ای تردید در چگونگی نظر مردم نسبت به مسائل کشور و راه‌های حل و فصل آن‌ها باقی نمی‌گذارد؛ مردم ایران به تعبیری که حضرت‌عالی نیز در پویش دوران انتخابات و در میان مردم بر آن انگشت تأکید نهادید، «راه خود را انتخاب کرده‌اند و "قصد" بازگشت به عقب ندارند».

بی شک آن شور و شعور و نگاه و انتخاب، لوازم و اقتضائاتی دارد. عقل، تدبیر و نیز انصاف اقتضاء می‌کند به پیامی که مردم داده‌اند، امیدی که بسته‌اند و انتظاری که دارند، متعهدانه پایبند و وفادار باشیم.

حفظ، تداوم، تعمیق و گسترش سرمایة اجتماعی کم­نظیری که با بن­مایه‌های اعتماد و امید در ایام منتهی به 29 اردیبهشت در زیست-جهان مردمان این سرزمین، روئیدن گرفت و بالید و به شکلی مویرگی ریشه دواند، نیازمند مراقبت متعهدانه است.

جناب آقای دکتر روحانی

شما با مهارتی تحسین برانگیز که ناشی از اعتقاد عمیق و راستین بر آنچه که می‌گفتید و عمل می‌کردید بود، بدل به نماد روشن این «اعتماد و امید ملی» در دوران معاصر ایران شده‌اید.

این اعتماد و امید علاوه بر لایه‌ها و سویه‌های عاطفی و معنوی، ابعاد و لایه‌های عمیق عقلانی، علمی و مبتنی بر درک و شناخت و تحلیل نیز دارد.

دانشگاهیان، در این میان امّا، با ورود آگاهانه به صحنه انتخابات نشان دادند که نقش آگاهی بخشی معطوف به رهایی و عقلانیت را چگونه می‌توان ایفا کرد و همگام با تمامی اقشار چگونه می‌توان بخشی از یک حماسه شد و آن را رقم زد.

در این انتخابات، شخصیت‌های برجسته علمی و دانشگاهی ممتاز کشور که از جمله مفاخر و ذخایر قابل افتخار ایران هستند به همراه اکثریت قاطع دانشگاهیان که نشانه‌های قطعی و فراوانی برای آن وجود دارد، بر نشستن مجدد جنابعالی بر کرسی خدمت ریاست جمهوری «رأی آری» دادند.

حاکمیت عقلانیت و علم در دانشگاه‌ها و مراکز پژوهشی، بی­ اندکی تردید، مطالبه‌ای اولیه از طرف دانشگاهیان رأی­دهنده به شما بود که چونان انگیزه‌ای قوی آنان را برانگیخت و عزم ایشان را برای آمدن به پای صندوق‌های رأی جزم کرد و به صندوق‌های رأی جان بخشید و آن‌ها را مملو از برگه‌های «آری» به برنامه­های شما کرد. التزام به روش‌های رهبری و ادارة عالمانه، مدبّرانه و آینده­نگرانه دانشگاه‌ها و مراکز پژوهشی و بر صدر نشاندن دانشگاهیان فرهیخته و متعهد و   زمینه­سازی برای رعایت قدر و منزلت آنان، خواسته‌ای مشروع و حقی طبیعی است که اکنون خود را به رخ می‌کشد.

شناخت درست، علمی و اصولی از ماهیت، کارکرد و ویژگی­های نظام آموزش عالی و دانشگاه‌ها و اتخاذ سیاست‌ها و تدابیر متناسب در این زمینه، از ضرورتی اکید و بنیادین برخوردار است.

توسعه و پیشرفت متناسب و متوازن کشور در تمامی ابعاد اقتصادی و فرهنگی، سیاسی، علمی و قرار گرفتن در تراز قابل قبول در سطح منطقه‌ای و بین­المللی و بدست آوردن جایگاه درخور شأن ایران، از معبر علم و عقل و به این ترتیب، از معبر دانشگاه می‌گذرد.

و هم از این روست که رهبری علمی و مدیریت ستادی این کانون توسعه و پیشرفت، اهمیت ویژه می‌یابد.

شخصیت‌های مورد نظر شما برای قرار گرفتن بر کرسی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، مبین و مؤید نگاه شما در مورد اهمیت آموزش عالی در نظام اداری-اجرایی کشور بود. به دلایلی که کاملاً آشکار است و در این مقام فعلاً مجالی برای مرور آن‌ها نیست، مدیریت آموزش عالی کشور و وزارت علوم، تحقیقات و فناوری در دولت یازدهم، بخصوص در یکسال نخستین آن با فرازوفرودهای قطعاً آسیب­رسان مواجه بود. هر چه بود گذشت و اینک شرایطی نوپدید و مساعد با افق‌هایی روشن فراروی نظام آموزش عالی کشور مهیا شده است.

گذر از این معابر مهم و سخت نیازمند شخصیت‌هایی کار آزموده، مجرب و امتحان پس داده است تا با وفاقی که در جامعه دانشگاهی در مورد صلاحیت‌ها، توانایی‌ها و دانش و تجربه­یشان وجود دارد، بذرهای امید و اعتمادی که در فضای عمومی علمی و دانشگاه‌ها نهاده شده است، شکفته و بارور شوند.

ضمن احترام به رأی و نظری که حضرتعالی در این مورد دارید، به گمان ما آقایان دکتر جعفر توفیقی و دکتر رضا  فرجی­دانا، گزینه‌های صاحب صلاحیت و برخوردار از اجماع در میان حامیان دولت شما هستند، و امید می‌رود با قرار گرفتن هر یک از آنان در مناصب مهمی چون وزارت علوم، تحقیقات و فناوری و معاونت علمی و فناوری، گام‌های استوارتری به سمت توسعه علمی کشور برداشته شود.

برای خواندن اسامی امضا کنندگان نامه اینجا را کلیک کنید