امید

اخیراً رئیس دستگاه قضایی گفته است که باید بساط صحبت درباره رفع حصر جمع شود و اگر اینطور نشود، قوه قضائیه، خودش این بساط را جمع می‌کند. فکر نمی‌کنید، این طرح این نوع مسائل که درباره فلان مطلب صحبت بشود و نشود، با اصول دموکراسی مغایرت دارد؟
همین طور است. در جوامع استبدادی، به گونه‌ای است که حاکمان و صاحبان قدرت تصمیم اصلی را می‌گیرند و مردم درباره آن حق اظهار نظر ندارند و حتی در این راستا از مردم هم نظر خواهی نمی‌شود و اگر بشود هم تضمینی نیست که نظر مردم اجرایی شود. اما جامعه ایران چنین جامعه‌ای نیست و با جوامع دیکتاتوری و استبدادی فرق دار د. از این رو نمی‌توان گفت که کسی حرف نزند و یا درباره فلان مطلب در کشور بحثی نشود. نمی‌توان در ایران جلوی مردم را گرفت و گفت که درباره مسأله حصر صحبتی نشود.

آیا اساساً اینکه در مورد موضوعی در جامعه و یا از سوی مسئولان صحبت شود یا نشود، در حیطه اختیارات قوه قضائیه است؟
خیر. نه تنها در حیطه اخیتار قوه قضائیه نیست بلکه در اختیار هیچ کس نیست که به مردم بگوید که چه بگویند یا نگویند. کشور آزاد یعنی اینکه همه حرفشان را بزنند. حالا اگر تشخیص داده شد که این حرف مجرمانه بوده، باید فرد محاکمه شود. اما اینکه تشخصی دهیم حرف مجرمانه بوده یا نبود هم خودش ضوابطی دارد و باید بر اساس قانون عمل شود.

برخی بر این باورند که صحبت درباره مسأله حصر و رفع آن مشکلی را حل نمی‌کند؟
مشکلی را هم حل نکند اما اظهار نظر درباره آن جرم نیست. حل این موضوع به هر شکلی، خواسته یک عده قابل توجهی برای مردم است. چراکه برایشان شبهه وجود دارد که اینها چرا در حصر هستند و چرا این موضوع حل نمی‌شود؟ در این زمینه هر کسی می‌تواند اظهار نظر کند و حتی یک فرد غیر مسئول جامعه کشور اسلامی می‌تواند این سؤال را بپرسد که چرا فلانی در زندان است؟ همین طوری که اگر فردی در زندان باشد، برادرش می‌تواند این سؤال را بپرسد که چرا برادرم در زندان است. باید معلوم باشد که چرا محصور است. نمی‌توان جلوی دهان‌ها را ببندیم. حداکثر اینکه هر کسی حرف مجرمانه زد، آن شخص محاکمه می‌شود. این انتهای ماجراست.

رئیس قوه قضائیه بدون اشاره به فرد یا نهاد خاصی گفته است که کاندیدایی گفته که ما آمده‌ایم حصر را بشکنیم، شما چه کاره‌اید که می‌خواهید حصر را بکشنید. اگر فرض را بر آن بگیریم که منظورش صحبت‌های حسن روحانی درباره رفع حصر است، به نظر شما این موضوع در اختیارات رئیس جمهور است؟
رئیس جمهور گفته است که این موضوع را دنبال می‌کنم. اینکه بگوییم به رئیس جمهور مربوط نیست، اشتباه است. به رئیس جمهور مربوط است. رئیس جمهور به عنوان اینکه رئیس دولت است، درباره تمام مسائل قوای دیگر، مسئولیت دارد. طبق قانون اساسی هم می‌تواند این موضوع را دنبال کند. اینکه گفته شود درباره این موضوع صحبت نشود، پاک کردن صورت مسأله است. اینکه می گویند این بساط را جمع کنید و یا شما چه کاره هستید، راه حل موضوع نیست.

به نظر شما راهکار حل این معضل که به تعبیر اصلاح طلبان استخوان لای زخمی شده است، چیست؟ قوه قضائیه و یا دولت و یا سایر نهادهای مربوطه باید چه کار کنند؟
ببینید اگر آقای موسوی، خانم رهنورد و کروبی گناهکار هستند، باید بر اساس قوانین کشور محاکمه شوند. هر محاکمه هم قانون خودش و حتی قاضی مخصوص دارد. نگه داشتن بدون محاکمه هم مشکلات قانونی خودش را دارد و در واقع خلاف قانون اساسی و شرع است. در واقع نگه داشتن فردی یک روز بدون اجرای قانون در زندان و یا حصر غیر قانونی است.
حالا سؤال اینجاست که چرا آنها را محاکمه نکرده‌اند؟ اگر واقعاً مجرم هستند و چیزی در دست دارند، چرا تا الان محاکمه نکرده‌اند که مردم در جریان همه چیز قر آر گیرند. اگر این اقدام صورت می‌گرفت و یا صورت بگیرد، قطعاً این بگو مگوها هم جمع می‌شود و این همه حیثیت نظام جمهوری اسلامی و حقانیت نظام زیر سؤال نمی‌رود. چرا اگر دلیلی بر ای محاکمه دارند، محاکمه نمی‌کنند؟ اگر نگرانند که جامعه دلیلشان را قبول نکند، باید فکری برای خودشان کنند که با چه ادله‌ای می‌خواهند محاکمه کنند. همه باید بدانند که اینها چقدر جرم دارند واصل جرمشان چیست؟ اما اگر مدعی هستند که جرمشان امنیتی است، بگویند که چه دلیل امنیتی دارند؟ آیا این سه نفر لشکر دارند؟ اسلحه و یا مواد منفجره دارند؟ این‌ها را بگویند تا مردم قانع شوند.