امید

به گزارش امیدنامه، متن مصاحبه «محمدرضا عارف»، رئیس فراکسیون امید در مجلس شورای اسلامی، به شرح زیر است:

خوشحالم که در روزهای آخر سال این توفیق نصیبم شد تا در یکی از خبرگزاری های خوبی که در خدمت نسل جوان است، حضور یابم. پیگیری مطالبات، درک شرایط، پاسخ به خواسته های جوانان و تعالی آنها جزو برنامه های ما است که نقش خبرگزاری شما هم در این حوزه پررنگ می شود. در گفتمان اصلاحات حداقل در دهه 90 توجه به جوانان و سهم دادن به آنها در همه سطوح مطرح بوده که به نوعی کوتاهی هایی که در یکی- دو دهه نسبت به آنها داشتیم، جبران شود. متأسفانه در گذشته اتکا ما همیشه به نسل اول بوده انشالله با تلاش شما و طرح مطالبات جوانان در مسیر تعالی جوانان قدم برداریم.

موضوع تفکیک وزارت ورزش و جوانان در چه مرحله ای قرار دارد؟

دولت لایحه اصلاح ساختار را سال 96 به مجلس ارائه داد. این لایحه در چند کمیسیون مطرح بود، در کمیسیون ها به جمع بندی نرسیدند، نتیجه این شد کمیته مشترکی از فراکسیون ها و کمیسیون های اصلی تشکیل شود. من در سال 80 بر روی اصلاح ساختار دولت کار کرده بودم. تاکید داشتم این کار در دولت اول آقای روحانی و یا حتی در دولت دوم انجام شود. گاهی هم این طور به نظر می رسید که این موضوع، دیگر اولویت دولت نیست.

امیدوارم این کمیته جمع بندی خود را سریع تقدیم مجلس کند. فراکسیون امید تاکید دارد تا از تجربه دولت اصلاحات استفاده کنیم، به خصوص در حوزه جوانان و ورزش که جزو اولویت ها است. من در ابتدا با این ادغام مخالف بودم، در حال حاضر هم با وزارتخانه شدن آن مخالفم. اگر ما بتوانیم دو سازمان پویا در سطح معاونت رییس جمهور داشته باشیم، مطالبات جوانان بهتر منعکس خواهد شد. باید به مطالبات جوانان پاسخ دهیم و ورزش را در سطوح قهرمانی- تخصصی دنبال کنیم.

آیا برای تغییر در نسل مدیریت کشوری نیاز به قانون داریم؟

آنچه مسلم است، نسل قبلی علاقه ندارد کنار برود و قانون مسأله را حل نمی کند. باید در این زمینه تغییر نگرش، نگاه و باور داشته باشیم، بهترین مصداق هم اوایل انقلاب است. دستاورد علمی ما در 4 دهه گذشته به دلیل تلاش جوانان دانشجو است هرچند استادان نقش دلگرم کننده دارند. در بحث خدمات، جوانان دهه 60 در دهه 70 به این نتیجه رسیدند مدیریت کشور باید میانی باشد. دهه های بعدی نسل اولی شدند و نگاه ما با بالا رفتن سن بالا رفت و این فضای استراتژیک بود. باید نگاه ها عوض شود. نمی توانستیم از میانگین سن 60 به 40 برای وزیر  شدن برسیم. اصلاح طلبان این کار را شروع کرده و از رییس جمهور در خواست کردند، از جوانان در حوزه های مختلف استفاده کنند.

برخی دستگاه ها به این مطالبات ما پاسخ دادند و از معاون زن و اقوام استفاده کردند. این موضوع همواره جزو مطالبات ما است و در ارزیابی های خود از دستگاه ها از این شاخص ها استفاده می کنیم.

در مجلس بحث طرح سوال از رییس جمهور در دستور کار است؟ آیا در این برهه طرح سوال از دکتر روحانی را به صلاح کشور می دانید؟

سوال حق نمایندگان است. طرح سوال از رییس جمهور تخصصی است اگر سوال مربوط به عملکرد وزیر باشد، خود وزیر پاسخگو است اما اگر مربوط با دستگاه های زیرنظر رییس جمهور باشد، قاعدتا آن رییس دستگاه در برابر مجلس پاسخگو نیست مانند محیط زیست و بانک مرکزی. در صورت جدی شدن طرح سوال از دستگاهها از رییس جمهور درخواست پاسخگویی می شود. من از نمایندگان در خواست کردم، ابتدا با دستگاه های ذیربط برای مثال در خصوص موسسات اعتباری جلسه داشته باشند. در بهمن ماه کمیته اقتصادی با بانک مرکزی جدی وارد مذاکره شد. ما یک راهکار و برنامه زمان بندی درست از بانک مرکزی خواستیم. همیشه به نمایندگان توصیه کردم ضمن حفظ سوال از رییس جمهور ابتدا از دستگاه ها سوال و از سیاسی شدن موضوع جلوگیری شود. آقای رییس جمهور خود را  مجلسی می داند متأسفانه تعامل ایشان با مجلس کم است. آقای روحانی باید نظرات نمایندگان را بشنوند و با فراکسیون های همسو با دولت تعامل داشته باشند. فراکسیون امید برای پیروزی و موفقیت آقای روحانی گام های زیادی برداشته است. امیدواریم تعامل وزرا با دستگاه ها در سال جدید نیز بیشتر شود.

هفته ای نیست که وزیری در مجلس نباشد. به نظر شما این موضوع قدرت تصمیم گیری وزرا را پایین نمی آورد؟  

هر اتفاق نظری باعث افزایش کارایی می شود. اگر بپذیریم، طرح سوال می تواند به بهبود شرایط و ضعف دستگاه‌ها کمک کند، موثر خواهد بود انشالله سوالات در این مسیر باشد. من به دوستانم می گویم زمانی سوال مطرح شود که از پیگیری موضوعی به نتیجه ای نرسیده اند.

سوال هم وقت وزیر و هم تشکیلات را می گیرد. گاهی بی توجهی نسبت به نمایندگان از سوی دستگاه ها صورت می گیرد و آنها باید در استان خود پاسخگو باشند. از وزرا خواهش داریم وقت بیشتری گذاشته، نمایندگان را توجیه کنند تا تعداد سوالات کاهش یابد.

شما به عنوان رییس فراکسیون امید تا چه میزان از مسئله رفع حصر اطلاع دارید؟

راهبرد ما در چند سال گذشته حل مسأله با توجه به منافع ملی بوده است. به هیچ وجه  نگاه جریانی به این موضوع نداشتیم. حل این مسأله باعث همبستگی و هم افزایی ملی شود. در انتخابات سال 92 و 94 و 96 مطالبات جوانان رفع حصر بود. در فراکسیون امید قرار شد، این موضوع رسانه ای نشود که شد. به همین منظور کارگروهی برای پیگیری رفع حصر تشکیل دادیم. بنا داشتیم جلساتی با وزرای ذیربط مثل کشور، اطلاعات، نهادهای امنیتی، دبیرخانه شورای امنیت ملی و روسای قوا داشته باشیم. جلسات و پیگیری های ما به خوبی پیش رفت و با 2 رییس قوه جلسه گذاشتیم. احساس می کنم عزمی در حاکمیت برای حل این مسأله وجود دارد. خوشبختانه شرایط بهتر شده است و امیدواریم تا رفع حصر این روند ادامه داشته باشد. پس از حادثه دی ماه کشور وارد فاز جدید شد. به نظرم برخی رقابت ها باید جای خود را به رفاقت ها بدهد و جریان های اصیل انقلاب توجه جدی به مسایل راهبردی و ملی داشته باشند. امیدواریم این مساله هر چه سریع تر رفع شود.

سال 96، سال ویژه ای در حوزه سیاسی بود. پیروزی های اصلاح طلبان در شوراها اتفاق بزرگی بود و البته انتقاداتی هم مطرح شد. نظر شما درباره انتقادات اخیر چیست؟

ما از انتقادات استقبال می کنیم. مهمترین دلیل برای برجسته شدن انتقادات این بود که با رد صلاحیت‌های گسترده بین تعداد محدود، باید لیست را می بستیم. مثلا در انتخابات مجلس بین 65 تا 70 نفر افراد شاخص، لیست را بستیم. در انتخابات شوراها که نظارت با فراکسیون امید بود راهبرد، طبق قانون عمل کردن در دستور کار قرار گرفت. هیچ گونه نگاه سیاسی نداشتیم به همین دلیل تعداد واجدین شرایط افزایش یافت. در تهران 500 نفر واجد شرایط داشتیم، 500 نفر را به 21 نفر تبدیل کردن بسیار کار سختی است زیرا پروسه کیفی مطرح بود. بین نفر 21 و 22 هیچ معیاری نمی توانستیم تعریف کنیم. پس از انتخابات 94 پروسه کاندیداهای اصلاح طلب را در استان ها را منتشر کردیم و فقط در تهران به دنبال آن افراد نبودیم و در هر استان این موضوع را پیگیری و اگر اختلافی پیش می آمد، شورای عالی ورود می‌کرد. براساس شاخص های کمی 500 نفر را به یک سوم رساندیم و از یک سوم به 21 نفر رساندن نیز کار سختی بود. جسله گذاشتیم همه آمدند و گفتیم با مشکل انتخاب مواجه هستیم و خود افراد به ما اولویت کاری ارائه بدهند. این افراد در جلسه حاضر نشدند، جالب است برخی از دوستانی که در مقابل لیست شوراها قرار گرفتند، اعلام کردند ما به شورا اطمینان داریم و خود شما لیست را ببندید. کمیته تشکیل و صورت جلسه تشکیل دادیم تا خودمان این کار را انجام دهیم. پروسه رساندن افراد از 150 و 160 نفر به 63 نفر کار سختی بود. در جلسات هیأت رییسه تعداد افراد از 63 نفر به 42 نفر رسید و در نهایت با رای گیری 21 نفر را انتخاب کریم. از اول نگفتیم این ها بهترین هستند زیرا به دلیل رای گیری انتخاب شدند، هرچند از نظر ما همه خوب بودند. در آن زمان با لیست موازی مواجه بودیم و شرایط خاصی پیش آمد. خوشبختانه مردم هم به 21 انتخاب ما اعتماد کردند و از هر نظراین افراد شایسته هستند. در این لیست 30 درصد جوانان و 30 درصد زنان را داشتیم و تخصص برای ما مطرح بود. از شورای شهر و شهرداری خواستیم از مابقی افراد در دستگاه ها و یا اتاق فکرهای خود استفاده کنند. آنهایی که انتخاب شدند از ما حمایت و آنهایی که انتخاب نشدند از عملکرد شورای عالی انتقاد کردند که طبیعی است. هرچند ما در تلاش هستیم تا انتقادات را بشنویم و برطرف کنیم.

شورای عالی سیاست گذاری به فعالیت خود ادامه می دهد؟

ما جمع بندی خوبی در عملکرد دو دوره ای خود داشتیم. شکست هایی در دهه 80 به دلیل تفرقه خوردیم. در این راستا جریان اصلاحات تصمیمی برای فعالیت شورای عالی سیاست گذاری بر مبنای خرد و عقلانیت گرفت البته عده ای ناراضی بودند. در هر دوره سعی شد نقطه نظرات مابقی را اصلاح کنیم. بحثی مطرح کردند که تشکیل شورای عالی، باعث تضعیف احزاب شود که من این را قبول ندارم. حتی برخی احزاب پس از شورای عالی در این دوره رشد کردند و برخی هم خوب از این موقعیت استفاده نکردند. بنای ما این بود تا احزاب تقویت شوند تا در نهایت 2  یا چند حزب فراگیر تشکیل شود زیرا حرکت جبهه ای در دراز مدت پاسخگو نخواهد بود. ممکن است احزاب ائتلاف کنند اما باید به سمت فعالیت و بزرگ تر شدن دو و یا چند حزب حرکت کنیم. هر اشکالی که مطرح می شد را درست می کردیم. در دوره اول 50 درصد حقیقی و 50 درصد حقوقی بودند. حقوقی ها گفتند ما حزب هستیم چرا باید شبیه حقیقی ها باشیم، یک سوم و دو سوم کردیم. بعد از شوراها و زیر سوال بردن شورای عالی، نظرسنجی از نخبگان انجام دادیم و برای حدود 70 نفر نخبه که در رسانه ها مطرح هستند فرم نظرسنجی را فرستادیم. جمع بندی نهایی این بود وضعیت ادامه داشته باشد. در ترکیب حقیقی پیشنهاد مساوی بود که ما باز دو سوم و یک سوم مطرح کردیم، حتی برخی اعضای حقوقی گفتند در قسمت حقوقی عضوگیری کنیم ما گفتیم نه بگذارید همین شورا محور جذب اعضا باشد، یعنی هر کس عضو شورای هماهنگی اصلاحات است عضو شورای عالی سیاستگذاری هم باشد، الان در این مرحله هستیم. قرار بود سریع تر نهایی و اعلام شود اما درگیری 6 ماهه دوم سال مانع شد. احساس می کنیم خیلی دیر نشده است و قرار است انسجام اصلاح طلبان ادامه داشته باشد و فقط مربوط به انتخابات نباشد.

و پارلمان اصلاحات؟

پارلمان اصلاحات بحث جدیدی نیست و در همه تحلیل ها به این نتیجه رسیدیم که آمادگی این کار را نداریم. ساز و کاری که بتوانیم دریک پروسه دموکراتیک از پایین به بالا نمایندگان پارلمان را پیدا کنیم، نداریم. چون به ساز و کار منسجم در استان ها نرسیدیم و آرزوی همه رسیدن به این وضعیت است. سازوکار همه این است که به آن برسیم اما انشالله در یکی- دو مرحله به این نتیجه خواهیم رسید اما بحث آن را منتفی نمی داینم. الان زمان برای پیگیری پارلمان اصلاحات و تشکیل آن مناسب نیست.

یک سیاستمدار سال را چطور تحویل می کند؟

مثل مردم با دعا، آرزوی توفیق برای کشور و مردم دارم و با آرزوی اینکه سال بهتری داشته باشند.

عیدی می دهید؟

با خنده. یزدی ها عیدی نمی دهند، عیدی می گیرند. یزدی ها باید با بقیه فرق داشته باشند.

اولین جایی که عید می روید، کجاست؟

معمولا همه به سفر می روند. ترجیح می دهم اول عید به یزد خانه پدرم بروم. آنجا از بزرگترها عیدی می گیرند اما گاهی به دلیل شلوغی این توفیق را پیدا نمی کردم. هر جا که باشد می روم چون خاک وطن است.

تولید کنندگان با تولید کالای مرغوب مردم را تشویق به خرید کالای ایرانی کنند

پرحادثه ترین سال را گذراندیم و همه چیز تلخ بود اما مردم همدل بودند. پیشنهاد شما به مردم برای خرید کالای ایرانی بر ای رشد اقتصادی چیست؟

 مردم در بحران ها و شرایط خاص نگاه متعالی به انقلابی که صاحب آن هستند، دارند. حضور مردم در 22 بهمن ماه شاخص شده است. در حوادث دی ماه اگر حضور مردم نبود، موضوع بسادگی جمع نمی شد. همچنین تشکری از جریانات سیاسی می کنم که عملکردشان قابل تحسین است. در حادثه دی ماه احزاب منافع ملی را به منافع حزبی ترجیح دادند و یک هماهنگی و همدلی در میان جریانات سیاسی دیدیم. از رسانه ها می خواهیم این همدلی را منعکس کنند تا الگویی برای آینده باشد. می دانیم مهمترین مسئله داخلی و مهمترین موضوع  کشور اشتغال و رونق اقتصادی است. رونق اقتصاد در گرو تولید ملی است و مردم باید از تولید ملی حمایت کنند، حتی اگر کیفیت پایین باشد. متأسفانه در کشورما زمانیکه یک تولید کننده بازار خوبی پیدا کرد، معمولا کیفیت کالای خود را کاهش می دهد در صورتی که  در  اغلب  کشورها پس از استقبال مردم، بخشی از درآمدهای کسب شده صرف تحقیق و توسعه می شود تا کیفیت کالا بالا برود.

تحقق شعار حمایت از کالای ایرانی در گرو وظیفه شناسی هر سه قوه و مردم عزیزمان است. برای عملیاتی کردن این شعار لازم است دولت با فراهم کردن زیرساخت‌ها و بستر توسعه متوازن در کشور، سرمایه گذاری را تسهیل کنند و تولید و اشتغال زائی را شکل دهد. مجلس شورای اسلامی هم باید تلاش کند شرایط و الزامات مرتبط با شعار سال را با همراهی دولت از طریق تصویب  قوانین مرتبط با این موضوع  فراهم کند. تولید کنندگان هم باید تلاش کنند با تولید کالای مرغوب مردم را تشویق به خرید کالای ایرانی کنند در این راستا رسانه ها از جمله صدا و سیما هم تاثیر گذار هستند.

اهل ورزش هستید؟

دلم می خواهد اما کارها اجازه نمی دهد. اما در جوانی پینگ پنگ بازی می کردم.

فوتبال چطور؟

در جوانی فوتبال بازی می کردم.

تا نصف شب بیدار می مانید و فوتبال می بینید؟

سعی می کنم در جریان فوتبال داخلی قرار بگیرم و از بچه ها هم سوال می کنم.

پرسپولیسی هستید یا استقلالی؟

من همه تیم ها را دوست دارم.

دربی را دیدید؟

بخش هایی از دربی را دیدم.

بازی چطور بود؟

بازی ها انشالله بهتر شود. بازی هر دو تیم خوب بود قبلا فقط  دو تیم تهرانی داشتیم اما الان خوشحالم که تیم های استانی مطرح هم داریم. فوتبال بازی محبوب ما است.

ورزشکاران و فوتبالیست ها گروه های مرجع هستند و خواهشم از آنها این است که توجه به اخلاق صورت گیرد. قطعا یک تیم در مسابقات برنده می شود اما به اصل اخلاق توجه شود.

نظر شما درباره صعود ایران به مسابقات جام جهانی چیست؟

من دلم می خواهد صعود کنیم. همین که به جام جهانی رفتیم، کار بزرگی است. حضور ما مهم است انشالله به تدریج جایگاه خود را روز به روز در جام جهانی بهبود ببخشیم.