امید

در همه‌جای دنیا اصرار دارند که همه‌چیز با هم یکی است و همه با هم برابر هستند منتها ما همچین اصراری نداریم که کار خوبی هم می‌کنیم. توی دنیا منتها الکی می‌گویند. مثلا اگر راست می‌گویند چرا رئیس‌جمهور آمریکا زن نیست؟ در حالی که ما الان در شورای شهر زن داریم. در شورای شهر قبلی هم زن داشتیم. یا الان دولت ابتکار به خرج داده و خانم ابتکار را گذاشته‌ است رئیس سازمان محیط‌زیست. در حالی که آقای احمدی‌نژاد اوج خلاقیتش این بود که آقای الهام را بگذارد سخنگوی دولت. یعنی یک‌طوری که نه سیخ بسوزد نه کباب. اما خارج چی؟ همین ١+٥ به‌صورت نمادین خانم اشتون و خانم موگرینی را آوردند توی جلسه. خیلی تابلو است. 

زنانه مردانه به‌مثابه پلیتیک
جواد ظریف در خاطراتش می‌نویسد: «طفلک موگرینی چقدر زحمت می‌کشد و چایی می‌آورد. واقعا نگاه ابزاری به زن توسط جان کری و آمریکا، هم در سینمای هالیوود مشخص است هم در مذاکرات. کاملا تابلوست که کری پلیتیک زده تا موگرینی وارد مذاکرات شود تا چایی بیاورد.» 
زنانه مردانه به‌مثابه استفاده ابزاری
برخلاف دنیا که اصرار دارند همه‌چیز با هم یکی است اما پشت‌پرده از این خبرها نیست در اینجا پشت‌پرده خبری نیست و ما همه‌چیز را در انظار با هم یکی و برابر می‌کنیم. مثلا ما در ایران همه‌چیز زنانه مردانه داریم که این خودش یک‌نوع خودکفایی است. مدرسه زنانه مردانه. باشگاه زنانه مردانه. آرایشگاه زنانه مردانه. ورزش زنانه مردانه. لباس زنانه مردانه. تاکسی زنانه مردانه. مترو زنانه مردانه. اتوبوس زنانه مردانه. صف نانوایی زنانه مردانه. پیاده‌روی زنانه مردانه. دکتر زنانه مردانه. پارک زنانه مردانه. سرسره زنانه مردانه. تاب زنانه مردانه. پمپ‌بنزین زنانه مردانه و چیزهای دیگر. این خودکفایی نشانه هویت‌بخشی کامل به موجودی به نام زن است. در حالی که خارج چی‌کار می‌کند؟ از زن استفاده ابزاری می‌کند و از او فقط در تبلیغات چیزهای به‌دردنخور و کمی وزارت امور خارجه مثل رایس، کمی ریاست مثل مرکل، کمی فضانوردی مثل انوشه انصاری، کمی دانشمندی مثل مادام کوری، کمی شخصیت داستانی مثل مادام پوآرو و البته که فقط در تبلیغات چیزهای به‌دردنخور استفاده می‌کند. 
زنانه مردانه به‌مثابه تماشاچی
در دنیا تماشاچی، تماشاچی است و زن و مرد ندارد اما کاملا مشخص است این رفتار دنیا به‌دلیل استفاده ابزاری از زن است. یعنی می‌خواهند زن‌ها را بکشانند ورزشگاه که حواس ورزشکاران را پرت کنند تا گل بخورند. اما اینجا این‌طوری نیست. ما چون نگاه ابزاری به زن نداریم و معتقدیم زن باید وسط میدان باشد نه مثل تماشاچی یک‌گوشه بنشیند، اجازه نمی‌دهیم زن وارد ورزشگاه شود که بسیار نگاه دقیق، درست و جهان‌شمولی است.