متن کامل گفت‌وگوی سالنامه نوروزی مثلث با دکتر محمدرضا عارف:

ماجرای نظرسنجی یکی از نهادها درباره میزان آرای کاندیداها/اشتباه اصولگرایان این بود که تصور کردند جریان رقیب حذف شده است/هنوز برخوردهایی با دانشجویان و روزنامه نگاران می‌شود که به هیچ وجه شایسته نیست

دکتر محمدرضا عارف عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام و رئیس بنیاد امید ایرانیان در گفت‌وگو با سالنامه نوروزی هفته نامه مثلث به بازخوانی رویدادهای روزهای منتهی به انتخابات ریاست جمهوری یازدهم ،نحوه کناره گیری‌اش از انتخابات و تحلیل شرایط کشور و برنامه هایش برای انتخابات مجلس آینده پرداخت.

به گزارش امید،متن کامل این گفت‌وگو به شرح زیر است:

*واقعیت این است که ما در سال 92 با دکتر عارف متفاواتی مواجه بودیم .در واقع با توجه به اتفاقاتی که در فضای سیاسی کشور رخ داد، برا ی شما امسال را متفاوت تر از قبل کرد. اگر موافق باشید گفت و گو را از همین جا آغاز کنیم .

ابتدا سال جدید را به شما و همه هموطنان عزیزم تبریک می گویم. آرزو می کنم سال 1393  سال خوبی  برای ملت فهیم ایران باشد امیدوارم با حماسه سیاسی که در سال 92 خلق شد و تلاش‌هایی که برای خلق حماسه اقتصادی می شود، از جمله ابلاغ سیاست های اقتصاد مقاومتی که اخیرا توسط معظم رهبری ابلاغ شد، رفاه مردم و پیشرفت و تعالی کشور را در سال جدید شاهد باشیم.
بر این باورم که در سال 92 اتفاق خاصی در کشور رخ دا دو حماسه ای خلق شد که تضمین کننده نقشه راه سال‌های بعد و تقویت کننده امیدی است که باید به خصوص در بین جوانان وجود داشته باشد. درانتخابات ریاست جمهوری 88 که من تعبیر رقابت باخت-باخت را برای آن مطرح کردم مشکلاتی در آن انتخابات داشتیم که هنوز هم در فضای کارشناسی و تحلیلی باید چرایی اتفاقات و عوامل آن تحلیل و بررسی شود نه به خاطر مچ گیری، بلکه به این دلیل که تلاش کنیم تا این اتفاقات دیگر تکرار نشود. من حقیقتا حضور در انتخابات 92 را بهانه ای قرار دادم که بتوانم مقداری در معرفی انقلاب و دست آوردهای آن، نقش انقلاب در اصلاح امور و اتفاقاتی که افتاد و آن چیزی که باید برای جوانان ما الگو باشد را مطرح کنم. در یک فضای بسته امنیتی و یکسویه به میدان آمدم و آمدنم آگاهانه بود. از اوائل انقلاب درگیر امور اجرایی و مدیریتی بودم و ظرفیت نظام و کشور را خوب می شناختم و ازطرفی با تنگ نظری‌هایی که گاهی بر انقلاب تحمیل می‌شد  و نتیجه اش حذف رقیب بود آشنایی داشتم در جلسات خصوصی به دوستانم می گفتم که سرمایه‌ای اندک دارم و آن اعتبار و حیثیتم است که حاضرم در خدمت انقلاب قرار دهم .با این دیدگاه و این نگاه و بر حسب ضرورت حضور، کاندیدا شدم ،چون بر این باور بودم و هستم که باید همه در تمام صحنه های سیاسی کشور حضوری فعال داشته باشند. ما در انقلاب اسلامی شیوه طرد و حذف نداریم. حداقل کسانی را که مدعی هستند بخشی از انقلاب هستند و سرنوشتشان با سرنوشت انقلاب عجین شده است را نمی توانیم طرد کنیم.
اگر خاطرتان باشد در این دروه از انتخابات ریاست جمهوری  بحث‌هایی مانند تحریم و عدم مشارکت مطرح بود. بخصوص در اوایل سال 91 که تقریبا اوج  اینگونه مسائل بود، بهانه هایی هم در این خصوص مطرح می کردند .همان نگاه تنگ نظرانه و گاهی حذف رقیب بهترین بهانه بود برای اینکه صورت مساله را پاک کنیم و مسئولیت خودمان را انجام ندهیم. من با این شرایط  تحلیل ها جلو آمدم و اتفاقا گام‌های اول، من را بسیار دلگرم کرد. ما در یک فضای ناامیدی و سرد با جوان‌ها و دانشجویان ارتباط برقرار کردیم و خیلی خوب هم نتیجه گرفتیم، به خصوص وقتی در اولین دانشگاه حضور پیدا کردم نتیجه بسیار ارزشمندری گرفتم. یعنی کاملا تفاوت چشمگیر فضای اولین جلسه و آخرین جلسه را می شود دید. واقعیت رقابت های سیاسی را همه ما قبول داریم. در اولین جلسه کاملا مشاهده می شد که یک عده با موضع مثبت و یک عده با موضع منفی حضور دارند ولی در جلسات بعدی  به یک همدلی و هماهنگی نسبی با دانشجویان رسیدیم و این برای من بسیار ارزشمند بود. در این فضا دوستان ما و تیم ما کارها را شروع کردند. مبنای حرکت بر این بود که یک پروسه درازمدت برای پیشرفت و توسعه کشور را باید دنبال کنیم و انتخابات 92، پروژه ای از آن پروسه است .تحقق آرمان ها و ارزش های انقلاب اسلامی ، رفاه مردم ، اجرایی کردن سند چشم انداز و برنامه هایی که تعالی و پیشرفت کشور را دنبال می کند، اینها هدف‌های  در این پروسه و  حرکت تعالی .این پروسه هم با پروژه هایی همراه است که یکی از آنها انتخابات 92 بود. از اول نگاهمان این بود که ما باید در این انتخابات پیروز شویم. اما اینکه فردای انتخابات نام عارف بیرون بیاید این را  تنها معنی پیروزی نمی دانستیم. پیروزی از نظر ما برگرداندن امید، برگرداندن اعتماد و مشارکت حداکثری بود. خوشبختانه روند انتخابات خیلی خوب جلو رفت، به خصوص دیدگاه های بسیار صریح ، شفاف و روشنی که مقام معظم رهبری در فرمایشاتشان مطرح کردند بخصوص حق الناس دانستن رای مردم در برگزاری باشکوه انتخابات بسیار موثر بود.
اوایلی که برای سخنرانی به دانشگاه ها می رفتم بحث 88 را  مکررا مطرح می شد. در آن فضا برخی دانشجویان می پرسیدند چه تضمینی می دهید که رای ما خوانده شود. با تحلیل جواب می دادم که نه تنها انتخابات 92 در فضای سالم برگزار خواهد  شد  ، بلکه عملکردمان انشالله بگونه ای خواهد بود که پرونده شبهه تخلف و تقلب در انتخابات  برای همیشه بسته خواهد شد.
اصرار داشتم که بگویم انتخابات به گونه ای  برگزار می‌شود که پرونده اینگونه شبهات و مباحث برای همیشه بسته شود. امیدواریم این است که فرمایش مهم رهبر معظم انقلاب که رای حق الناس است را همه مسئولان ذیربط چه در نظارت و چه در اجرابصورت دقیق عمل کنند و تنها ملاک تصمیم گیری در شمارش آرا و اعلام نتایج در تمامی انتخاباتها باشد.
یکی از مهم ترین دستاوردهای حماسه سیاسی، برگرداندن اعتماد و حضور مردم بود . 73 درصد مردم برای رای دادن آمدند . البته ما در حال بررسی این مساله هستیم که چرا 27 درصد از مردم نیامدند و رای ندادند. امیدواریم با اصلاح  عملکردها و امیدبخشی بیشتر به مردم در انتخابات بعدی بخشی از این 27 درصد که نیامده بودند ، بیایند و رای بدهند.امیدواریم که انتخابات مجلس دهم با حضور حداقل 80 درصد از مردم برگزار شود.
بحث بعدی نتیجه انتخابات است. وقتی نتیجه انتخابات اعلام شد، من نشنیدم و ندیدم کسی احساس شکست کند. انتخاباتی بود که همه احساس پیروزی می کردند و این خیلی ارزشمند است. یعنی بین 8 کاندیدایی که به صحنه آمدند کسی احساس شکست نکرد و این بسیار ارزشمند است. ما این فضا را باید حفظ کنیم و ببینیم چه شد که به این فضا رسیدیم. رقابت هم جدی بود، در مناظره ها مشاهده کردید که کسی تعارف نمی کرد. با رعایت اخلاق و با رعایت حرمت یکدیگر کاندیداها حرف هایشان را مطرح می کردند. حتی دوستانی که در یک جناح هم بودند در صورت لزوم بر علیه مواضع و دیدگاه‌های هم صحبت می‌کردند .البته خود این مناظره ها باید بحث و تحلیل شده و با رفع اشکالات اصلاحاتی که لازم است انجام بگیرد  که الگوی خوبی برای دوره های بعد شود.از نظر من  این انتخابات انتخاباتی جدی بود. هیچ کس به صورت فرمایشی در صحنه نبود. همه به طور جدی حرف خود و تفکرشان را مطرح کردند، و در آخر هم یک نفر پیروز شد و همه هم احترام گذاشتند و تبریک گفتند و این کار ارزشمندی در سال 92 بود که در صحنه سیاسی اتفاقی افتاد که خیلی از  افراد و نهادهای خارج از کشور متوجه شدند که این انقلاب و نظام چه  ظرفیتی دارد مردم در یک فضای صمیمی حضور 73 درصدی داشتند. خیلی تبلیغ و تحلیل می شد که مردم به صحنه نخواهند آمد اما وقتی انتخابات برگزار شد هیچ کس و حتی یک نفر هم نگفت که کسی به زور در انتخابات شرکت کرده و کسی هم نگفت که حتی یک رای جابه جا شده است. در اینجا  لازم است صمیمانه از مقام معظم رهبری به خاطر فرمایشاتشان و دیدگاه خوبی که مطرح کردند و هم از مردم که علی‌رغم انبوه  مشکلات و فشارهایی که در طول 8 سال به خصوص در 4 سال آخر به آنها تحمیل شده بود در انتخابات  حضور چشمگیری داشتند تشکر ویژه کنم . باید از همه تشکل ها و نهادهای سیاسی که در خلق حماسه سیاسی سهیم بودند تشکرد کرد..امیدواریم این حماسه ارزشمند سیاسی الگویی شود برای سال های بعد و انتخابات های آینده در نظام اسلامی.

*به نظر می رسد که کلید انتخابات رفتار شما در هفته آخر انتخابات بود . روایات مختلفی از این ماجرا شده که در این ایام پایان سال علاقه مندیم ناب ترین روایت از این ماجرا را از زبان شما بشنویم.
من فردی کوچک از جامعه بزرگ ایرانی هستم که همیشه افتخار می کنم که خدمتگزار کوچکی هستم و وظیفه ام را انجام می دهم پست و مقام در این نظام امتیاز نیست. در یک نظام معنوی و اسلامی هر چه پست شما بالاتر برود مسئولیتتان بیشتر می شود و امتیاز فردی تان باید کمتر شود، که من این نگاه را همیشه داشته ام و تلاشم این بوده است که مسئولیتم را انجام دهم و هر گاه مسئولیت از دوشم برداشته می‌شد خدارو شکر می کردم. در انتخابات به خاطر وظیفه و تکلیف آمدم و وقتی تصمیمی گرفته شد که نسبت به اجرای آن تصمیم از قبل تعهد اخلاقی داده بودم  و به آن  احترام می گذاشتم، تصمیم کناره گیری گرفتم برای این که هم حضور مردم جدی تر شود و هم مردم راحت تر بتوانند انتخاب کنند. آزموده را  دوباره آزمودن خطاست. مردم و اصلاح طلبان نتیجه چند کاندیدایی را در انتخابات 84 تجربه کرده بودند و تجربه تلخ که منجر به شکست شد  احتمالا دوباره تکرار می شد. من در فروردین یا اردیبهشت 92 در یکی از دانشگاه ها در پاسخ به سوال یکی از دانشجویان گفتم آرزوی من این است که دو جریان اصلی داخل انقلاب یعنی اصلاح طلبان و اصولگرایان تنها با دو کاندیدای مشخص جلو بیایند تا مردم تکلیف خودشان را بدانند. یک نفر از اردوگاه اصلاح طلبان و یک نفر از اردوگاه اصولگرایان. این موضوع را به عنوان یک پیشنهاد و آرزو مطرح کردم . طبیعتا باید خودم هم کمک می کردم برای اجرایی شدن آن.

*شما نتیجه گیری شورای مشورتی آقای هاشمی و خاتمی و سیدحسن خمینی و ناطق نوری را ملاک قرار دادید و یا دستخط آقای خاتمی را؟
من فقط دستخط آقای خاتمی را مبنای تصمیم گیری قرار دادم که به استناد جمع بندی شورای مشاوران ایشان نوشته شده بود.

*گویا در جلسه آخر شورا نمایندگان، شما حضور نداشتید.

خیر. ملاک تصمیم من دستخط آقای خاتمی بود و با مکانیسم شورای اشاره شده موافق نبودم.به هر حال من بارها اعلام کرده بودم که در اردوگاه  اصلاحات هستم و آقای خاتمی را به عنوان رهبر جریان اصلاحات می شناسم.بنابراین بر اساس اصول اخلاقی و سازمانی به تصمیم ایشان تمکین کردم.

*آیا شما این  جمع بندی را داشتید که اگر آقای روحانی به نفع شما کنار می رفت شما برنده انتخابات می‌شدید؟
نمی خواهم بحث های مربوط به  گذشته را  باز کنم، چون  دیگر گذشته است. قبل از همایش بزرگ سالن حجاب تهران که آخرین نشست انتخاباتی ام بود یکی از دوستان در یکی از نهادها نظرسنجی  همراه تحلیلی به من ارائه کرد که نتییجه این بود که من احتمالا رای اول را دارم.خوشحالم که در آن فضا و با آگاهی از احتمال بالای پیروز شدن تصمیم به کناره گیری در جهت منافع مردم گرفتم .

*رای شما در آن برهه تقریبا به رای آقای روحانی نزدیک بود.
در تحلیل شرایط باید بگوییم در حقیقت رشد رای من رشد «نمایی» بود.بویژه در دو سه روز آخر. حتی در جاییکه ما ستاد نداشتیم و یا یکی دو روز بود ستاد تشکیل داده بودیم انصافا مردم با حضور خودشان ما را شرمنده می‌کردند. در آن شرایط بود که این تصمیم را گرفتم.

*یعنی می خواهید بگوید در شرایط برد کنار رفتید ؟
بله . در شرایط برد قرار داشتم که کنار رفتم.

*بعد از انتخابات این بحث مطرح شد که آیا  گفتمان اصلاحات پیروز شده یا گفتمان اعتدالیون و تیم میانه روها و نزدیکان آقای هاشمی. تحلیل شما در این باره چیست ، گفتمان اصلاحات برنده شد یا گفتمان اعتدال؟
اعتدال را یک گفتمان نمی دانم . اعتدال یک منش و رویکرد است. گفتمان اصلاحات را گفتمان اصلی انقلاب می دانم و گفتمانی می دانم که باعث پیروزی انقلاب شد . برای من حفظ ارزش ها و شعارهایی که مردم به خاطرش انقلاب کردند همیشه مهم بوده است. مبنای ما میثاق قانون اساسی است. این گفتمان را با مردم خیلی صریح مطرح کردیم و همین گفتمان هم همراه با منش اعتدال پیروز شد.حالا در هر گفتمانی می شود هم با منش های تند پیش رفت و هم با منش های اعتدالی. اعتدال یک منش و روش است که همیشه به آن پایبند بوده ام..بنابراین اعتدال را یک گفتمان نمی دانم ، اعتدال یک منش و روشی است که ما به آن اعتقاد داشتیم  . در تمام بحث های مبارزاتی انتخابات هم مبنای من اعتدال بود و می توان گفت که منش اعتدال درداخل  گفتمان اصلاحات پیروز شد.

*بالاخره وقتی ائتلافی صورت می گیرد انتظار این است که قواعد ائتلاف هم رعایت شود . آیا توقع شما از ائتلافی که کردید بعد از انتخابات 24 خرداد و پیروزی آقای روحانی برآورده شد ؟ 
بر این باورم که اگر بخواهد ائتلافی شکل بگیرد باید بر اساس ضوابط و معیارهای مشخص باشد. ما در کشورمان تا به حال ائتلاف به این مفهوم نداشته ایم و حتی این حرکتی که شروع شد خیلی ها بر اساس تجربیات گذشته ناباورانه آن را دنبال می کردند و فکر نمی کردند عارف یا روحانی به نفع یکدیگر کنار بروند. بنابراین وقتی باور نداریم که چنین چیزی ممکن است رخ دهد پس نوشتن ضوابط ائتلاف شاید خیلی معنا نداشته باشد . در این انتخابات برای اولین بار یک الگویی به مردم ارائه شد  . باید قدر این الگو را بدانیم بدون اینکه بخواهیم امتیازی به فرد خاصی بدهیم. اینجا عارف مطرح نیست؛ این عمل سیاسی که صورت گرفت حتما باید الگو شود و برای تحقق این عمل سیاسی در آینده هیچ راهی جز تدوین ضوابط برای اجماع در داخل گروه ها و ائتلاف بین گروه ها نداریم. ما چون با ائتلافی به این معنا روبه رو نبودیم قاعدتا هیچ قول و قرار و تعهدی هم وجود نداشت. نه من می توانستم و نه با منش من سازگاری داشت که موضع طلبکارانه داشته باشم  . من هیچ وقت موضع طلبکارانه ندارم و خودم را همیشه به نظام و مردم بدهکار می دانم بنابراین در این دولت هم اصلا از موضع طلبکارانه هیچ حرفی مطرح نکردیم.

*آیا آقای روحانی بعد از انتخابات پیشنهاد مشخصی برای شما داشتند ؟
من دو ملاقات با ایشان داشتم . ملاقات اول برای تبریک به دفترشان در مرکز تحقیقات استراتژیک رفتم و اعلام آمادگی برای کمک به ایشان و دولت کردم . ملاقات دوم با دعوت ایشان بود .ایشان دو وزارتخانه مشخص را پیشنهاد دادند که من هم عدم آمادگی پذیرفتن مسئولیت اجرایی در سطح وزارت را اعلام کردم . البته من نظر خودم را درمورد افرادی که می توانستند تصدی وزارتخانه های پیشنهادی را بعهده بگیرند مطرح کردم.

*اگر پیشنهاد ایشان معاونت اول رئیس جمهوری بود، شما قبول می کردید؟
این پیشنهاد مطرح نشد و چون چیزی در این خصوص مطرح نشد برای همین صحبتی در این مورد نمی‌کنم ولی خوشحالم از این روندی که الان در پیش گرفته ایم و جلو می رویم . مهم ترین مساله ای که در ذهنمان بود حفظ سرمایه اجتماعی است.

*به هر حال یک بخشی از آن هم از همین راه حضور در قدرت رسمی می‌گذرد..
همینطور است اما این راه منحصر به حضور در قدرت رسمی نیست.

به هر حال تکلیف این جریان باید با آقای روحانی معلوم شود. به این معنی که ما می خواستیم به آقای عارف رای بدهیم، آمدیم به آقای روحانی رای دادیم، چون ایشان کنار رفتند.
ما می توانیم با پیگیری مطالبات مردم و کمک به تامین آنها فضای خوب ایجاد شده را حفظ کنیم.ما می توانیم  با فعالیت‌های اجتماعی مان و انسجام بخشی به حفظ این جریان، به سرمایه مردمی ایجاد شده کمک کنیم .اکنون برنامه اصلی مان را حفظ این سرمایه اجتماعی و ارتقای آن قرار داده ایم .دولت نقش مهمی  در کلیه اموردارد اما آیا به تنهایی می تواند سرمایه اجتماعی خلق شده را حفظ کند؟ تجربه 3 دهه گذشته می گوید نه. ما دیدیم که در دوم خرداد مردم آمدند به اصلاح طلبان رای دادند و بعد در سال 84 رقیب پیروز شد. به خاطر اینکه ما از آن سرمایه اجتماعی غافل ماندیم. بر این باورم که برای اینکه سرمایه اجتماعی را حفظ کنیم باید وقت بگذاریم و درگیر شدن به امور اجرایی، فرد  را از این مساله غافل می کند و خوشحالم که الان به عنوان فردی کوچک می توانم در این بخش فعال باشم و در حفظ سرمایه اجتماعی، در حفظ امید و کمک به مردم و انشاءا... برای اینکه بتوانیم بهتر جلو برویم تلاش می کنیم.

*از آقای روحانی دلخور نیستید؟
من از هیچ کس هیچ وقت دلخور نبوده ام. به آقای روحانی که ارادت وِیژه دارم .

*در جناح رقیب فضا را چطور دیدید؟ یعنی تحلیل شما این بود که به چه سمتی دارند می روند؟ اشتباه اصلی شان کجا بود؟
اشتباه اصلی آنها این بود که  باورداشتند جریان رقیب حذف شده است. حتی زمانی جلساتی با برخی دوستان داشتم که بنشینیم و مسائل 88 را در یک فضا دوستانه داخل خودمان تحلیل کنیم و بپذیریم که هر دو طرف خطاهایی داشتند.. اما آنها حاضر نبودند. فکر می  کردند رقیبشان به هیچ وجه نمی تواند عرض اندام کند. این غرور عاملی شد برای شکستشان.

یعنی اگر روی یک نفر اجماع می کردند، حالا یا آقای ولایتی یا آقای قالیباف، و از این طرف هم همین اتفاق می افتاد، آیا به نظر شما همین نتیجه پیش می آمد یا ممکن بود فرق کند؟
مردم رفتار اخلاقی ما را مراقبت می کنند . بخشی از رای مردم که به این سمت آمد به خاطر رفتار اخلاقی بود. اگر آنها هم این کار را می کردند، احتمالا تاثیر داشت. نمی خواهم بگویم چه اتفاقی می افتاد اما فضا بهتر می شد و رقابتها و حضور مردم جدی تر می توانست باشد برای مجلس آرزویمان این است که دو جریان اصلی با دو لیست بیایند. یک رقابت جدی با هم  داشته باشند. بعد هم در یک فضای سالم و صمیمی انتخابات‌ برگزار شود و همه هم به نتیجه انتخابات احترام بگذاریم.این ایده و نظریه من برای همه انتخابات‌ها است . این دو جریان را که واقعیت دارد و در انقلاب حضور دارند  را بپذیریم. انسان های متعهد و دلسوز در هر دو جریان به وفور هست که دغدغه و مساله شان اصل نظام و تحقق قانون اساسی و نیز مردم است،البته با رویکرد ها و تاکتیک های متفاوت. مردم در این شرایط بهتر می توانند تصمیم گیری کنند ، چون انتخاب بین دو نفر در یک اردوگاه کار نسبتا سختی است.

ارزیابی شما از عملکرد دولت در این چند ماهه چگونه است؟
برای ارزیابی خیلی زود است؛ یعنی بخصوص در سال اول. این دولت نه در تدوین بودجه 92نقش داشته و نه تمام امکانات بودجه در اختیارش بوده چرا که 5 ماه از سال بودجه  در اختیار دولت قبلی بوده است. بنابراین برای ارزیابی هنوز زود است. قطعا سال 93 باید مبنای ارزیابی قرار گیرد. رفتار و عملکرد دولت قطعا نقد و تحلیل می شود. آنچه که در سال 92 مهم بود روندها بود که ببینیم دولت در یک روند منطقی و معقول قرار گرفته است. که به نظرم  حرکتی که انجام دادند در مورد سیاست خارجی و حل مشکلمان با دنیای غرب که  یک پروسه پیچیده و وقت گیری است دولت تا اینجا موفق بوده و جریانات داخل کشور هم کمک کرده اند که امیدوارم به دستاوردهای خوبی در راستای منافع ملی و حفظ حقوق بحق مردم برسیم.
در بحث های اقتصادی، ما هنوز خروجی قابل ارزیابی از دولت ندیده ایم. بحث هدفمند کردن یارانه ها، یکی از چالش های اساسی است که مثلا پرداخت نقدی یارانه ها به چه صورت ادامه یابد. پرداخت نقدی اتفاق افتاده و نمی شود یک شبه جلویش را گرفت. قطعا با ساز و کاری کارشناسی باید اقدامی انجام شود که به اقشار آسیب پذیر که هدف این  هدفمند کردن یارانه ها بودند رسیدگی شود. این مساله بسیار مهم و چالشی است که امیدواریم دولت در سال  آن را93 به جایی برساند و رضایت اقشار آسیب پذیر را جلب کند. بحث تورم آفت بزرگی است که متاسفانه ما جزو چند کشور دنیا هستیم که تورم دو رقمی دارند. خوشبختانه با فضای آرام و خوبی که ایجاد شد عملا تورم سیر نزولی اش را طی کرده و انشاءا... با برنامه هایی که دولت دارد در سال 93 بتواند به جای خوبی برسیم. بحث اشتغال هنوز چالش اساسی ما است. امیدوارم دولت در سال 93 با اقداماتش بتواند حداقل افزایش نرخ بیکاری را متوقف کند و به تدریج به سمت کاهش نرخ بیکاری برود.
در تغییر فضای امنیتی در دانشگاه ها و بخشهای مختلف گام های اولیه برداشته شده است. انتظار مردم این است که فضا فضای باز و آرامی شود. البته هنوز برخی برخوردها با دانشجویان و روزنامه نگاران می شود که به هیچ وجه شایسته نیست. در بخش های فرهنگی کارهای خوبی انجام گرفته است . امیدوارم در سال 93 در این مسیر، فضای خوبی در دانشگاه ها، که در شأن انقلاب باشد و برای کشور بتواند موثر باشد و به رشد علمی و فرهنگی و به خصوص حضورپرشور جوانان کمک کند.، انشاءا...  به وجود آید.

*همانطور که قبلا هم عرض کردم، تحولات سال 92 به سمتی بود که با یک آقای دکتر عارف جدید مواجه شدیم. ادامه سیاست ورزی شما به چه سمتی است؟
اولا من فرد ویژه  و جدیدی نیستم و خودم را خدمتگزار و معلم کوچکی می دانم که اندوخته‌ای داشته ام که آن را متعلق به نظام و مردم می دانم و به هر صورت باید از این اندوخته استفاده می کردم و حالا اتفاقی افتاد که مقداری بیشتربر وظیفه اجتماعیم افزوده شده است. در این فضا که ایجاد شد بالاخره باید حضور سیاسی ام پررنگ تر باشد. اقدامات خوبی را شروع کرده ایم. بنیاد امید ایرانیان که عمر 4 ساله اش را پشت سر گذاشته و مصمم هستیم که انشاءا... دفاترش را در استان ها ایجاد کنیم، تا به عنوان  محملی برای فعالیت های فرهنگی – اجتماعی غیرحزبی باشد. ایجادکانون اساتید دانشگاه ها  پیگیری شد که خوشبختانه مسیر خوبی را طی کرده و اولین مجمع را برگزار کردیم و تقاضای مجوز از وزارت کشور را دوستان موسس ارائه کردند. اگر این کانون شکل بگیرد به نظرم بسیار ارزشمند است که هم مباحث صنفی اساتید را دنبال می کند و هم به تولید علم و فناوری و تبدیل علم به ثروت که  بسیار حیاتی است کمک خواهد کرد..  بحث تاسیس حزب جزء  مطالبات خیلی از مردم و جوانان از ما بوده که برای تشکیل آن در حال  مشورت هستیم  و امیدواریم هر چه سریع تر به نتیجه قطعی برسیم.

*آیا برای تشکیل حزب جدی هستید؟
اولا اعتقاد به کار تشکیلاتی و حزبی دارم. برای توسعه سیاسی هم هیچ راهی جز این نداریم. باید به سمت فعالیت های سازمان یافته حزبی برسیم داشتن احزاب مقتدر از پایین به بالا نه از بالا به پایین و احزابی که به معنای واقعی حزب باشد برای کشور ضروری است. بالاخره قانون اساسی مان این رویکرد را به نوعی به ما دیکته می کند. انشالله هر چه سریعتر برنامه تشکیل حزب را اعلام خواهیم کرد.

*گویا با همان سرمایه اجتماعی که در انتخابات به دست آوردید و با عدم ورود به دولت هم آن را حفظ کردید بنا دارید وارد انتخابات مجلس شوید . خبرهای زیادی هم می رسد از فعالیت های انتخاباتی شما برای انتخابات مجلس .در این مورد چه اقداماتی انجام داده اید و اساسا بنا دارید چگونه وارد انتخابات مجلس شوید؟ 
ما برای انتخابات مجلس جدی هستیم. کارهای  مقدماتیزیادی هم کرده ایم. سال 93 را سال تدوین راهبردها  برای انتخابات گذاشته ایم. جهت گیری  اصلی ما حضور با برنامه در انتخابات مجلس در سال 94 است..باید برنامه بدهیم و بگوییم  که اگر ما بر در مجلس اکثریت را بدست آوریم بیاییم در 4 سال چه کارهایی خواهیم کرد.  مبنای معرفی کاندیداهایمان باید شایسته سالاری باشد. ما نیاز به یک مجلس کارشناس، مقتدر و عالم داریم بنابراین مبنا را باید شایسته سالاری بگذاریم .در سال 94 به تدریج وارد عملیات می شویم. پس در سال 93 قطعا وارد هیچ مصداقی نخواهیم شد که در کجا چه کسی نامزد شود. بحثی که مطرح می شود که چه کسی سرلیست باشد در مقطع فعلی بحث انحرافی است.زمان این مباحث و مسایل نیمه دوم سال 94 است که وارد مصادیق می شویم تا کاندیداهای واجد شرایط را به مردم معرفی کنیم.

*در مورد نامزدشدنتان هم هنوز تصمیمی نگرفته اید؟
در مورد هیچ کس هنوز تصمیمی گرفته نشده است. ما حضور داریم و می خواهیم اکثریت را به دست آوریم. می خواهیم مجلس مقتدری داشته باشیم که کمک کنیم تا دولت پیش برنده سیاست کلی سند چشم انداز و سیاست های کلی نظام باشد. مجلس مقتدری که در عین کمک به دولت سوال و تحقیق و تفحص هم می کند.

*شما مطلوبتان این است که یک لیست از اصلاح طلبان بیاید، یک لیست از اصولگرایان.
بله .مطلوب ما این است که انتخابات با دو لیست کلی برگزار شود.

*اما نکته اینجاست که یک جریان سیاسی دیگر هم بعد از انتخابات24 خرداد به وجود آمده است . منظورم همان جریان سیاسی نزدیک به دولت و آقای روحانی یا همان اعتدالگرایان هستند . برخی از دوستان شما این ایده را مطرح می کنند که بهتر است ما حیات سیاسی مان را بعد از اتفاقات 88 با همین جریان سیاسی نزدیک به آقای روحانی  ادامه دهیم و در واقع  ائتلافی باشد بین معتدلین شما و معتدلین آنها. اما آیا این را ممکن می دانید که لیست سومی هم از جانب اعتدالگرایان  ارائه شود ؟
ما الان دولت را در اردوگاه خودمان می بینیم.

*یعنی آقای روحانی را اصلاح طلب می دانید ؟
گفتم اردوگاه نگفتم اصلاح طلب . اردوگاهی که منش و تفکرش اصلاح طلبی است بر این باورم که تفکر اصلاح طلبی در انتخابات گذشته پیروز شد حالا رقیب هر چه می خواهد بگوید. این را مردم قبول دارند. و امیدوارم که این تفکر در انتخابات آتی مجلس هم با کسب اکثریت پیروز شود که تقویت و همراهی با دولت را نتیجه خواهد داد.

*جناب آقای دکتر، شما لفظی به کار بردید که ما دنبال این هستیم که اکثریت مجلس را بگیریم. این «ما» شامل آقای خاتمی و ...
اردوگاه اصلاح طلبی.

به هر حال یک ائتلافی در ماجرای انتخابات 24 خرداد شکل گرفت متشکل از آقایان خاتمی ، هاشمی ،ناطق نوری و روحانی و ...
نه، ائتلافی نبوده است .

*آقای خاتمی را با آن جریان شریک نمی دانید؟
اصلا حوزه شراکت نیست. بزرگانی در دو جریان هستند که تاثیرگذارند و نقش دارند.

*یعنی شما هم در همان ساز و کار وارد می شوید ؟
اعتقاد به داشتن سازو کار و فعالیت تشکیلاتی دارم حتی به دوستان رقیب هم نظرم را گفته ام که چه خوب است که با سازوکارهای داخل خودشان به اجماع برسندو دو جریان اصلی با دو لیست بیایند، حالا ممکن است افراد منفرد هم بیایند، حقشان است..

*با تشکر از زمانی که در اختیار ما قرار دادید.
من هم از شما سپاسگزارم
 

دیدگاه‌ها

لطفا گفت و گوی محمدرضا عارف با سالنامه اعتماد را هم بر روی سایت قرار دهید.

افزودن نظر جدید