امید

او جلسات دولت را به عنوان معاون اول رییس‌جمهور بسیار خوب اداره کرد همچنین با حضورش در مجلس به‌خاطر پاسخگویی به نمایندگان ملت، برخی تنش‌ها را کاهش داد. از این رو می‌توان گفت که عارف ذاتا فردی مدیر با مدیریت قوی و هوشمند است. او حافظه‌ای بسیار قوی دارد و توان بالای حافظه، فرد را در اداره یک مجموعه مسلط می‌کند. از این رو می‌توان گفت که دولت به لحاظ فعالیت ذهنی، ساده‌تر از مجلس نیست چون هر روز یک لایحه و آیین‌نامه جدید در دولت مطرح می‌شود که باید تمام جوانب قانونی، اجرایی و فنی کار در نظر گرفته شود. این کار سختی است که دکتر عارف از عهده آن در دولت سیدمحمد خاتمی به‌خوبی برآمد. کسی که این پیشینه درخشان را در مدیریت دارد، قطعا مناسب‌ترین گزینه برای ریاست مجلس است. اگر کمی به کارهای ایشان در سال‌های اخیر هم اشاره کنیم، می‌بینیم که او طی سال‌های اخیر نیز این توان مدیریتی خود را به‌خوبی اثبات کرده است.

رییس شورای عالی اصلاح‌طلبان بودن و مدیریت اصلاح‌طلبان متشکل از گروه‌های مختلف اصلاح‌طلبی که بعضا ممکن است اختلاف سلیقه نیز داشته باشند، کار کمی نیست. عارف در این زمینه نیز به‌خوبی مدیریت کرد و ثمره آن هم در انتخابات مجلس دهم دیده شد. از طرف دیگر با توجه به شناخت شخصی که از ایشان دارم می‌توان گفت که هیچ فردی به صداقت او در مجلس پیدا نخواهد شد، سرچشمه این صداقت در وجود او نیز اخلاق‌مداری است. او فردی صادق، اخلاق‌مدار و معتدل است و از آنجایی که به اخلاق عمومی و اخلاق حرفه‌ای که دراهالی سیاست و دولتمردان باید باشد پایبند است، در عملکردهایش ذره‌ای سیاسی کاری یا بی‌منطقی دیده نمی‌شود. نمونه اخیر این اخلاق‌مداری نیز در انتخابات ریاست‌جمهوری سال 92 دیده شد، زمانی که فشارهای زیادی برای باقی ماندن او در عرصه وجود داشت و از سوی دیگر او که نیتش نجات کشور از شرایط بحرانی بود، منطق و صلاح کشور را بر قدرت ترجیح داد. بنابراین شرایط مدیریت بحران او نیز اثبات شده است. اگر او دارای این خصوصیات نبود و به جز صلاح کشور فکر می‌کرد، الان اصولگرایان معتدل با اصلاح‌طلبان برای انتخابات ریاست‌جمهوری 92 و انتخابات مجلس دهم همراه نمی‌شدند. این روحیه تعاملی، از جمله مواردی است که در مجلس بسیار کارآمدی دارد و او می‌تواند با توجه به این روحیه تعاملی‌اش و ریاستش، مجلسی کارآمد، قوی و مقتدر را رقم بزند.