امید

ايشان يكي از شخصيت‌هاي وزين و از جمله سرمايه‌هاي اصلي و اساسي اصلاح‌طلبان است. سوابق قبل و بعد از انقلاب اسلامي آقاي عارف نشان مي‌دهد كه در هر جايگاهي از مسووليت در دانشگاه تهران گرفته تا وزارتخانه مخابرات و معاون اولي در دولت اصلاحات؛ بي‌حاشيه و با مديريت مناسب كار كرده است. اهل تبليغات، بوق و كرنا و خودنمايي نيست. فوق‌العاده پاكدست و چشم و دل سير است. حرص مطرح و پررنگ شدن ندارد و اين ويژگي‌ها در اين روزگار نادر است.

ساماندهي و سازماندهي شوراي عالي سياستگذاري اصلاح‌طلبان زحمت زيادي است كه به دوش ايشان افتاده است. خصوصا در شرايطي كه فشارهاي بسياري به اصلاح‌طلبان وارد شده و تلاش كرده‌اند تا آنان را پراكنده و منزوي كنند. آقاي عارف با كمك احزاب و شخصيت‌هاي اثرگذار اصلاح‌طلب در اوضاع نااميدانه محدوديت‌ها، محصور بودن‌ها و زندان رفتن‌ها كه احزاب براي برگزاري جلسات و كنگره‌ها ميدان نداشتند؛ شوراي عالي سياستگذاري را سامان داد. نتيجه به دست آمده در انتخابات مجلس دهم، انتخابات شوراهاي شهر و روستا و همين طور انتخابات رياست‌جمهوري حاصل كار همين شوراي عالي است كه بار آن بر دوش آقاي عارف بود. شوراي عالي در مجموع كارنامه درخشاني دارد زيرا توانست استراتژي رقبا مبني بر ايجاد پراكندگي، شكاف و درگيري ميان گروه‌هاي اصلاح‌طلب را خنثي كرده و با برگرداندن توپ به زمين خودشان سبب شود كه نتوانند منسجم شده و ليست‌هاي پراكنده   ارايه كنند.
قطعا انتقاداتي نيز به شوراي عالي سياستگذاري وارد است. به همين خاطر آقاي عارف و همه ما تاكيد كرده‌ايم كه دو راه بيشتر نداريم. يا بايد پراكنده كار كرده يا منسجم باشيم. عقل سليم مي‌گويد كه بايد انسجام را انتخاب كرد و آقاي عارف نيز همين هدف را دارد. نظر آقاي خاتمي و همه بزرگان اصلاح‌طلب همين است. اگرچه ممكن است در اين جمع متكثر يكي، دو حزب نيز نظر ديگري داشته باشند اما اردوگاه اصلاح‌طلبي به تعدد نظرات، دموكراسي و فضاي آزاد اعتقاد دارد. بر همين اساس در چند سال گذشته با وجود همه فشارها و محدوديت‌ها اختلافات دروني را مديريت كرده است. مديريت و ساماندهي در اين شرايط گام مهمي است كه نقش آقاي عارف در برداشتن آن كم‌رنگ نبوده است. ايشان تلاش‌هاي بسياري كرده، دفترش محل جلسات و نشست‌ها بوده است. در مجلس نيز نقش پررنگي ايفا كرده است. بسيار منظم و تشكيلاتي است. در جلسات فراكسيون اميد شاهديم كه حتي وقتي نظر مخالف جمع دارد، نظر جمع را پذيرفته و با تمام توان در راستاي تصميم اكثريت تلاش مي‌كند. سعي مي‌كند دايم در حال مشورت بوده و از استراتژي و تاكتيكي كه جمع مشخص كرده، پيروي كند. در ايام انتخابات و در چارچوب شوراي سياستگذاري يا سفرهاي استاني زحمات زيادي كشيد و همچنان نيز با قوت به كار ادامه مي‌دهد. به همين خاطر است كه فراكسيون اميد از همه فراكسيون‌ها منظم‌تر است و با برنامه جلسات خود را برگزار مي‌كند. به اعتقاد من اين اقدامات را بدون حضور آقاي عارف سخت مي‌شد انجام داد. همين فراكسيون بود كه توانست انتخابات شوراي شهر را ساماندهي و مديريت كند. نكته‌اي كه نبايد از نظر دور داشت اين است كه انتخابات مجلس در شرايطي برگزار شد كه بسياري از نيروهاي اصلاح‌طلبان رد صلاحيت شده و حتي ناگزير به حمايت از اصولگرايان معتدل شديم تا جبهه پايداري‌ها در اكثريت نباشند. اكنون همه مجلس در اختيار اصلاح‌طلبان نيست و فراكسيون اميد حدود يك‌سوم مجلس را دارد. با اين حال تنها فراكسيوني است كه به مسائل سياسي و اجتماعي ورود مي‌كند. پيگيري وضعيت بازداشت‌شدگان، نامه قوه قضاييه، بازديد از زندان اوين، پيگيري مساله حصر و... از جمله اقدامات فراكسيون اميد است. با اين وصف، معتقد نيستم كه فراكسيون اميد كارنامه بدون عيب و نقصي دارد. در واقع مهم‌ترين نقص فراكسيون اميد اين است‌ كه نتوانسته كارنامه خود را به درستي تبيين كند. اين نقص نيز متاثر از تواضع بيش از حد آقاي عارف است كه تصوير دقيقي از زحمات فراكسيون اميد ارايه نمي‌شود. اين تواضع بيش از اندازه را مي‌توان ايراد آقاي عارف دانست.