نقاط ضعف و قوت جریان اصلاحات پس از ۱۷ سال

دوم خرداد قطعا از روزهای ماندگار در تاریخ جمهوری اسلامی ایران است، روزی که بر خلاف تمام انتظارها در سال ۷۶ سید محمد خاتمی با اکثریت آرا توانست سیاستمدارد کهنه کاری نظیر ناطق نوری را شکست دهد و دولتی را تحت عنوان «دولت اصلاحات» بنا کند. حال با گذشت ۱۷ سال از تولد این دیدگاه، جنبش جامعه مدنی فراز و فرودهای بسیاری را تجربه کرده است که در آستانه سالگرد «دوم خرداد» مجالی است برای بررسی و نگاهی با آنچه گذشت و خواهد گذشت.

محمد علی ابطحی، عضو مجمع روحانیون مبارز درباه پیدایش «اصلاحات» در نظام سیاسی ایران پس از انقلاب گفت: «من دوران اصلاحات را در یک لانگ شات و تصویر باز می‌بینم. در این نما اصلاحات گام بزرگ و نقطه عطفی در تاریخ ایران به شمار می‌آید که همیشه باقی خواهد ماند.»

وی با اشاره به انتقاداتی که طی ۱۷ سال گذشته به عملکرد جریان اصلاح طلبی وارد است، گفت: «قطعا هر جریان و پدیده‌ای در نماهای بسته دارای مشکلات و اشتباهاتی است و جریان اصلاح طلبی هم از این عمر مستثنا نبوده و نیست اما در نما و تصویر بزرگ، جریان اصلاح طلبی به این دلیل یک نقطه عطف بشمار می‌آید که توجه جامعه را به دنیای مردم محور جلب کرد و ملت را با حقوق خودشان آشنا کرد.»

وی ادامه داد: «اگرچه این مسائل بعضا عملی نشده است اما گام بسیار بزرگی بود که بر اساس این نگاه چه در دوران اصلاحات و چه بعد از آن، مسیر رو به رشدی خواهد داشت که با انتخابات دوم خرداد آغاز شده است. قطعا در این روند اشتباهات و مشکلات این جریان نیز مرتفع می‌شود و بطور کامل مورد شناخت و پذیرش جامعه قرار می‌گیرد و در کشور یک جامعه مدنی محور تشکیل خواهد شد. به همین دلیل است که من مقطع ریاست جمهوری آقای سید محمد خاتمی را دورانی می دانم که فراموش نخواهد شد.»

ابطحی در پایان با اشاره به شرایط جریان اصلاح طلبی در دوران ریاست جمهوری محمود احمدی نژاد گفت: «تمام جریان های سیاسی دنیا که مراحل رشد خود را سپری می کنند سختی های بسیاری داشته اند. این سختی ها نیز جزئی از مسیر رسیدن به اهداف والای آنها بوده است. دوران آقای احمدی نژاد نیز یک از همین دوران بود. هرچند با اصلاحات به شدت مخالفت می‌شد اما حضور آنها لازم بود، زیرا از این طریق ملت ایران متوجه می‌شدند که مخالفان این جنبش مدنی چه تاثیراتی بر کشور خواهند داشت.»

نقطه ضعف اصلاحات تبیین نشدن مبانی اصلاح طلبی است

آذر منصوری، عضوحزب مشارکت نیز در همین خصوص اظهار داشت: «اگر بخواهیم جریان اصلاح طلبی را طی ۱۷  سال گذشته مورد بررسی قرار دهیم باید نگاهی به دوران قبل از ظهور این پدیده انداخت.»

وی افزود: «این نکته از این جهت حائز اهمیت است که قطعا حرکات اصلاحی که در طول تاریخ کشورمان اتفاق افتاده است، اگر به درستی ارزیابی و آسیب شناسی نشود، در آسیب شناسی روند جریان اصلاح طلبی نیز دچار اشتباه خواهیم شد.»

منصوری ادامه داد: «من فکر می کنم مهمترین نقطه قوت حرکت اصلاح طلبی در کشورمان جلوگیری از روندهای مخرب و زیان باری بوده است که از حضور و تاثیر‌گذاری‌های مهم مردم در بزنگاه ها جلوگیری می‌کرد. لذا اصلاح طلبان با حضور تاثیرگذار و مثبت خود در شرایط بحرانی توانستند کشور و نظام را از آسیب‌های جدی و تنگناها، در مقابل جریانی که هیچ اعتقادی به دموکراسی نداشت و سعی می کرد جایگاه مردم و رای‌شان را بی اهمیت جلوه می‌داد، مصون نگه دارند.»

این فعال سیاسی ادامه داد: «در واقع حضور اصلاح طلبان در مقاطع انتخاباتی، در جامعه مدنی و در ساختار حقوقی کشور، مانع از یکدست شدن قدرت در نظام جمهوری اسلامی شده است».

آذر منصوری در نقد جریان اطلاح طلبی نیز گفت: «مهمترین آسیبی که در خصوص این جریان وجود داشته، تبیین نکردن مبانی اصلاح طلبی و حرکت آنها است که به دلیل این تشریح نشدن بعضا دیده شده است که برخی ها تکروی‌‌ها  و تندروی هایی انجام داده‌اند که به نام جنبش مدنی و جریان اصلاح طلبی به آن نگاه شده است. به همین دلیل اصلاحات در برخی مقاطع دچار آسیب هایی شده است و مخالفان آن از فرصت های مختلف استفاده و سعی کردند این جریان را به دشمنان نظام مرتبط کنند.»

وی در پایان افزود: «طرفداران جریان اصلاح طلبی باید بدانند که این جنبش، حرکتی است آرام و تدریجی به دور از تنش و خشونت و البته زمان‌بر و مبتنی بر تلاش برای اجرای بدون کم و کاست قانون اساسی.»

منبع:پیام نو

افزودن نظر جدید