امید

اگر این ماجرا برای تحلیلگران و رسانه‌های سیاسی در حد یک گمانه باشد که شاید قالیباف و رئیسی قصد نامزدی داشته باشند اما اصولگرایان به خوبی خبر دارند که تحرکات اخیر سیاسی و رسانه‌ای ابراهیم رئیسی چه معنایی دارد.

آنها همچنین این را هم خبر دارند که محمدباقر قالیباف چه برنامه‌ای برای ١٤٠٠ دارد. نامزدی این دو شخصیت یا حتی یکی از آنها امکان هر عملیات سیاسی برای پیروزی در ١٤٠٠ را از آنها خواهد گرفت. اصولگرایان می‌دانند که ابراهیم رئیسی اگرچه در این انتخابات نفر دوم شده اما این را هم می‌دانند که او چه ظرفیت بالایی برای رأی‌آوری رقیب مقابلش ایجاد می‌کند. آنها البته از میزان مواجهه و مخالفت‌ها در میان طیف‌های مختلف اصولگرا با نامزدی محمدباقر قالیباف نیز آگاهند و این را می‌دانند که کاندیداتوری او به معنای تحریک افراد دیگر اصولگرا برای نامزدی موازی است.

تصمیم‌سازان پشت پرده فعلا و تا اینجای کار یک نسخه شفابخش پیدا کرده‌اند؛ «نامزدی ابراهیم رئیسی در انتخابات مجلس».

با این کار او را به شوق ریاست مجلس مشغول خواهند ساخت و از هزینه‌هایی که بر او در جریان انتخابات به صورت طبیعی تحمیل خواهد شد، برای ١٤٠٠ بهره خواهند برد، می‌ماند محمدباقر قالیباف که همیشه یک راهی برای کنارگذاشتنش پیدا می‌شود.

اصولگرايان حتي بنا ندارند كه از كانديداي داراي ١٦ميليون رأي خود استفاده كنند، زيرا بهتر از هركسي مي‌دانند كه آن ١٦ميليون چطور و از ميان كدام بيم‌ و اميدها جمع شد. به همين خاطر است كه تصميم دارند تكليف خود با اين گزينه را در انتخابات رياست‌جمهوري معلوم كنند. انتخاباتي كه يا رئيسي را به مجلس فرستاده و مدعي كرسي رياست مي‌كند يا پوست خربزه‌ ديگري زير پاي او مي‌شود و ماجرای كانديداتوري‌اش را تمام مي‌كند.