امید

به گزارش اميدنامه، روزنامه شهروند نوشت: «اگر ما هم یادمان برود، دانش‎آموزانی که دو ساعت در کنار هم هیجان تماشای بازی آسیایی پرسپولیس را تجربه کردند، قطعا دستور وزیر آموزش‌وپرورش را برای پخش این بازی در مدارس به یاد دارند؛ کاری که با استقبال شدید کارشناسان آموزشی و بسیاری از فعالان اجتماعی مواجه شد و بعد هم دست به دست‌ شدن تصاویر هیجان دانش‌آموزان در مدارس ماجرا را داغ‌تر کرد. اغلب کسانی که درباره این رویداد حرف می‌زدند آن را به عنوان نقطه عطف شکسته‌شدن فضای خشک آموزشی در مدارس ایران معرفی می‌کردند اما وزیر آموزش‌وپرورش چند روز پیش در یک سخنرانی اعلام کرد که چنین تصمیمی خیلی هم راحت و بدون حاشیه نبوده است. محمد بطحایی گفت که بعد از این کار از سوی یک نهاد حاکمیتی بازخواست شده است اما داوود محمدی، نماینده مردم تهران و نایب‌رئیس کمیسیون آموزش مجلس که خودش هم تجربه تدریس و مدیریت در آموز‌ش‌و‌پرورش را دارد، به «شهروند» می‌گوید که دایره کسانی که می‌توانند برای چنین تصمیمی وزیر را مواخذه کنند، خیلی محدود است.

او می‌گوید: «نخستین کسی که می‌تواند کار وزیر را زیر سوال ببرد، شخص رئیس‌جمهوری به عنوان نخستین مافوق او است که به نظر نمی‌رسد آقای روحانی با چنین کاری مخالفت داشته باشند. بعد از رئیس‌جمهوری این نماینده‌های مجلس هستند که می‌توانند از وزیر سوال بپرسند و بابت کاری به او فشار بیاورند. در حالی که واکنش نماینده‌ها به این اقدام وزیر آموزش‌و‌پرورش غالبا مثبت بود، مخصوصا همکاران ما در کمیسیون آموزش مجلس که اتفاقا خیلی هم خوششان آمد چون اغلب خودشان در جریان فضای مدارس هستند. البته بالاتر از رئیس‌جمهوری و نماینده‌های مجلس رهبری قرار دارد که می‌تواند به اقدامات وزیر اشکال وارد کند اما باز هم فکر نمی‌کنم چنین اتفاقی افتاده باشد.»

محمدی درباره این که ممکن است افرادی مانند دادستانی به ماجرا ورود کرده باشند، می‌گوید: «وزیر آموزش‌وپرورش هم مانند هر شهروند دیگری اگر اقدام خلاف قانون کند، قوه قضائیه و مدعی‌العموم می‌توانند با او برخورد کنند اما در این موضوع که کار خلاف قانون و عرف و اخلاقی اتفاق نیفتاده است. این تصمیمی که وزیر گرفته تصمیمی است که حتی شورای مدیریت یک مدرسه هم می‌توانند برای مدرسه بگیرند. این‌ که ساعتی از آموزش در یک زمان خاص و به دلیل یک رویداد خاص به کار دیگری اختصاص داده شود، موضوع عجیبی نیست و در حیطه اختیارات مدیران و شورای مدارس هم هست؛ چه برسد به وزیر آموزش‌و‌پرورش.»

نایب‌رئیس کمیسیون آموزش مجلس با این‌ که نمی‌تواند درباره نهاد بازخواست‌کننده وزیر آموزش‌وپرورش حدس بزند، وجود نگاه‌های خشک به آموزش را در نهادهای مختلف تایید می‌کند و می‌گوید: «به هر حال کسانی که تجربه سروکار داشتن با بچه‌ها را نداشته‌اند و از طرفی به مسائل نگاه خشک و تک‌بعدی دارند، ممکن است در جلسات خصوصی به وزیر اشکالاتی وارد کرده باشند اما یکی مانند بنده می‌داند که اولا وقتی بچه فکر و ذهنش در جای دیگری است، مفیدترین متون و متدهای آموزشی هم روی او کار نمی‌کند. ضمن این‌ که پخش یک بازی فوتبال مهم می‌تواند برای ایجاد تنوع در برنامه روتین و تکراری مدارس کمک‌کننده باشد. به هر حال اگر وزیر آموزش‌وپرورش یا هر مسئول تصمیم‌گیرنده دیگری می‌خواهد تغییری در سیستم فعلی ایجاد کند، باید بداند که همیشه کسانی مخالف ایجاد تغییرات هستند.»