امید

به گزارش امید به نقل از آریا،صادق زيباکلام، تاکيد کرد:در سال 1377يعني يک سال بعد بعد از روي کار آمدن سيد محمد خاتمي،آقايان تاج زاده ،امين زاده و سعيد حجاريان در دانشگاه تهران دانشجوي دوره دکتراي علوم سياسي بودند در آن زمان بنده به اين سه شخصيت گفتم الان که در کار اجرايي هستيد يادتان باشد اگر تشکيلات درست نکنيد دوم خرداد به هيچ جا نخواهد رسيد زيرا شما فقط در سايه اصلاحات موفق مي شويد.
وي افزود:موثرترين و مهمترين عامل سياسي و اجرايي براي آنها سازمان دهي تعدادي از آراي آقاي خاتمي بود اما کثرت مشاغل اجرايي سبب شد تشکيلات سازماني دوم خرداد شکل نگيرد البته در اواخر کار به صورت نصف و نيمه حزب مشارکت را تشکيل دادند که اکثر اعضاي اين حزب مسئولين دولتي بودند و با کنار رفتن از مسئوليت هاي اجرايي عملا نتوانستند کار را پيش ببرند و بعد از دوم خرداد 88تشکل اين طيف غيرقانوني اعلام شد .
زيبکلام گفت:در حال حاضر بنده معتقدم ما يک ظرفيت و پتانسيل نيرومند و بالقوه در اطراف کشور ،دانشگاهها و مراکز  استانها داريم که مي توانند به حزب دکتر عارف بپيوندند که بنا دارد آن را بنا کند.ما امروزه در ايران حزبي نداريم که به معناي واقعي کلمه ،دموکراسي خواه باشد بنابراين اگر آقاي عارف بتوانند اساس، بنيان ، مبنا و استراتژي حزب و تشکل خود را بر دموکراسي خواهي بگذارد اين حزب يکي از موفق ترين احزاب و تشکل هاي سياسي خواهد بود.
وي ادامه داد:دموکراسي خواهي ذاتا با افراطي گري جور در نمي آيد به عنوان مثال اگر ما تشکلي براي بازنشستگان رشت درست کنيم و بخواهيم نقش جوانان را در اين سازمان بگوييم قطعا جوانان در اين سازمان موضوعيت پيدا نمي کنند .جريان و تشکل سياسي که به دنبال تحقق دموکراسي باشد نمي تواند براي افراطي گري جاي مناسبي باشد. اساس و بنيان دموکراسي خواهي روي اعتدال است .
اين استاد دانشگاه تصريح کرد:اولين اصل دموکراسي خواهي پذيرش طرف مقابل است يعني مخالف حق آزادي بيان ،زندگي، کار  و ... دارد پس وقتي به دنبال تحقق دموکراسي هستيم جريانات افراطي که فقط خود را صاحب حق مي بينند و ديگران را وابسته به غرب يا شرق ،مذور و منحرف مي بينند جايي ندارند از اين رو نيازي نيست آقاي عارف به عنوان رهبري حزب بگويد افراطي ها را راه نمي دهيم.
وي گفت:درب حزب آقاي عارف  به روي همه باز است اما همه بايد بدانند اين حزب دموکراسي خواه است و مي خواهد براي تحقق يک جامعه مدني ،حاکميت قانون ، آزادي مطبوعات و نبود زندانيان سياسي فعاليت کند .18ميليون رايي که به آقاي روحاني داده شد نه به افراطي گري و راديکاليزم و خشونت بود بنابراين حيف است که از اين نيروي بالقوه عظيمي که براي دموکراسي خواهي در ايران وجود دارد استفاده نشود .
اين تحليلگر مسائل سياسي تاکيد کرد:افراطي ها بعد از حضور در حزب دموکراسي خواه به دنبال کاروزندگي خود مي روند چون متوجه مي شوند چيزي که در اين حزب وجود دارد به درد آنها نمي خورد .افراطي ها نمي توانند در حزبي که هدفش تامين دموکراسي و حقوق شهروندي انسانهاست حضور داشته باشند.
وي ستاره شدن عارف در انتخابات دور بعد را منوط به نوع تعامل اصلاح طلبان با حسن روحاني دانست و گفت:در حال حاضر اساس کار اصلاح طلبان و عارف با حسن روحاني بر مبناي همکاري بوده است يقيننا اصلاح طلبان دغدغه هايي دارند که تامين آزادي هاي مدني،دموکراسي ،آزداي زندانيان سياسي بزرگترين دغدغه ها آنهاست بنابراين اگر آقاي روحاني در اين جهات گام بردارند اصلاح طلبان از ايشان پشتيباني مي کنند .
زيباکلام اظهار داشت:اصلاح طلبان از ابتدا با حمايت آقايان هاشمي  و خاتمي از دکترروحاني حمايت کردند و تا جايي که ايشان در جهت اعتدال ،ميانه روي و خواسته هاي 18ميليون گام بردارند اصلاح طلبان با تمام وجود از ايشان حمايت خواهند کرد.
اين تحليلگر مسائل سياسي درباره چرخش جبهه پايداري به سمت حسن روحاني گفت:تنها تفسيري که مي توان از چرخش جبهه پايداري به سمت دکتر روحاني داشت اين است که اين جبهه به تنها چيزي که باور و اعتقاد ندارد اصول است زيرا اگر جبهه پايداري يک مثقال يا گرم  به اصول پايبند و معتقد بود نمي توانست به راحتي به سمت روحاني چرخش نشان دهد.بنابراين درکنار به اصول پايبند نبودن مي توان گفت ملاک و معيار براي پايداري ها قدرت است يعني اگر قدرت در دست احمدي نژاد باشد چرخش اين جبهه به سمت احمدي نژاد  است اگر قدرت به سمت آيت الله مصباح باشد چرخش آنها  به سمت ايشان است، اگر احساس کنند قدرت مي خواهد به دست دکتر جليلي بيافتد به سمت دکتر جليلي چرخش نشان مي دهند و حالا به سمت حسن روحاني که رييس جمهور شده است گرايش نشان مي دهند بنابراين بنده بعيد نمي دانم اگر خاتمي هم رييس جمهور مي شد پايداري ها به سمت ايشان چرخش مي کردند و ظرف 24ساعت يادشان مي رفت که 4سال متوالي آقاي خاتمي را به عنوان عامل اصلي فتنه محکوم مي کردند.
زيباکلام تاکيد کرد:اکثر کساني که در جبهه پايداري هستند همواره با قدرت عجين بوده اند بنابراين شايد عادت کرده اند همواره در بخشي از قدرت حضور داشته باشند و  سمت و منصبي به دست آورند در واقع شايد براي پايداري ها سخت است که از قدرت دوري کنند.