عارف خوب است به شرطي كه نباشد!

روزنامه تهران امروز نزدیک به محمد باقر قالیباف در گزارشی به واکاوی چگونگی برخورد جریان اصلاح طلب با کاندیداتوری عارف در انتخابات و همچنین کناره گیری اش پرداخت.

به گزارش امید ،در گزارش تهران امروز که با عنوان "بازخواني تناقض‌هاي رفتاري يك جريان نسبت به لیدرش" منتشر شده است،آمده:

محمدرضا عارف چهره ميانه‌رويي كه در ظرف يك ماه اوج و فرودي سخت را تجربه كرد اين روزها چشم به در كابينه يازدهم دوخته است. او كه مواضع تند همفكرانش را در كوران انتخابات چشيد اكنون دفترش را به محلي براي آينده وزارت علوم تبديل كرده و به جاي گرفتن پست مستقيم در حال چينش روساي دانشگاه‌هاي كشور است تا از اين طريق بتواند هم حزب فراگيرش را از كادر برخوردار سازد هم به كادرسازي‌هاي جديد رو بياورد.اكنون سوال اين است كه چرا همفكرانش نسبت به او اينقدر نظرات متضاد و گاه متناقض داشته و دارند. آنجا كه برخي از چهره‌هاي همفكرش در زمان انتخابات نقدهايي را به حضورش در ماراتن انتخابات داشتند و او را نه تنها كانديداي اصلي اين حزب بلكه حتي او را اصلاح‌طلب هم نمي‌دانستند.

دوستانش چه ايرادي به او مي‌گرفتند؟

حضور چهره‌ها در يازدهمين انتخابات رياست‌جمهوري زماني به صورت جدي مورد توجه افكار عمومي قرار گرفت كه احراز صلاحيت افراد از سوي شوراي نگهبان اعلام شد. در آن زمان در اردوگاه اصولگرايان كانديداها و گروه‌ها مشخص شدند و فعاليت‌هاي انتخاباتي آغاز شد، اما در اردوگاه اصلاح‌طلبان وضعيت به‌گونه‌اي ديگر رقم خورد. با وجود اينكه حسن روحاني كه به لحاظ نسبت‌شناسي سياسي تفاوتي بنيادي با جريان اصلاحات دارد، در اين رقابت حاضر شده بود برخي از چهره‌هاي مربوط به جريان اصلاح‌طلبي وي را مورد تاييد اين گروه دانسته و به انتقاد از تنها كانديد جريان خود عارف،پرداختند. منتقدين بر اين عقيده بودند كه عارف توان حضور به عنوان رئيس‌جمهور در عرصه اجرايي كشور را ندارد و اگر با حضور عارف درانتخابات فردي اصولگرا پيروز انتخابات باشد، هزينه اين شكست متوجه عارف خواهد بود.همچنين بر اين تاكيد داشتند كه وي يك اصلاح‌طلب واقعي نيست و مواضع روشني نسبت به روش‌ها و خواسته‌هاي اين جريان اتخاذ نمي‌كند. از اين رو تاكيد داشتند كه بهتر است عارف از رقابت انتخابات كناره‌گيري كند.در همان ايام محمدرضا تابش نماينده اصلاح‌طلب و خواهرزاده آقاي خاتمي به صراحت تاكيد كرد كه«عارف كانديداي جريان اصلاح‌طلب نيست.» او گفت: «عارف مي‌تواند مانند همه مردم در انتخابات شركت كند اما اين حضور به معناي اجماع اصلاح‌طلبان نيست.» صادق زيباكلام نيز در انتقاد به نوع مديريت عارف و عدم توان وي براي مديريت اجرايي كشور در گفت‌وگويي با خبرگزاري مهر عنوان كرد: «اگر يك نفر از بين آقايان عارف و روحاني پيروز شوند وقتي بعد از 24 خرداد ماه بخواهند كابينه خود را تشكيل دهند با كوهي از ديوارهاي بتن آرمه مواجه خواهند شد. ترس بنده از اين است كه اگر آقاي عارف انتخاب شود، از همان اول به سرنوشت 2 خرداد 76 دچار شويم كه دولت فلج شود و كاري از پيش نرود.»موسوي خوئيني‌ها، عضو ارشد مجمع روحانيون مبارز نيز كه از او به عنوان مرد خاكستري جريان اصلاحات ياد مي‌شود،در همان ايام انتقادات تندي را متوجه دكتر عارف كرده و مواضع او را سودجويانه ‌دانست!

عارف يك سر و گردن بالاتر از روحاني بود اما...

«محمدرضا عارف انصراف داد» انتشار اين خبر سبب بروز موج رسانه‌اي شد. چرا كه وي عنوان كرده بود تا آخرين روز انتخابات در رقابت حضور خواهد داشت و كناره‌گيري نخواهد كرد. اما در حالي كه براي انجام پروژه‌هاي تبليغاتي خود برنامه‌ريزي انجام مي‌داد، انصراف خود را اعلام كرد. در همان زمان بود كه موج تقدير‌ها و تشكر‌ها از عارف از سوي كساني آغاز شد كه تا چند روز قبل از انصراف وي را مورد انتقاد قرار مي‌دادند.محمدرضا تابش كه پيش از اين حضور او را به عنوان نماينده اصلاح‌طلبان رد كرده بود در چرخشي معني دار و در گفت‌وگو با خبرآنلاين، از حضور و تلاش محمدرضا عارف تقدير كرد. زيباكلام نيز بعد از كناره‌گيري عارف با اشاره به اينكه نمي‌شد روحاني به نفع عارف كنار برود عنوان كرد: «به نظر من عارف از خيلي جهات يك سر و گردن بالاتر از روحاني بود، دانشگاهي بود دنبال آزادي بيان و آزادي انديشه احزاب بود اما الان اول زمستان هستيم.»

بسياري همان زمان نوشتند كه اگر عارف كنار نمي‌رفت زرادخانه رسانه‌اي افراطيون و تندروهاي همان جناح او را چنان مي‌نواختند كه ديگر عزم حضور پررنگ‌تر در عرصه سياسي نكند.به همين خاطر بود كه گفته شد «عارف كنار نرفت،كنار گذاشته شد» و اين كنار گذاشتن نه فقط براي آن زمان كه حتي پس از تشكيل كابينه روحاني نيز ادامه خواهد داشت. چرا كه گفته شده است تاكنون هيچ صحبت جدي با او براي حضور در كابينه يازدهم نشده است. حتي در ليست‌هايي كه رسانه‌هاي اصلاح‌طلب از كابينه احتمالي روحاني ارائه مي‌كنند نامي از او به چشم نمي‌خورد اگر چه شنيده شده او خود بسيار از اين ماجرا دلگير است ولي گويا دكتر روحاني چندان تمايلي به حضور عارف به عنوان معاون اول ندارد.از او بيشتر نقش ريش سفيدي و مشاورت انتظار دارند نه مديريت اجرايي به همين خاطر منتقدينش در ميان جناح اصلاح‌طلب بر اين باورند كه او انسان خوبي است اما به شرط آنكه مشاور بماند.

افزودن نظر جدید