امید

عده‌ای معتقدند تحرکات اخیر احمدی‌نژاد مصداق ضرب المثل «عسس مرا بگیر» است و بازداشت او در روزها و ماه‌های آینده کسی را شگفت زده نخواهد کرد؛ برخی می‌گویند او از سکوت و حاشیه نشینی خسته شده و می‌خواهد بازهم به متن توجه جامعه برگردد؛ اما شاید گزینه محتمل‌تر فرار به جلوی او، برای گریز از پاسخگویی خود و حلقه اطرافیانش در محکمه‌های قضایی باشد. چه سرنوشت محمدرضا رحیمی معاون اول او برای تک تک اطرافیانش قابل تکرار است. به اعتقاد ناظران احمدی‌نژاد با فضاسازی علیه رئیس قوه قضائیه می‌کوشد هر حکم و محکومیتی را پیشاپیش به خصومتی شخصی با او و اطرافیانش تنزل بدهد یا با «بگم بگم» هایش، تلاش کند دادگاه‌ها به صدور حکم نرسد.
 افکار عمومی در 5 سال گذشته در جریان 3 انتخابات اخیر، نشان داد مردم درباره احمدی‌نژاد، یارانش و مشی و مرامش تصمیم‌گیری کرده‌اند. معرکه‌گیری جدید او هم بجز انتقادات بیشتر، برای او عایدی نداشت؛ چه او به این سؤال ساده پاسخ نداده است که اگر دستگاه قضایی را اینچنین محل انتقاد می‌داند، چرا در هشت سال دوران ریاست جمهوری‌اش که برای حفظ حقوق مردم سوگند خورده بود، حرفی نزد؟