امید

البته دولت در چنین زمانی جهت کسب رأی اعتماد از نمایندگان، معمولا به رایزنی با آنها می‌پردازد، اما ظاهرا برای معرفی این گزینه‌ها با نمایندگان صحبتی نشده است. طبق گفته برخی از نمایندگان ممکن است رئیس دولت با رئیس مجلس برای کسب رأی وزرا رایزنی‌هایی انجام داده باشد. اما اینکه آیا رایزنی‌ها صورت گرفته یا خیر باید مسائل به صورت شفاف بیان شود.

از دولت این انتظار می‌رفت که در دوره دوم با ظرفیت بیشتری نسبت به دور اول از توانایی‌ها و نیروهای توانمند استفاده کند، اما ظاهرا این اتفاق در دور دوم نیفتاد و با توجه به شرایط باید اذعان کرد که میانگین تجربه و توانمندی در افراد نسبت به دوره اول افزایش پیدا نکرده است. برخی معتقدند آقای شریعتمداری با توجه به این موضوع که تا مرز استیضاح رفت نباید نامش در میان این وزرا دیده می‌شد، اما باید گفت ایشان نسبت به سه وزیر دیگر باتجربه‌تر است. اگر انتقاد جدی به معرفی این وزرا وجود داشته باشد باید انتقادات نسبت به سه وزیر دیگر باشد که از تجربه کمتری برخوردارد هستند.

البته درباره وزیر پیشنهادی اقتصاد باید اذعان کرد که آقای دژپسند در مدیریت‌های کلان فعالیت داشته و از تجربه کافی برخوردار است. با توجه به سابقه آقای شریعتمداری در وزارت صمت بیشتر انتقادات مربوط به بخش صنعت این وزارتخانه بود که به نظر نقدهای جدی بر عملکرد او وارد بوده است. نکته قابل ملاحظه آن است که اگر قصد گرفتن میانگین عملکرد افراد معرفی شده وجود داشته باشد این میانگین متوسط رو به پایین است. دولت شرایط سختی را در پیش دارد و نوک پیکان این سختی‌ها هم محور اقتصاد و معیشت جامعه است؛ نباید دست به چنین انتخاب‌هایی می‌زد و دلیل اینگونه رفتارهای دولت مشخص نیست. دولت باید از افراد توانمندتری در وزارتخانه‌های مورد نظر به ویژه وزارت صنعت استفاده می‌کرد و دلیل آنکه چرا دولت از حداکثر ظرفیت کارشناسی و تجربه کشور استفاده نمی‌کند، مشخص نیست. به نظر می‌رسد در حال حاضر توجیه دولت از این انتخاب‌ها استفاده از نیروهای جوان‌تر است که در صورت واقعیت دولت باید بداند که با توجه به شرایط کنونی فرصت آزمون و خطا ندارد به همین جهت باید با اطمینان بیشتری در مدیریت کلان و مدیریت اقتصادی افراد را معرفی می‌کرد. در نهایت باید دید که مجلس با توجه به توانمندی‌های این وزرا به چه نتیجه و جمع‌بندی می‌رسد. درباره برخی که مطرح کرده‌اند آقای روحانی از زنان باز هم در کابینه استفاده نکرده است که این موضوع فقط مشکل حال نیست، چراکه به هنگام چیدن کابینه در ابتدای دوره دوم همچنین بحث‌ها و گفت‌وگوهایی وجود داشت و آقای روحانی به هر دلیلی در این زمینه کوتاهی کرد. اگر آقای روحانی قصد نداشت در سطح وزرا از زنان استفاده کند حداقل باید یک برنامه‌ریزی جدی‌تری در این زمینه داشته باشد تا در سمت‌های مدیر کل‌ یا معاونان وزرا از زنان استفاده می‌کرد. قضاوت‌های دولت با گمانه‌زنی‌ها کمی متفاوت است، اما به نظر می‌رسد اگر از معاون اول نمی‌توانست در تمام دولت کمک بگیرد، اما با عنایت به تجاربی که آقای جهانگیری دارند، می‌توانست با توجه به شرایطی که کشور پیش رو دارد، برای جامعه و نخبگان اطمینان جدی ایجاد کند که ایشان نقش اصلی را در هدایت وزرای اقتصادی ایفا می‌کند. قطعا عملکرد دولت در این زمینه در آینده مورد نقد جدی قرار خواهد گرفت. در بخش اقتصادی ضرورتا باید از یک مجموعه منسجم با توانایی و تجارب بیشتری در کابینه‌ آقای روحانی استفاده کرد و این نقش را آقای جهانگیری به عنوان هماهنگ‌کننده می‌توانست به درستی ایفا کند.