امید

 نقل است که ساعد مراغه‌ای از نخست‌وزیران دوران پهلوی به عنوان بخشی از خاطرات زندگی دولتی خود می‌گفت: زمانی که نایب کنسول شدم با خوشحالی پیش زنم رفتم و این خبر داغ را به اطلاع او رساندم، اما او با بی‌اعتنایی سرش را جنباند و گفت خاک بر سرت کنند، فلانی کنسول است، تو نایب کنسولی؟ مدتی گذشت و من کنسول شدم و اینبار با خوشحالی بیشتر، خبر را به او دادم. باز هم با بی‌اعتنائی گفت خاک بر سرت کنند، فلانی معاون وزارت امور خارجه است و تو کنسولی؟ زمانی که معاون وزارت امور خارجه شدم، باز گفت خاک بر سرت، فلانی وزیر امور خارجه است و تو معاون او هستی؟ فکر می‌کردم وزیر امور خارجه بشوم، کار تمام است ولی خبر وزیر خارجه شدنم را که شنید گفت فلانی نخست‌وزیر است و تو وزیر هستی؟ خاک بر سرت. تا آنکه بالاخره نخست‌وزیر شدم و هنگامی که به خانه رفتم منتظر بودم که خانم دیگر حرفی غیر از تحسین برای گفتن نداشته باشد ولی با تعجب بسیار دیدم او با شنیدن این خبر به من نگاهی کرد و سری جنباند و آهی کشید و گفت: «خاک بر سر ملتی که تو نخست‌وزیرش هستی».

معلوم نیست همسر ساعد مراغه‌ای با چه نگاهی به مسئولیت‌های دولتی اینگونه با شوهر خود سخن می‌گفت ولی این نکته را می‌توان از لحن سخنان او به اجمال فهمید که از شرایط حکومتی دوران پهلوی ناراضی بود و با این برخورد زیرکانه آن نارضایتی را به زبان می‌آورد. حق هم داشت، چون رژیم پهلوی یک رژیم وابسته، فاسد و منحط بود و کارگزاران آن رژیم در خدمت بیگانگان بودند و اقداماتشان خیانت به مردم بود.

این نگاه منفی به مسئولیت‌های حکومتی را نمی‌توان به یک نظام مشروع و مردمی مانند نظام جمهوری اسلامی تعمیم داد، زیرا این نظام فراهم آمده از خون صدها هزار شهید و فداکاری‌های میلیون‌ها زن و مرد فداکار، جانباز، ایثارگر و خدمات مخلصانه خیل عظیمی از تلاشگران عرصه‌های مختلف در طول چهار دهه گذشته است. اگر نظام جمهوری اسلامی یک نظام حکومتی مستقل و ضداستکباری نبود و در برابر سلطه‌گران نمی‌ایستاد، با اینهمه دشمنی از ناحیه قدرت‌های مستکبر و سلطه‌گر مواجه نمی‌شد. همین روزها که دولت آمریکا تلاش می‌کند به شکل‌های مختلف حتی با مراجعه به شورای امنیت سازمان ملل و ارائه پیشنهادها و قطعنامه‌های جدید فشارهای بیشتری به جمهوری اسلامی ایران وارد کند، این تلاش مستکبرانه و البته مذبوحانه نشان‌دهنده استقلال جمهوری اسلامی ایران است و همین کینه‌ورزی‌ها نشان می‌دهند که سردمداران قلدرمآبی بین‌المللی احساس می‌کنند وجود نظام جمهوری اسلامی ایران با منافع نامشروع و چپاولگرانه آنها در تضاد است. این ویژگی، به کار بزرگی مربوط می‌شود که امام خمینی رضوان‌الله‌تعالی‌علیه با سوزاندن ریشه رژیم شاهنشاهی و تأسیس نظام جمهوری اسلامی انجام داده و به همت والای مردم ایران مربوط می‌شود که به ندای امام خمینی لبیک گفتند و در تمام عرصه‌ها بالاترین فداکاری‌ها را از خود به نمایش گذاشتند و علاوه بر به پیروزی رساندن اصل انقلاب اسلامی، در دفاع مقدس، در برابر تحریم‌ها و در برابر فشارهای مختلف سیاسی و تبلیغاتی و فرهنگی و اقتصادی ایستادگی و مقاومت جانانه کردند و از استقلال و شرف و عزت خود پاسداری کردند. به همین دلیل است که مسئولیت داشتن در نظام جمهوری اسلامی افتخار است و البته فرصت مغتنمی که باید از آن حداکثر بهره‌برداری را به عمل آورد.

در کنار این واقعیت، نباید از آفاتی که در کمین نظام جمهوری هستند غفلت کرد. آفت مستی قدرت، آفت فساد مالی، آفت فاصله گرفتن از مردم، آفت جنگ قدرت، آفت تفرقه و آفت غرق شدن در زندگی اشرافی و نادیده گرفتن رنج‌های مردم. اینها آفت‌هائی هستند که متأسفانه اکنون مسئولین نظام جمهوری اسلامی را تهدید می‌کنند. همین حالا که ماه ضیافت الهی است اخبار نگران‌کننده‌ای درباره جنگ قدرت بر سر تصاحب کرسی ریاست مجلس یازدهم و سایر کرسی‌های اسم و رسم‌دار آن به گوش می‌رسد. نزدیک ۱۰ نفر، سودای ریاست مجلس در سر دارند، بعضی از آنها در شب‌های ماه رمضان به جای خواندن دعای افتتاح و ابوحمزه، جلسات تقسیم مناصب برگزار می‌کنند و حتی آموزش چگونه به صندلی چسبیدن می‌دهند. اصلاح‌طلب‌ها که خراب کردند، حالا نوبت اصولگراهاست که نشان بدهند در عرصه امانت‌داری ملت چندمرده حلاجند.

در قوای دیگر هم آفت‌ها به سراغ مسئولین آمده‌اند. همه در معرضند و بی‌عملی، شعارزدگی، غفلت از مشکلات مردم و افتادن در دام جنگ قدرت غوغا می‌کند. پیام اصلی ماه رمضان که ماه ضیافت الهی است به تمام مسئولین نظام جمهوری اسلامی اینست که قدر موقعیت و مسئولیتی که در اختیارتان قرار گرفته است را بدانید و این واقعیت را هم بدانید که مناصب، موقتی هستند و همانطور که امیرالمؤمنین علیه‌السلام فرمود اگر وفاکننده بود به کسانی که قبل از شما در این مناصب بودند وفا می‌کرد. پس کاری کنید که همگان به عملکرد شما در مسئولیت‌هائی که دارید افتخار کنند و نظام ارزشمند جمهوری اسلامی را به وضعیتی نرسانید که مخاطب سخن همسر ساعد مراغه‌ای شوید.