امید

ابراهیم نکو، از نمایندگان هوادار دولت تاکید می‌کند که احتمالا جلسه استیضاح وزیر علوم قطعی خواهد بود. او می گوید: «بر اساس شواهد و قرائنی که هست، استیضاح کنندگان اصرار دارند که وزیر به صحن بیاید و به سوالات آنها پاسخ دهد. این تقریبا قطعی شده است و باید آقای فرجی دانا خود را برای جلسه استیضاح آماده کند و دیگر امیدی به توافق بین استیضاح کنندگان و وزارت علوم نیست.»

شواهدی که نکو از آن یاد می کند بسیار واضح و روشن هستند. استیضاح کنندگان دو شرط برای عقب نشینی از طرح خود مطرح کرده اند؛ اخراج دانشجویان ستاره دار و اساتیدی که به زعنم آنها مساله دار هستند. قبلا هم دو شرط دیگر در میان بود که طرح استیضاح بر اساس آن پایه ریزی شد؛ عزل برخی مسئولان وزارت علوم و از جمله ۵ معاون وزیر و همچنین عقب نشینی از پروونده ۳ هزار بورسیه غیر قانونی.

استیضاح کنندگان برای اجرای این شروط یک ماه به وزارت علوم وقت داده بودند، یک ماهی که سپری شد و این شروط عملی نشدند. بدین ترتیب چندان هم امیدی به اجرای دو ظرط دیگر استیضاح کنندگان نیست، شاید این شروط جدید فقط برای سنگین کردن فشارها بر دوش فرجی دانا مطرح شده باشند.

ابراهیم نکو  می‌گوید: «شروطی که استیضاح کنندگان گذاشته اند کاملا نشان می دهد که هدف آنها توافق با وزارت علوم نیست. بسیار بعید است که وزارت علوم هم این شروط را بپذیرد و به آنها عمل کند.» او ادامه می دهد: «استیضاح کنندگان قطعا هفته آینده فشار را برای اعلام وصول استیضاح زیاد می کنند و هیات رئیسه هم دیگر نمی تواند در برابر این درخواست ایستادگی کند. وزیر الان وضعیتش در مرز هشدار است و هر چه جلوتر می رویم احتمال رای آوردن استیضاح و برکناری وزیر علوم بیشتر می شود.»

اما سوال مهمتر اینکه آیا استیضاح وزیر علوم رای خواهد آورد؟ پیشتر محمدرضا تابش در پاسخ به این سوال در گفت و گویی با پیام نو گفته بود که اگر طرح استیضاح به صحن بیاید برکناری وزیر علوم قطعی است. او همچنین تاکید کرده بود که طیف زیادی از نمایندگان قصد دارند تا هر طور شده یک وزیر از دولت را برکنار کنند تا با این کار دولت سر به راه تر شود.

اکنون ابراهیم نکو از برنامه ریزی برای وقوع اتفاقای در جلسه استیضاح سخن می گوید. چیزی که چندان هم غیر طبیعی نیست. اما مخالفان دولت قصد دارند تا پروژه خود را چطور جلو ببرند؟ نکو پاسخ می دهد: «نه خود من و نه خیلی از نمایندگان هم چیزی در این مورد نمی دانیم که در جلسه استیضاح چه اتفاقی خواهد افتاد. در این مورد هم یک جمع کوچک از استیضاح کنندگان فعال هستند و حتی تمام امضا کنندگان استیضاح هم نمی دانند که برنامه نهایی در آن جلسه چیست.»

این بدان معنا است که احتمالا هسته مرکزی مخالفان دولت در مجلس مدیریت و برنامه ریزی پروژه برکناری وزیر علوم را در دست گرفته اند و می دانند که حداقل این استیضاح ۱۰۰ رای موافق دارد.

نکو اما در بیان کلیات آنچه میان طیف های مخالف دولت می گذرد توضیح می دهد: «اینها قصد دارند تا در جلسه استیضاح مواردی را مطرح کنند که تا کنون درباره آن به صورت علنی بحثی شکل نگرفته است. بدین ترتیب وزیر هم قطعا فرصت و امکان آمادگی برای پاسخگویی به آن را پیدا نمی کند و همین باعث ایجاد دو دلی در برخی نمایندگان خواهد شد. الان برنامه استیضاح کنندگان پخش برخی شب نامه ها در صحن علنی مجلس و ارائه برخی مدارکی است که امکان بررسی آن در زمان کوتاه جلسه برای مشخص شدن صحت آن وجود ندارد.»

او یادآوری می کند که «در جریان کارت زرد به وزیر ارشاد هم همین روش استفاده شد و با پخش برخی شبنامه ها میان نمایندگان برخی از آنها تحت تاثیر قرار گرفتند.» نگو همچنین می گوید: «اتفاقی که در روز استیضاح خواهد افتاد برخی افشاگری ها به شیوه دولت احمدی نژاد است که سر و صدای زیادی ایجاد خواهد کرد و قطعا جلسه استیضاح وزیر علوم جلسه متشنجی خواهد بود. البته مهم این است که ببینیم کارت آخر را کدام یک از طرفین رو خواهد کرد و این موضوع هم بسیار اثر گذار خواهد بود.»

کسی اما از برنامه دولت خبری ندارد، حتی نمایندگان هوادار دولت چون ابراهیم نکو در مجلس. تا چندی پیش به نظر می رسید که پرونده بورسیه های غیر قانونی دولت قبل اهرم فشار مهمی در دست دولت در مقابل تندروهای مجلس باشد. اما بعد از طرح کلیت این موضوع دیگر دولتی ها هیچ اقدام عملی انجام ندادند. حالا به نظر می رسد مخالفان دولت بیش از دولتی ها برای خود کارت برنده جمع کرده اند. ابراهیم نکو در این باره توضیح می دهد: «مشخصا الان استیضاح کنندگان کارت های خود را برای جلسه استیضاح آماده می کنند اما هیچ نشانه ای از این وجود ندارد که وزارت علوم هم همین کار را انجام خواهد داد یا نه. به هر حال شاید افشاگری درباره موضوع سه هزار بورسیه غیر قانونی یک کارت برنده در دست وزیر باشد اما تا همینجا هم از این کارت استفاده نکرده است و اتفاقا همین موضوع تبدیل به یک پاشنه آشیل برای او و یک امتیاز برای استیضاح کنندگان شده است.»

بحث دیگر اما رایزنی دولتی ها با مجلس که گویا اصلا درست انجام نشده است. بحث قدیمی انفعال معاونین پارلمانی دولت و وزارتخانه ها آخرین موضوعی است که ابراهیم نکو به آن اشاره می کند؛ «ای کاش یک صدم برنامه های آقای رئیس جمهور و اینده نگری و سیاست ایشان در معاونین پارلمانی بود. معاونین پارلمانی وزرا متاسفانه تا کنون حرکت قابل قبولی نداشتند که رایزنی خاصی انجام دهند و این رایزنی در معاونین پارلمانی دولت احمدی نژاد به وضوح دیده می شد و بسیار فعال بودند. در دولت تدبیر و امید اما برخی معاونین پارلمانی انگار که با نمایندگان قه هستند و انگار اصلا نیازی به تعامل نیست و کاری به هم ندارند.»