امید

ما نمی‌دانیم حالا چرا. یعنی به‌قول شهریار نوشدارویی و بعد از بربادرفتن پول‌ها آمدی... اصلا پول‌ها هیچی، نوشدارویی و بعد از رفتن بغل سلین‌دیون خاوری را آمدی که همسایه‌شان شد، حالا که پولی بر جا نمانده چرا؟ 
البته الان اینطوری است که طول می‌کشد تا معلوم شود شش‌هزارو٥٠٠میلیاردتومان چطوری جابه‌جا شده. چیزی که مشخص است این است که این پول‌ها با موتور جابه‌جا نشده. چون اخیرا با موتور اسید جابه‌جا می‌کردند، پلیس چهارساعته دستگیرشان کرد. مفسدان اقتصادی ما هم قضیه آمده دستشان، جای اینکه موتور بگیرند تا سریع‌ گیر بیفتند، از ماشین‌اینا استفاده می‌کنند، از بس که کلک هستند. 
حکایت
ما بچه بودیم موقع گرگم‌به‌هوا، از جاده‌ استفاده می‌کردیم. یعنی به کسی که توپ دستش بود و گرگ بود می‌گفتیم جاده‌ بدهد تا ما راه دررو داشته باشیم و خودمان را از مهلکه دور کنیم. البته این خاطره ربطی به هیچی ندارد و این توی دل ما مانده بود که از بچگی برای یکی تعریفش کنیم.
حالا برعکس
از قدیم گفتند حساب به دینار، بخشش به خروار؛ حالا برعکس. 
آمبول
به جان عالمی ما بخیل نیستیم. اصلا بروند کرورکرور پول هپلی‌هپو کنند. دمشان گرم. ما فقط ماندیم اینها چندتا ضامن داشتند؟ چون ما رفتیم دومیلیون‌تومان وام بگیریم، دوتا ضامن کارمند رسمی ادارات دولتی خواستند. دودوتاچهارتا دیگر؟ تابلو است که شش‌هزارو٥٠٠میلیاردتومان توش سه‌هزارو٢٥٠میلیاردتا دومیلیون‌تومانی است. اگر هر دومیلیون‌تومان دوضامن معتبر دولتی بخواهد پس یعنی این آقاهه که رفته شش‌هزارو٥٠٠میلیاردتومان وام گرفته، هزارو٦٢٥میلیاردنفر ضامن داشته؟ واقعا دمش گرم.