امید

من به عنوان یک پزشک از نظر علمی می گویم که زنان به دلیل لایه چربی که در زیر پوست دارند، از هر جهت از مردان قدرتمند تر هستند. ولی وقتی مردان زنان را قدرتمند از خود می‌بینند احساس حقارت می کنند و متوسل به زور و خشونت علیه او می شوند و وانمود می کنند جنس قوی تر هستند، تا به این واسطه حقوق زن را تضعیف کنند.
البته از نظر فقهی چون تخصص ندارم به موضوع ورود نمی کنم، ولی از منظر هر دین و مذهبی که حساب کنیم، خشونت علیه زنان به عنوان بخشی از جامعه و به عنوان یک انسان پذیرفته شده نیست و مردود است. حتما باید بدانیم که خشونت علیه یک انسان، با همه دین و آیین مغایرت دارد و پذیرفته شده نیست. اخیرا در روزنامه شرق اخبار مربوط به کوبانی پوشش داده شده بود. در آنجا خواندم که برای اولین بار یک فرمانده زن توانسته بود داعش را که موجب رعب و وحشت در منطقه شده است را شکست دهد. «مایسا عبدو» فرمانده کل منطقه کوبانی بوده است و سایر زنان سوریه با صفات زنانه خود با فرماندهی این خانم توانستند خونخوارترین گروه تروریستی (داعش) را شکست دهند. جالب است بدانید که آنها در آیین نامه حکومت خودمدیریتی «کانتون کوبانی» به حقوق زنان  بسیار توجه کرده اند و از موضوعات فقهی عبور کرده و حتی درموضوع ارث حقوق زنان را برابر با مردان دانسته اند. البته ما به  فقه و شرع توجه داریم و به ارزشهایمان احترام می گذاریم.
موضوعی که باید مورد توجه قرار گیرد، این است که ما مردان نسبت به حقوق زنان بی توجهی می کنیم و مثلا زن را تا زمانی که مادر مان است مقدس می دانیم. اگر خواهر ما است برایمان شرافت است و اگر دختر ما است عشق و وجود ما است، ولی مادر و خواهر و دختر مردم را فقط وسیله می دانیم و هرگونه خشونت را علیه وی در جامعه انجام می دهیم.
اگر زن مقدس است، در کسوت مادری مقدس است و اگر خواهر است، ناموس و شان و منزلت است، ولی خواهر و دختر و مادر دیگران را نادیده می گیریم و با یک نگاه، حرف یا برخورد علیه وی در جامعه خشونت به خرج می دهیم و حقوق انسانی اش را نادیده می گیریم.
متاسفانه درکشورهای اسلامی مثل عربستان و افغانستان و پاکستان فشار بسیار زیادی بر زنان تحمیل می شود و حقوق انسانی آنها نادیده گرفته می شود و از اولین و ابتدایی ترین حق و حقوق انسانی هم محرومند. لذا معتقدم سازمان حقوق بشر باید در این کشورها ورود کند.
بنابراین به نظرم یکی از دلایل خشونت علیه زنان در جامعه ساختار مدیریتی مردان در جامعه است و ساختارهای سیاسی، اجازه نمی دهند که زنان نقش مدیریتی در جامعه ایفا کنند. مشکل اصلی اینجا است و گاهی با عناوینی تحت موضوعات سیاسی، اعتقادی، دینی و مذهبی ورود زنان در جامعه را ضعیف می کنیم. زنان بسیار تمایل دارند که در عرصه اجتماعی حضور فعال داشته باشند ولی با این رفتارها زنان را سرکوب می کنند. بنده شخصا مخالف این سرکوب ها هستم. وقتی دختران و زنان ما می توانند در عرصه های علمی و آزمونهای دانشگاهی نفرات اول باشند، چرا توانمندی آنها را نادیده می گیریم؟
یکی دیگر از عوامل خشونت علیه زنان، موضوعات فرهنگی است. متاسفانه در کشور ما در خانواده ها به دختران کمتر از پسرها توجه می شود و آنها همیشه نادیده گرفته می شوند. مثلا برخی خانواده ها به یک پسر معتاد و لاابالی بیشتر از یک دختر که مدارج دانشگاهی را طی کرده است و ارزش و اعتبار دارد توجه می شود.  این موضوع باعث پایین آمدن اعتماد به نفس در زنان و دختران ما می شود.
یکی دیگر از عوامل خشونت علیه زنان در خانواده ، وابستگی مالی و اقتصادی زنان به همسران آنها است و از این ناحیه به زنان ضربه بزرگی وارد می شود.
همچنین عامل اصلی از هم پاشیدگی خانواده ها برخورد ما با زنان است. مردان ما در جامعه نسبت به مادران و خواهران و دختران خود توجه زیادی دارند و آنها را مقدس می دانند، ولی این برخورد را با زنان و همسران خود ندارند. البته به نظر من از نظر علمی این افراد بیمار هستند چرا که این افراد همسران خود را پلی  برای گذشتن و عبور مادران و خواهران و دختران خود می کنند و حقی برای آنها قائل نمی شوند. بنابراین اگر می خواهیم جامعه ای سالم داشته باشیم، باید به حقوق زنان توجه کنیم و آنها را نادیده نگیریم. 
 *عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس