بر اینکه مدیرمسئول کیهان مخالف برجام است و عملکرد دستگاه دیپلماسی را برنمی‌تابد، حرجی نیست اما اینکه برخی واقعیات مشهود در حوزه تصمیم‌سازی جمهوری اسلامی را منکر شود یا خود را اصطلاحاً به کوچه علی چپ بزند، شایسته نیست. شاید آقای شریعتمداری از آنجا که برجام را ناکام می‌داند از منظر سلب مسئولیت از رهبر انقلاب چنین توجیهاتی را به زبان آورده اما به نظر می‌رسد این توجیه بیشتر نادیده گرفتن جایگاه رهبری در تصمیم‌سازی‌های مهم و کلان کشور است.
گذشته از سخنان چندین باره مسئولان دولتی و بخصوص شخص رئیس جمهوری که تأکید داشته‌اند جزئیات مطرح شده در برجام هم به سمع رهبر معظم انقلاب می‌رسیده است، اشاره به یک مورد دیگر هم شاید آقای شریعتمداری را مجاب سازد که زاویه نگاه خود را اصلاح نماید. کسی در این تردید ندارد که مذاکرات با امریکایی‌ها در آخرین سال دولت دهم در عمان که در کانالی خارج از دولت وقت انجام شد با هماهنگی کامل رهبر معظم انقلاب بود.
این گفت‌وگوها برخلاف مذاکرات 1+5 گفت‌وگوهای مستقیم و رودر روی نمایندگان تهران- واشنگتن درباره پرونده هسته‌ای بود و مقدمه‌ای شد بر مذاکرات بعدی. گذشته از این، نامه‌نگاری‌های باراک اوباما رئیس جمهوری وقت امریکا با رهبر معظم انقلاب که حتی با پاسخ رهبری هم روبه‌رو شد، نشان از آن دارد که حتی طرف‌های مذاکره با ایران هم این را درک کرده بودند که تصمیم‌گیری درباره موضوعات مهم و کلان کشوری بدون هماهنگی با رهبری امکانپذیر نیست. بیراه نبود که آقای اوباما و قبل‌تر بوش پسر نامه‌های رئیس جمهوری وقت ایران یعنی محمود احمدی‌نژاد را بی پاسخ گذاشتند.
به هر روی دلواپسان مختارند تلاش کنند از وضعیت به وجود آمده برای برجام کلاهی برای خود بسازند و دولت را مسئول همه گرفتاری‌ها و مشکلات موجود بدانند تا شاید در انتخابات پیش رو اقبال مردمی را متوجه خود کنند، اما مجاز نیستند در این مسیر از رهبری هزینه کنند آن هم به این صورت که شأن و جایگاه مشخص قانونی رهبری در معادلات و تحولات سیاسی کشور را نادیده بگیرند. آنها خوششان بیاید یا نیاید، اطلاع داشته باشند یا نداشته باشند، برجام تصمیم نظام بوده و هر اقدام جدید دیگر مرتبط با پرونده هسته‌ای باز هم در چارچوب‌های تعریف شده نظام اجرایی خواهد شد.
افزودن نظر جدید