امید

به گزارش امید به نقل از سلام نو، مشروح گفت و گوی احمد منظمی، فعال اصلاح طلب را در ادامه می‌خوانید:

نقاط ضعف و قوت اصلاح طلبان

این فعال جوان اصلاح‌طلب گفت: هر حزبی از چند وجه قابل بررسی‌است. وجه اول تعداد اعضاء و هواداران حزب، وجه دوم میزان سهم آن حزب از قدرت و دولت، وجه سوم انسجام تشکیلاتی و وجه چهارم داشتن رسانه‌های قوی برای تاثیر گذاری در جامعه است. بعد از سال ۱۳۸۸شورای هماهنگی جبههٔ اصلاحات و احزاب عضو آن، در برخی از وجوه و پارامتر‌های ذکر شده قابل قبول و در برخی دچار ضعف بوده‌اند. برخی از این احزاب دچار ضعف رسانه‌ای هستند و برخی گروه‌ها نیز با وجود اعضای کمی که دارند اما از قدرت رسانه‌ای مناسبی برخوردارند. در مجموع می‌توان گفت اوضاع احزاب اصلاح‌طلب اصلا خوب نیست و با در نظر گرفتن فاکتور‌های ذکر شده نمرهٔ قابل قبولی را دریافت نمی‌کنند.

احمد منظمی گفت: البته جبههٔ اصلاحات علاوه بر ضعف‌های عنوان شده از نقاط قوتی نیز برخوردار است. برای نمونه یکی از نقاط قوت احزاب اصلاح‌طلب که سبب محبوبیت آن‌ها در بین اعضای جامعه شده، عدم وابستگی آنان به باندهای قدرت و ثروت است. باید در نظر داشت که اگرچه ۸ سال گذشته برای اصلاح‌طلبان دوران سختی بود ولی در همین دوره در بین اصلاح‌طلبان پاکسازی‌هایی هم صورت گرفت و سبب شد تا اگر رانت و پول خاصی وارد می‌شد، از این اتفاق جلوگیری شود. گروه‌های اصلاح‌طلب در این دوران با پشتوانهٔ اعتقادی و ایثار اعضای خودشان توانستند که سرپا بایستند. این‌‌ همان عنصری است که در اصولگرایان کمتر یافت می‌شود و آن‌ها گا‌ها پول‌های نامطمئنی را بدست می‌آورند که حتی نمی‌دانند چطور خرجش کنند.

اصلاحات باید به دنبال کادرسازی باشد

نایب رئیس اسبق سازمان دانشجویی حزب اسلامی کار تصریح کرد: یکی از مباحثی که باید به آن توجه ویژه داشت و در دستور کار اصلاحات قرار داد، مساله کادرسازی و داشتن برنامه برای پرورش نیرو‌های جوان است. چیزی که از گذشته تا به امروز شاهد آن بودیم فعالیت قدرتمند و با انگیزهٔ جوانان در احزاب و عدم وجود برنامه ریزی و پرورش این جوانان در مجموعه‌های اصلاح‌طلب است، جوانان اصلاح‌طلب همواره نشان داده‌اند که می‌توانند بسیار هماهنگ با هم عمل کنند و همیشه توانایی خود را برای انجام هر عملی که به سود اصلاحات و کشور باشد به عرصه نمایش گذاشته‌اند. اما متاسفانه حمایت‌های لازم از سمت نسل پیشین اصلاح طلبان از آن‌ها صورت نمی‌پذیرد. البته در این بین نمی‌توان تلاش بزرگانی نظیر آقای سید محمد خاتمی را که نگاه ویژه‌ای به جوانان داشته نادیده گرفت و شاید بتوان گفت تنها حامی جوانان اصلاح‌طلب در این جریان سیاسی وی باشد. کما اینکه در انتخابات شورای شهر اخیر تهران نیز دیدیم که 3 نفر از جوانان در لیست اصلاح‌طلبان قرار گرفتند.

در انتخابات ریاست جمهوری جوانان در پی ایجاد تحول بودند

عضو شورای سیاست‌گذاری ستاد ملی جوانان اصلاح‌طلب در انتخابات ریاست جمهوری، ادامه داد: شاید تنها دلیل تشکیل ستاد ملی جوانان اصلاح‌طلب در انتخابات اخیر اتفاقاتی بود که در ۴ سال گذشته شاهد آن بودیم. در این سال‌ها فضا به قدری سنگین بود که هرگاه جوانان قصد انجام فعالیتی را داشتند، به شدت مورد فشار قرار می‌گرفتند و شاهد این مدعا هم تعداد زیاد جوانانی هستند که پس از سال ۱۳۸۸ دچار مشکلاتی شدند. این فشار‌ها سبب شد تا جوانان از گروه‌های مختلف و با دیدگاه‌های گوناگون دور هم جمع شوند و برای ایجاد تغییراتی در جامعه تلاش کنند. این دوستان در ابتدا پیرو موضع شورای هماهنگی جبهه اصلاحات، از آقای خاتمی برای حضور در انتخابات دعوت کردند و سپس سرگرم راه اندازی ستاد‌های جوانان آقای هاشمی شدند. در ‌‌نهایت آیت الله هاشمی از سوی شورای نگهبان تایید صلاحیت نشده و جوانان اصلاح‌طلب نیز از دو کاندیدای مورد نظر اصلاح‌طلبان حمایت کردند.

وی افزود: بحث ائتلاف آقایان عارف و روحانی، مطالبه‌ای بود که از سوی جوانان مطرح شده بود. چون آن‌ها می‌دانستند پیاده سازی روشهای سال ۸۴ و ۸۸ و بحث تعدد کاندیدا‌ها باعث شکست شده و تنها راه پیروزی تمرکز بر روی یک فرد است که از حمایت آقای خاتمی و هاشمی بر خوردار باشد و همانطور که شاهد بودیم، ائتلاف به سمت آقای روحانی پیش رفت. علی رغم اینکه تنها کاندیدایی که با تابلوی اصلاح‌طلبی تبلیغات انتخاباتی خود را پیش می‌برد دکتر محمدرضا عارف بود، اما جوانان پس از ائتلاف در کنشی عقلانی از دکتر حسن روحانی حمایت کردند.

تنها گروه فعال در فضای بسته سیاسی

نایب رئیس اسبق سازمان دانشجویی در خصوص چگونگی تشکیل این سازمان گفت: ریشه‌های تشکیل این سازمان به سالهای ۸۷ و به خصوص ۸۸ باز می‌گردد. زمانی که من، دوستانم و به خصوص آقای مهدی جعفری می‌خواستیم فعالیتمان در دانشگاه قالبی قانونی و تشکیلاتی داشته باشد با موانعی روبرو می‌شدیم. زیرا دولت به اصطلاح مهرورز مشغول پیاده سازی نظرات خود در دانشگاه بود و دانشجویان به شدت تحت فشار قرار داشتند. در این فضا ما سعی در راه اندازی انجمن اسلامی داشتیم که اجازه آن به ما داده نشد. با این حال دلسرد نشدیم و فعالیت تشکیلاتی اصلاح‌طلبانه‌مان را ادامه دادیم تا یک فضای قانونی مناسب نیز ایجاد شود. بعد از سال ۱۳۸۸ که هزینه‌هایی به دوستانمان وارد شد، جمع بندی ما بر این بود که فعالیت قانونی را تحت چارچوب احزاب ادامه دهیم و در این راستا سازمان دانشجویی در دل حزب اسلامی کار ایجاد شد. نهایتا اولین مجمع رسمی سازمان را در تابستان ۱۳۹۰ برگزار کرده و اساسنامهٔ خود را نیز به تایید حزب اسلامی کار رساندیم.

منظمی توضیح داد: هدف اصلی ما فعالیت قانونی برای کارهای فکری و تشکیلاتی خود بود تا بتوانیم برای آینده ایران کادرسازی و نیروسازی کنیم. البته فضا در آن زمان فضای بسته‌ای بود. شاید بتوان گفت که تنها گروه سیاسی قانونی و جوان اصلاح‌طلب که در آن فضا تشکیل شد و توانست کار حزبی کند و تاثیر گذار هم باشد همین سازمان بود. در آن سال‌ها تشکل‌ها بسته ومحدود شده بودند و خیلی‌ها هم اساسا از کار حزبی رسمی رویگردان شده بودند، ولی ما موفق شدیم یک فعالیت جدید را شروع کنیم.

وی با اشاره به اینکه در انتخابات اخیر هیات رئیسه این سازمان کاندیدا نشد، در خصوص وضعیت این سازمان گفت: خواهش بنده از اعضا و مسئولین فعلی سازمان دانشجویی آن است که دقت زیادی کنند تا در آینده هم منافع شخصی به منافع ملی ترجیح داده نشود. زیرا شرایط فعلی کشور به گونه‌ای نیست که هرکس به دنبال منافع خودش باشد. برای همین موضوع نیز لازم است فعالین اصلاح‌طلب خلوص نیت داشته باشند و کار تشکیلاتی خود را مانند عبادت بدانند. عبادت به دو صورت ممکن است؛ یا این عبادت در راه خداست و یا با هدف در راه تزویر و ریا. فعالیت تشکیلاتی هم به همین دو صورت است و یا در راه اهداف و آرمان‌های با ارزش است و یا صرفا در راستای رسیدن به قدرت و پست و مقام. اصلاح‌طلبان باید به دنبال تشکل‌هایی باشند که در راه اهداف و آرمان‌های والا تلاش کند و نه سازمان‌هایی که پر از افراد منفعت طلب باشد. به هرحال اعضای فعلی این سازمان هم باید دقت کنند که فضای نه چندان مطلوب سیاسی کشورمان آن‌ها را از مسیر اعتقادی‌شان منحرف نکند که خوشبختانه به مساله توجه کافی را دارند و اگر فضا و امکانات لازم را هم در اختیار داشته باشند، قطعا بهترین عملکرد را از خودشان به نمایش خواهند گذاشت.

اهمیت تحزب در ایران

احمد منظمی با اشاره اهمیت تحزب گفت: اگر به فعالین انقلاب اسلامی نگاه کنیم متوجه می‌شویم که عمدهٔ انقلابیون از فعالین تشکیلاتی بودند و در نتیجه شاهد هستیم که در بند‌های بسیاری از قانون اساسی کشورمان نیز به بسترهایی فعالیت تشکیلاتی سیاسی اشاره شده و قانون اهمیت آن را در نظر گرفته است. از سال ۱۳۵۷ به بعد فعالیت تشکیلاتی با فراز و فرود‌های فراوانی روبرو بوده و احزاب و گروه‌ها نیز با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم کردند. اوج فعالیت‌های تشکیلاتی در تاریخ معاصر کشورمان به دوره اصلاحات باز می‌گردد. در این دوره شاهد ظهور احزاب جدید و جا افتادن NGO ها در جامعه بودیم که متاسفانه آن فضا ادامه پیدا نکرد.

نائب رئیس اسبق سازمان دانشجویی گفت: در دورهٔ ۸ ساله پس از دولت آقای خاتمی که مصادف با روی کار آمدن دولت اصولگرایان بود، گروه‌ها و تشکل‌های مردمی با شرایط سختی مواجه شدند. به همین خاطر نیز یکی از انتظارات مردم و جریانات سیاسی از ۲۴ خرداد ایجاد فضایی برای ادامه فعالیت‌های تشکیلاتی و گروهی خودشان است. ما هم انتظار داریم فضای حاکم بر کشور تغییر کرده و احزاب جایگاه خودشان را پیدا کنند. اما چیزی که در جلسات رای اعتماد به وزرا مشاهده کردیم آن بود که برخی وزرا به نداشتن فعالیت حزبی‌شان افتخار می‌کردند و حتی خود آقای روحانی نیز در برخی سخنرانی‌های خود به نداشتن حزب تاکید داشتند. همه این‌ها نشان از آن دارد که فعالیت تشکیلاتی در ایران به خوبی جا نیافتاده و در این حوزه نیازمند تلاش زیادی هستیم.