وی افزود: فرا‌تر از این مشکل، زنان در حوزه اشتغال با محدودیت ناشی از ریشه‌های جنسیتی یعنی سنت نان آور بودن مردان روبرو هستند. بدون در نظر گرفتن این واقعیت که بسیاری از دختران فرصت ازدواج پیدا نکرده‌اند و آن‌ها باید زندگیشان را خودشان اداره کنند، متاسفانه بدون در نظر گرفتن موانع ازدواج، تغییرات فرهنگی در جامعه و استفاده نکردن از ظرفیت‌های آموزشی و فرهنگی به صورت مناسب این وقعیت‌ها در حوزه اشتغال زنان انعکاس پیدا نکرده و محدودیت‌های جدی همچنان فراروی حضور گسترده زنان در بازار کار وجود دارد.
این استاد دانشگاه یادآور شد: در حوزه‌های تصمیم‌گیری نیز ما با محدودیت در بکارگیری زنان در مشاغل مهم و مناصب تصمیم‌گیری مواجه هستیم. همچنان تعداد مدیران زن بسیار اندک است و زنان متناسب با مهارت‌ها، توانمندی‌ها و شایستگی‌های خود دیده نمی‌شوند و کمیابی‌های موجود و رقابت‌های شدید در حوزه قدرت این مشکلات را شدت بخشیده است.
وی در مورد دلیل دیده نشدن زنان در جامعه گفت: از یک سو فرهنگ سیاسی حاکم بر جامعه و از سویی دیگر عوارض نظام مرد‌سالار که به شدت ریشه در فرهنگ و تاریخ جامعه ما دارد و در واقع مشکلات عمومی بخش اقتصاد که امکان بکار گیری ظرفیت‌های انسانی را فراهم نیاورده ضمن اینکه بر مردان نیز تاثیر گذار بوده است. به طور ویژه آسیب‌های بیشتری را متوجه زنان جامعه کرده است.
کولایی ادامه داد: همواره این تصور وجود دارد که مردان که نان‌آور خانواده هستند، باید به کار گرفته شوند تا با تشکیل خانواده، زنان را سرپرستی کنند. در حالی‌که بسیاری از زنان امروزه خود سرپرست خانوار هستند و مفهوم زنان خود سرپرست در جامعه ما تغییر اساسی پیدا کرده است اما متاسفانه به این تغییرات توجه نمی‌شود و بدون در نظر گرفتن این تغییرات اشتغال زنان محدود باقی مانده است.
وی در پاسخ به این سوال که آیا زنان خود نیز تمایل به حضور در جامعه و مدیریت در برخی سازمان‌ها را ندارند، گفت: نمی‌توان روند انزوا طلبی زنان را انکار کرد ولی واقعیت فرا‌تر از انزوا طلبی زنان است. در واقع در بسیاری از موارد زنان مورد خطاب قرار نمی‌گیرند و در یکی دو سال اخیر شاهد بودیم که رقابت بسیار شدید و گسترده‌ای برای تصدی پست‌های مدیریتی باعث غفلت گسترده و چشمگیر از ظرفیت‌ها و توانمندی‌های زنان شده است که البته این قاعده بازی قدرت و حوزه سیاست در تمام جهان است و فقط به کشور و جامعه ما اختصاص ندارد.
این نماینده پیشین مجلس شورای اسلامی تاکید کرد: بیش و پیش از هر چیز ما نیازمند یک اراده سیاسی برای تغییر این وضعیت هستیم. مدیریت عالی دستگاه اجرایی کشور از سطح کابینه و سطوح پایین‌تر و مدیران دستگاه‌های دولتی می‌توانند این اراده را به اجرا بگذارند در حالی‌که تاکنون چنین اراده‌ای از سوی آنان مشاهده نشده است.
کولایی ادامه داد: ما شاهدیم با وجود زنان شایسته در سطوح مختلف اما از زنان در پست‌های مدیریتی استفاده نمی‌شود. از سوی دیگر آنچه که در مورد مجلس می‌توان اشاره کرد این است که ما در دهه‌های گذشته و اساسا در زمان شکل‌گیری مجلس چه قبل و چه پس از انقلاب با اندک بودن تعداد نمایندگان زن مواجه بوده‌ایم. تعداد نمایندگان زن در دوره‌های مختلف در کشور هیچ وقت از ۵ درصد بالا‌تر نرفته است. در حالی‌که در سطح جهان در پارلمان کشورهای مختلف برای حضور زنان سهمیه بندی‌های ۲۵ الی ۳۰ درصدی را در نظر گرفته‌اند.
وی تصریح کرد: حضور زنان در این عرصه‌ها می‌تواند حلال بسیاری از مشکلات به ویژه در زمینه فساد باشد اما متاسفانه در مجلس همیشه تعداد نمایندگان زن اندک بوده است. بنابراین آنچه که به عملکرد زنان در دوره‌های اخیر مجلس مربوط می‌شود نگرش سیاسی حاکم بر مجلس است که پس از انتخاب دولت تدبیر و امید، نه فقط در موضوع زنان بلکه در مباحث مختلف به رویارویی با دولت پرداخته است.
وی تاکید کرد: این مساله خاص موضوع زنان نیست و تنها زنان مجلس نیستند که با معاونت امور زنان و خانواده ریاست جمهوری همکاری لازم نمی‌کنند بلکه فضای عمومی مجلس در دوره کنونی به اشکال گوناگون به تقابل با دیدگاه و برنامه‌های دولت برخواسته است و این نشان دهنده سیاست زدگی در حوزه زنان کشور است که با توجه به اهمیت سیاسی این مساله، همواره مسائل زنان یکی از سیاسی‌ترین مسائل در کشور بوده است.
به گفته کولایی، برای بهره‌گیری از امتیاز زنان و اهمیت سیاسی آن، جریان‌ها و گروه‌های سیاسی همواره نگاه ویژه‌ای به ظرفیت زنان دارند.
افزودن نظر جدید