امید

به گزارش امید در این یادداشت که فواد صادقی آن را نوشته است آمده:

جناب سيد محمد خامنه‌اي، نماينده سابق مجلس شوراي اسلامي اخيرا در مصاحبه مشروحي، درباره كانديداتوري آيت‌الله هاشمي رفسنجاني اظهار نظر فرموده‌اند. هرچند فهم سناريوي پيچيده كه ايشان براي اثبات به مصلحت نبودن كانديداتوري رئيس مجمع تشخيص مصلحت نظام تبيين كرده اند، از فهم عقل بنده و امثال بنده خارج است. اما با توجه به آن كه ايشان در بخشي از مصاحبه خود به ماجراي مك فارلين اشاره كرده و آن را خيانت هاشمي به امام و رهبري دانسته اند، خالي از لطف نيست كه به سوابق اين موضوع اشاره كنيم.
آقاي سيد محمد خامنه‌اي در اين مصاحبه اظهار كرده است: اسلام نسبت به دو چيز حساسيت فراوان دارد يكي "نفاق"كه قرآن آيات بسياري را درباره طرد و مجازات منافق آورده و ديگري "خيانت". خيانت درجاتي دارد و خيانت به جامعه و ملت (امّت) بزرگترين اقسام خيانت است. اميرالمؤمنين (ع) مي‌فرمايد: "و انّ اعظم الخيانه خيانة‌الامّه واعظم الغشّ غشّ الائمه"يعني بزرگترين خيانت، خيانتي است كه به جامعه و امت بشود و بزرگترين فريبكاري و ناراستي،‌فريب رهبران است.
نمونه خيانت به رهبر و امام، واقعه مك فارلين است، كه خود آنها با تمهيداتي نزديك به يك سال، معاون رئيس‌جمهور آمريكا را با وعده موفقيت به ايران آوردند و از طريق تشريفات فرودگاه از او پذيرايي و به هتل بردند و با او در آنجا ملاقات و به وسيله مترجم مشخص و معروفي مذاكره كرده و هدايا را رد و بدل كردند، ولي پس از افشاگري و كشف آن از طريق جرايد لبنان به امام(ره) وانمود كردند كه آن آمريكايي كه يك مقام عالي دولت آمريكا بود به صورت احمقانه‌اي به ايران آمده و تيرش به سنگ خورده و برگشته و اين را يك پيروزي وانمود كردند.
اين عمل مصداق صريح همان "غش‌ّالائمه" بود. اما بازخواني ماجراي مك فارلين نشان مي‌دهد اظهاراتي كه امروز آقاي سيد محمد خامنه‌اي درباره اين واقعه برزبان آورده، موضوع جديدي نيست و ايشان 27 سال قبل نيز دقيقا همين موضع را درباره ماجراي مك فارلين داشته است و اتفاقا به عنوان نماينده دوره دوم مجلس شوراي اسلامي نيز اين موضع خود را به همراه هفت نفر ديگر از نمايندگان در سوالي سرگشاده از وزير وقت خارجه كه قبل از طرح در مجلس شوراي اسلامي در روزنامه رسالت مورخ 29 آبان 1365 چاپ شده است، پرسيده‌اند.
همان گونه كه در متن سوال مذكور آمده است، اين نمايندگان موضوع را قبل از طرح سوال به صورت شفاهي از دكتر ولايتي، وزير وقت امورخارجه پرسيده‌اند و وي به آنها توضيح داده است كه مساله مك فارلين تحت نظارت آقاي هاشمي رفسنجاني، رئيس وقت مجلس شوراي اسلامي و جانشين فرماندهي كل قوا پيگيري مي‌شود، اما آنان به طرح سوال به صورت سرگشاده اقدام كرده‌اند.
متن كامل طرح سوال بدين شرح است:
سوال 8 تن از نمايندگان مجلس از وزير امور خارجه
رياست محترم مجلس شوراي اسلامي
احتراما تقاضا دارد به وزير محترم امور خارجه ابلاغ گردد تا طبق اصل 88 قانون اساسي در مهلت مقرر در مجلس حاضر و به سوالات ذيل پاسخ دهند:
1- با توجه به اين كه وزارت امور خارجه عهده‌دار اجراي سياست خارجي جمهوري اسلامي است و تعيين خط مشي با مقام معظم رهبري و مجلس شوراي اسلامي است، در رابطه با جنجال تبليغاتي اخير از داخل و خارج كشور در خصوص ارتباط با دولت آمريكا اعلام دارند كه اين ارتباط در چه سطحي صورت پذيرفته است.
2- نظر به اين كه مجلس شوراي اسلامي هيچ گونه اطلاعي از اين فعل و انفعالات نداشته اند، اعلام دارند چه مقامي يا مقاماتي تصميم به اين تماس و ارتباط گرفته‌اند.
3- شنيده مي‌شود افرادي خارج از كادر وزارت امور خارجه با هيات آمريكايي تماس گرفته و مذاكره نموده اند، لطفا اعلام داريد كه اين افراد ماموريتي از جانب وزارت امور خارجه داشته‌اند يا خير و در صورتي كه پاسخ منفي باشد، مجوز قانوني تماس و ارتباط افراد مذكور كدام است؟
4- جريان سفر هيات آمريكايي به ايران به چه صورت و با چه كيفيتي صورت پذيرفته و چه كساني در ايران با آنها مذاكره نموده، محور مذاكرات چه بوده و مذاكرات به چه تصميماتي منجر گرديده است.
5- ضمنا موضوع قبلا با وزير محترم امور خارجه در ميان گذاشته شده و پاسخ مشار اليه مقنع نبوده است.
سيد احمد حسيني سيرجاني - جلال الدين فارسي - نيكروش- سيد محمد خامنه‌اي - موسويان - حسنعلي النجفي رهناني - فهيم كرماني (با سوال بند چهارم موافقم) - اسرافيليان
جناب آيت‌الله سيدمحمدخامنه‌اي كه اكنون معتقد است عملكرد هاشمي در موضوع مك فارلين خيانت به امام و رهبري و مصداق نفاق بوده است، بد نيست به بيانات امام خميني(ره) كه دقيقا بلافاصله پس از انتشار طرح سوال ايشان و هفت همفكرشان ايراد شد، مراجعه كنند و دريابند كه از نظر امام كدام عمل خيانت و نفاق بوده است؟ مديريت موضوع مك فارلين از سوي هاشمي رفسنجاني يا طرح سوال سرگشاده از سوي اين هشت نفر:
بيانات امام خميني در 29 آبان سال 1365:
من نمي‏خواهم در اين روز مبارك اسباب افسردگي اشخاص بشوم، لكن مي‏خواهم عرض كنم چرا اين قدر ما عقب افتاده هستيم؟ چرا ما بايد به واسطه اغراض نفسانيه اين قدر خودمان را ببازيم؟
چرا بايد وقتي كه دنيا به تزلزل درآمده است براي اين بي‏اعتنايي ايران به كاخ سفيد و سياه، چرا ما بايد توجيه كنيم مسائل آنها را؟ چرا ما بايد اين قدر غربزده باشيم يا شيطانزده؟
من هيچ توقع نداشتم از بعض اين اشخاص، ولو بعضيشان در نظر من پوچ ‏اند، لكن از بعضي از اين اشخاص كه سابقه دارند هيچ توقع نداشتم كه در اين زمان كه بايد فرياد بزنند سر امريكا، فرياد مي‏زنند سر مسئولين ما!
چه شده است؟ شماها چه‏تان است؟ چه كرديد شماها؟ شماها چرا بايد تحت تأثير تبليغات خارجي واقع بشويد يا تحت تأثيرات نفسانيت خودتان؟ در يك همچون مسئله مهمي كه بايد همه شما دست به هم بدهيد و ثابت كنيد به دنيا كه ما وحدت داريم، وحدت ما اين طور شده است و در روزي كه هفته وحدت است چرا شماها مي‏خواهيد تفرقه ايجاد كنيد؟
چرا مي‏خواهيد بين سران كشور تفرقه ايجاد كنيد؟ چرا مي‏خواهيد دو دستگي ايجاد كنيد؟ چه شده است شما را؟ كجا داريد مي‏رويد؟ اين تذهبون؟ من نمي‏توانم كه آن طوري كه مي‏خواهم، با شما صحبت كنم و نمي‏خواهم در روز عيد رنجش براي شما پيدا كنم، لكن شما انصاف بدهيد كه در يك همچو وقتي، وقت يك همچو اموري است؟! وقت يك همچو تأييدي است از كاخ سفيد؟ وقت يك همچو تأييدي است از ريگان؟
لحن شما در آن‏ چيزي كه به مجلس داديد، از لحن اسرائيل تندتر است، از لحن خود كاخ‏نشينان آن جا تندتر است. شما چه شده است اين طور شديد؟ شما كه اين نبوديد بعضيتان. من بعضيتان را مي‏شناسم، شما اين طور نبوديد.
من اميدوارم كه شما باز توجه كنيد به مسائل، توجه كنيد به دنيا، توجه كنيد به خودتان، توجه كنيد به قدرت خودتان. نشكنيد اين قدرت را، گرچه شماها نمي‏توانيد، لكن نبايد يك همچو كاري در ايران بشود. من نمي‏خواهم دل شما را بشكنم، لكن شما دل ملت ما را نشكنيد، شما دل مسئولين ما را نشكنيد، شما هي تندرو و كندرو درست نكنيد، دودستگي ايجاد نكنيد، اين خلاف اسلام است، خلاف ديانت است، خلاف انصاف است، نكنيد اين كارها را.
من اميدوارم كه خداي تبارك و تعالي به همه ملت ما سلامت و سعادت عنايت كند، و دوستان ما را به خود بياورد و كساني كه مي‏خواهند تفرقه ايجاد كنند، ان‌شاء اللَّه، خدا هدايتشان كند و خداي تبارك و تعالي شرّ اشرار را از سر اين كشور كوتاه كند.
البته احتمالا منظور امام از عبارت اينكه برخي از امضاكنندگان نامه"پوچ اند"جناب سيد محمد خامنه‌اي نبوده است، اما امام خميني به صراحت اين اقدام را تفرقه افكني، تاييد آمريكا، تندتر از اسرائيل، خلاف اسلام و خلاف ديانت ارزيابي كرده‌اند و پس از اين عبارات هم تصريح كرده‌اند كه به دليل مصادف شدن با عيد ميلاد رسول خدا(ص) و هفته وحدت نمي‌خواهند آن طوري كه لازم است، با اين گروه برخورد كنند واز شكستن دل آنها صرف نظر كرده‌اند.
اكنون جاي اين پرسش از جناب سيد محمد خامنه‌اي وجود دارد كه آيا مواضع امروز وي، تكرار همان سوال 27 سال پيش با لحني به مراتب تندتر نيست و امام خميني كه 27 سال قبل در قبال آن سوال ملايم تر، آن گونه واكنش نشان داد، اگر امروز بود و اين لحن و خطاب جناب سيد محمد خامنه‌اي را مي‌شنيد، چگونه برخورد مي‌كرد؟
در خاتمه توجه جناب سيد محمد خامنه‌اي را به مواضع مكرر برادر ايشان، رهبر انقلاب، حضرت آيت‌الله سيد علي خامنه‌اي جلب مي‌كنيم كه بارها از جمله در خطبه‌هاي 29 خرداد 1388، زندگي آيت‌الله هاشمي رفسنجاني را مجاهدت توصيف كرده‌اند. اگر هاشمي رفسنجاني در موضوعي مانند مك فارلين اينچنين به امام و رهبري خيانت مي‌كرد، رهبر انقلاب كه به مراتب بيش از ما و جناب سيد محمد خامنه‌اي در جريان موضوع بوده اند، آيا چنين تاييداتي را كه درباره شخصيتي ديگر نداشته اند، ابراز مي‌كردند؟