امید

اصلاح‌طلبان و اصولگرایان دو جناح اصلی و اساسی کشور هستند که در انقلاب اسلامی نقش پر رنگی داشتند. این دو جناح علی رغم تفاوت دیدگاه‌هایی که دارند اما اشتراکات بسیاری بر روی مسائل اصلی کشور همانند جمهوریت، استقلال، منافع ملی و رهبری انقلاب اسلامی دارند. اشتراکاتی که طی سال‌های اخیر به برخی دلایل به آن پرداخته نشد و به عبارتی حتی برخی در تلاش برای به حاشیه راندن آن شدند. در صورتی که اگر بر مدار اشتراکات حرکت می‌شد، قطعاً خواست ملت و منافع کشور بیشتر تأمین می‌شد. چراکه تلاش‌های منجسم معمولاً ثمربخش‌تر از تلاش‌های جناحی و گروهی است. اما به هر دلیل نه تنها به این اشتراکات پرداخته نشد بلکه بعضاً از سوی برخی افراد و گروه‌ها اقدام به مصادره شد. اینطور نیست که انقلاب اسلامی و یا رهبری انقلاب مختص به گروه خاصی باشد یا گروهی سهم بیشتری در آن انقلاب داشته باشد. همه در کنار هم برای انقلاب و کشور طبق فرامین حضرت امام (ره) زحمت کشیدند. تمام افرادی هم که الان در کشور هستند، با وجود تفاوت دیدگاه‌ها در کنار هم فعالیت می‌کنند، در چهارچوب نظام جمهوری اسلامی تعریف می‌شوند. بنابراین آنچه در کشور است، سهم هیچ جناح و گروهی نیست، بلکه حق مردمی است که برای آن تلاش کرده‌اند. اما متأسفانه بعضاً دیده می‌شود که برخی گروه‌ها زیر سایه جناح و یا تفکر خود اقدام به تقسیم بندی و مصادره آنچه هست، می‌کنند. حرفهای رهبر انقلاب را تفسیر و برداشتی  جناحی و به نفع خود ارائه می‌دهند و با این رفتارها در پی القای نزدیکی جناحی خاص به رهبر و انقلاب هستند. این در حالی است که علاوه بر اینکه القای چنین رفتارهایی حتی خوشایند بزرگان کشور بلکه به نفع منافع ملی و مردم هم نیست. چراکه فاصله‌ها را زیاد می‌کند. طی سال‌های گذشته، جریانی نزدیک به یک تفکر خاص، برداشت‌ها و تفسیرهایی از صحبت‌های رهبری ارائه کرد، به گونه‌ای که رهبر انقلاب نزدیکی به یک تفکر خاص در کشور دارد. این در حالی بود که صحبت‌های ایشان اغلب جامعیت داشته و دارد و اگر بخواهند گروه خاصی را مورد نقد و یا نهی قرار دارند، به صراحت اعلام می‌کنند. همان طور که به صراحت درباره حضور احمدی نژاد در انتخابات آتی ریاست جمهوری نظرشان را صریحاً اعلام کردند. همچنین این نکته نیز قابل ذکر است که زمانی جریانی خاص بر کشور حاکم بود که اغلب فضای کشور یکسویه بود، از این جهت باب گفت و گو بسته شد. این بسته شدن باب گفت و گو یک زیان اساسی داشت و آن این بود که با گوشه نشین کردن اصلاح طلبان از عرصه سیاست و قدرت، هر چه درباب آن‌ها گفته می‌شد، فضایی برای پاسخش نبود. از این جهت اینطور تصور و به برخی از اعضای جامعه القا شد که اصلاح‌طلبان رابطه خوبی با بدنه قدرت و سران کشور ندارند. اما با کنار رفتن یک جریان افراطی که در تلاش برای القای این موضوع بود، پرده‌ها کنار رفت و مشخص شد که اصلاح طلبان نه تنها فاصله‌ای با رهبری و نهادهای قدرت ندارند بلکه رابطه خوبی هم میان آنهاست. رابطه‌ای که برخی از خوب بودن آن سود نمی‌برند. این در حالی است که گروهی پیروز است که به سمت وحدت با سایر جناح‌ها برود و کشور را نیز به این سمت سوق دهد.

منبع: روزنامه الکترونیک امید ایرانیان