امید

به گزارش امید به نقل از انتخاب، در ماه سپتامبر باراک اوباما رئیس جمهور آمریکا گفت که آرزو دارد« ایران به یک قدرت منطقه ای موفق تبدیل شود». اکنون آرزوی وی- که برای کشورهای عربی وابسته به غرب یک کابوس وحشتناک است- در حال تبدیل شدن به یک واقعیت است.

در نظر بگیرید: خلیج عدن: ایران یک ناوگان از کشتی های جنگی به یمن ارسال کرد. دولت اوباما یک گروه ناوهواپیمابر ارسال کرد- که ظاهرا هدف آن جلوگیری از نقض آشکار تحریم سازمان ملل برای انتقال سلاح در یمن بود. در عین حال اعلام کرد قصد ندارد در این زمینه اقدامی انجام دهد. در ضمن بر عربستان سعودی برای متوقف کردن حملات هوایی خود به یمن نیز فشار آورد و همچنین با مذاکره برای حل و فصل سیاسی بحران یمن با حضور ایران موافقت کرد.

روسیه: پس از پنج سال تعلیق، روسیه اعلام کرد قصد دارد سامانه دفاع موشکی زمین به هوای اس سیصد را به ایران تحویل خواهد داد. واکنش اوباما به این موضوع چه بود؟ انتقاد، تهدید یا تحریم؟ نه، بلکه وی از این تصمیم پوتین رئیس جمهور روسیه استقبال کرد.

ایران: اوباما سرانجام با این شرط آمریکا که تحریم ها علیه ایران بلافاصله پس از امضای توافق نهایی لغو نخواهد شد- که آمریکا مدت ها بر آن پافشاری می کرد-موافقت کرد. البته وی تاکید کرد آن چیزی که اهمیت دارد این است که در صورت اثبات عدم تعهد ایران، تحریم ها برگشت پذیرند. نرمش اوباما در برابر ایران به اینجا ختم نمی شود. روزنامه وال استریت ژورنال گزارش کرد که اوباما به تهران پیشنهاد داده است سی تا پنجاه میلیارد دلار از دارایی های بلوکه شده ایران را آزاد کند. این میزان در حدود ده درصد درآمد ناخالص داخلی ایران است.

سوریه: پس از سالها پافشاری آمریکا بر این موضوع که بشار اسد رئیس جمهور سوریه باید برود، واشنگتن سیاست مداخله نکردن در مقابل آن را اتخاذ کرد.

عراق: ژنرال قاسم سلیمانی فرمانده نیروی قدس سپاه با آزادی کامل در عراق فعالیت دارد و دامنه نفوذ کشورش را در عراق افزایش می دهد. او این روزها علیه داعش می جنگد.

این خاورمیانه جدید است. واقعیت استراتژیک آن برای همه روشن است: ظهور ایران که آمریکا به آن کمک کرده است.

استراتژی اولیه اوباما در خاورمیانه عقب نشینی بود. احتمالا اوباما نمی داند که از دکترین نیکسون رئیس جمهور سابق آمریکا پیروی می کند، اما در مسیری مرگبار. هدف اصلی نیکسون در سازش با ویتنام این بود که آمریکا را از ادامه جنگ نجات دهد. اما دکترین وی حساب شده بود و پس از خروج نیروهای آمریکایی قدرت های کوچک، ماموریت نظارت بر منطقه خود را به نیابت از آمریکا برعهده گرفتند. اما در خاورمیانه، نماینده اصلی آمریکا، ایران بود. مشکل اصلی نسخه اوباما از دکترین نیکسون این است که ایران امروز، همان قدرت منطقه ای طرفدار امریکا، سکولار و غرب زده دوران شاه نیست.

ایران امروز، به شدت مخالف امپریالیست، عمیقا ضدغربی است. استراتژی ایران که به صراحت آن را اعلام کرده است، اخراج آمریکا از خاورمیانه و حتی نابود کردن متحدان منطقه ای آن است. این استراتژی ایران، متحدان منطقه ای آمریکا را به شدت وحشتزده کرده است. با توجه به این شرایط آیا رئیس جمهور آمریکا واقعا می تواند اعتقاد داشته باشد که مماشات با ایران- جغرافیایی، اقتصادی، نظامی و حتی اعطای مشروعیت هسته ای- می تواند رفتار آن را متعادل تر کند؟

این روزنامه در ادامه نوشت، پس از هفده ماه مذاکرات دنباله دار، بار دیگر اقتصاد ایران روند روبه رشد خود را آغاز کرده است، نیروها و نمایندگانش در کشورهای عربی و در خاورمیانه فعالیت دارند.

با این وجود به نظر می رسد اوباما قصد دارد راه خود را ادامه دهد. وی مصمم است برداشت معکوس خود را از دکترین نیکسون درباره ایران به واقعیت تبدیل کند. دوستان ما در منطقه که برای چند دهه به امریکا برای حمایت از انها در برابر ایران به واشنگتن تکیه داشتند، اکنون شگفت زده نظاره گر سیاست های اوباما هستند.