امید

به گزارش امیدنامه به نقل از خبرآنلاین؛ گزارش صد روزه محمدعلی نجفی، شهردار تهران از برخی تخلفات مالی در دوره شهرداری محمدباقر قالیباف، با سر و صدای زیادی همراه شد. اصولگرایان هوادار قالیباف چنین گزارشی را بی‌استناد و خالی از مستندات دانستند و خواستار ورود دستگاه قضایی شدند و از سوی دیگر اصلاح‌طلبان که اکنون اکثریت مطلق شورای شهر را در اختیار دارند، از شهردار تهران خواستند پرونده را به مراجع قضایی ارجاع دهد.

با این حال هنوز این گزارش راستی آزمایی نشده، هرچند که مدیران شهری بر درست بودن آن تاکید دارند و می‌گویند مراجع قضایی به زودی به این پرونده رسیدگی می‌کند.

اما اکبر ترکان، مشاور حسن روحانی، رییس‌جمهور و از وزرای پرسابقه دولت‌های پس از انقلاب معتقد است گزارش نجفی به هرحال باید راستی‌آزمایی شود.

گفتگوی خبرآنلاین با ترکان را در ادامه بخوانید؛

چرا از مدیریت پیشین شهری چنین گزارش های ناخوشایندی می شنویم؟

اگر بخواهیم پاسخ این سوال را بدهیم باید چند سال عقب‌تر برویم، قبل از آن که آقای قالیباف مسئولیت شهرداری را بپذیرد، شهردار آن دوره هزینه‌هایی کرده و اخباری شنیده می‌شد که حاکی از 360 میلیارد تومان هزینه کرد بدون حتی یک برگ سند قابل قبول بود. حتما به خاطر دارید همان موقع که موضوع 360 میلیارد تومان پیش آمده بود، می گفتند خرج برخی هیئت ها، چادرها و مراسم عزاداری شده بود. می‌گفتند اسنادی که برای این موضوع ارائه شده به هیچ وجه قابل قبول نیست و وجاهت ندارد. اتفاقا حتی به خاطر دارم که خود آقای قالیباف هم پیگیر ماجرا شد و رفت که پرونده هایش را بررسی کند.

اما پیگیری‌ها به جایی نرسید!

یادم هست و یادتان هست که با وجود وعده های شهردار و خیلی ها برای پیگیری، آن موضوع در یک نقطه و یک جایی برای همیشه ماست‌مالی شد. ما نفهمیدیم اصلا کل ماجرا راست بود یا دروغ. هنوز هم برای خود بنده این سوال باقی مانده که اگر ماجرای 360 میلیارد تومان حقیقت داشت، چرا برای مسببانش هیچ حکمی صادر نکردند. هنوز متوجه نشده ام که اگر دروغ بود، چرا نیامدند بگویند فلانی که فلان شایعه را پخش کرده حرف ناجور زده است. آن ماجرا هیچ سرانجامی پیدا نکرد با این که به خاطر دارم خود آقای قالیباف هم وقتی شهردار شد، رفت سراغ اسناد و پرونده های این موضوع و وعده پیگیری داد. به این موضوع اشاره کردم تا بگویم این ماست‌مالی‌شدن و پیگیری نکردن و رها کردن یک موضوع و سوال، همان جا تبدیل شد به یک بدعت. شد یک روش، روشی که تا الان ادامه داشته است. همان جا بود که دیگر همه فهمیدند نرخ این است، برنامه و روال این است.

به نظر شما گزارش نجفی در شورا درباره عملکرد شهردار قبلی چقدر درست است؟

حرف هایی که آقای نجفی در گزارشش به شورا گفت بسیار بسیار تکان دهنده است. آن قدر تکان دهنده که باید پیگیری شوند تا اگر واقعیت نداشتند آقای نجفی به طور جدی مورد سوال قرار گیرد. اگر هم این حرف ها درست است، خب بدیهی است که باید به آنها رسیدگی شود. نباید بگذاریم مثل آن 360 میلیارد تومان ماست مالی شود و همان سرنوشت را داشته باشد. اصلا نظر من این است که باید حتی پرونده همان 360 میلیارد تومان را هم دربیاوریم و بگذاریم روی میز. باید برای آن پرونده و پرونده های از آن قبیل یک قاضی ویژه در گرفته شود، چرا که پیگیری این دست پرونده ها و موضوعات به هیچ وجه یک موضوع معمولی نیست و یک شعبه معمولی دادسرا قطعا از پس آن بر نمی آید. اگر گزارش آقای نجفی حقیقت داشته باشد، به این معنی است که پای افراد قدرتمند و بسیار مهمی در میان است و این یعنی ماجرا چیزی نیست که در عهده یک شعبه معمولی دادسرا باشد. 

البته دستگاه قضایی قول رسیدگی به این پرونده را داده اند.

من از قوه قضائیه درخواست می‌کنم برای موضوعاتی که آقای نجفی درباره مدیریت پیشین شهرداری تهران مطرح کرد یک شعبه ویژه تشکیل دهند، یک قاضی قدرتمند انتخاب کنند و خیلی زود تکلیف مردم را معلوم کنند که بالاخره آیا آن گزارش و حرف‌ها درست است یا نه. آقای نجفی گفت در ماه های پایانی مدیریت پیشین و به صورت کاملا ناگهانی چندین هزار نفر بی حساب و کتاب استخدام شدند. خب این یعنی چه؟ تکلیف این اقدام بسیار اشتباه چه می شود؟ این‌که گفته می‌شود قراردادهایی به آن شرکت «یاس» داده شده که مبانی‌اش با هیچ کدام از قواعد عقد قرارداد در کشور نمی‌خواند، واقعا یعنی چه؟ به هیچ وجه من الوجوه این مواردی نیست که بتوانیم و قرار باشد به سادگی از کنارش بگذریم. خلاصه بگویم که فکر می کنم به طور جدی باید از قوه قضائیه بخواهیم یک قاضی و یک شعبه مستقل را به این موضوعات اختصاص دهد. فکر می کنم باید حتی ماجرای آن 360 میلیارد تومان را هم دوباره احیاء و حسابرسی کنیم. بالاخره باید معلوم شود این گزارش ها و حرف ها چقدر درست است و اگر درست است، چه باید کرد.

البته گزارش شهردار تهران با واکنش‌های تندی همراه شد و آنرا خلاف دانستند. 

خب معلوم است که به نجفی حمله می کنند و او را تحت فشار می گذارند، دلیلش هم روشن است چرا که اگر در این پرونده آن حرف‌ها درست باشد، خیلی از آدم‌های صاحب‌نام به معنای واقعی گرفتار می شوند. اگر تمام گزارش آقای نجفی دقیق باشد، افرادی باید به مردم پاسخگو شوند که کسی فکرش را هم نمی کند. بدیهی است شهردار وظیفه داشت به شورای شهر گزارش بدهد و بگوید که دقیقا چه چیزی را با چه وضعیتی تحویل گرفته است. این کار بسیار درستی بود که آقای نجفی انجام داد. گاهی با خودم می گویم کاش دولت آقای روحانی نیز در ابتدای کار خود همین کار را انجام می داد. کاش آقای روحانی هم مثل آقای نجفی به مردم گزارش می داد که دقیقا چه چیزی تحویل گرفت.

به طور کلی چنین گزارش‌هایی و علنی شدنشان وظیفه شهردار است؟ اصلا شهردار می‌تواند با فسادی که گفته می‌شود در مجموعه شهرداری وجود دارد، مبارزه کند؟

مهم ترین نکته این است که آقای نجفی تنها به جنگ آن ها نرود. آقای نجفی باید در این کارزار شورای شهر را همراه با خود داشته باشد و این همراهی بسیار حیاتی و مهم است. اعضای شورای شهر امین مردم هستند و به واسطه رای بالایی که از خودم مردم گرفته اند وظیفه دارند در این مسیر ثابت قدم باشند و پای احقاق حق شهروندان بایستند. تکرار می کنم، آقای نجفی نباید تنهایی به جنگ این مشکلات برود چرا که اگر شورای شهر را همراه خود نداشته باشد و یک تنه بخواهد بایستد، بدون شک سرانجام فشارهای سیاسی کار خود را می کنند. فشارهای سیاسی در مدیریت شهری تهران بسیار تعیین کننده است. رد پای سیاست را در مدیریت شهری تهران می توان به وضوح دید. به عنوان مثال این سوال را از شما می پرسم، آن 360 میلیارد تومان دقیقا چرا و چگونه گم و گور شد؟ پاسخ ساده است؛ به دلیل فشارهای سیاسی. درخواست و توصیه اصلی من به آقای نجفی این است که باید در این مسیر شفافیت و مبارزه با فساد و مافیا، قدم به قدم شورای شهر را در جریان قرار دهد تا در تمام موقعیت ها همراهش باشند. شهردار تهران آقی نجفی باید بتواند روی کمک شوراها حساب کند. شورای شهر باید خودش تمام قد مدعی مبارزه با فسادها باشد و همراه آقای نجفی.