امید

 این مکان یکی از قبرستان های قدیمی و تاریخی مسلمانان در این استان بوده و قدمت آن به حدود ۱۲۰۰ سال پیش باز می گردد. بومیان و مردمان محلی این منطقه از گذشته اجساد خود را در این قبرستان به خاک سپرده و معتقد هستند اجساد دفن شده در این قبرستان هرگز نپوسیده و هیچ آسیبی بر آنها وارد نمی شود. این قبرستان امروزه نیز نه تنها در میان مردمان محلی بسیار شناخته شده و پرطرفدار است، بلکه از مناطق، شهرها و روستاهای دور نزدیک، افراد اجساد خود را برای دفن به این قبرستان سپید می آورند. براساس تحقیقات به عمل آمده بر روی خاک قبرستان سفید چاه که به قبرستان سپید نیز شهرت دارد، آهک موجود در خاک این قبرستان بسیار بالا بوده به نوعی که رنگ خاک آن به سفیدی میزند. وجود این خاک آهکی سفید سبب تاخیر در فساد اجساد دفن شده در این قبرستان شده و همچنین گفته می شود که دلیل نام گذاری این مکان با نام قبرستان سپید نیز وجود همین خاک سفید رنگ است. یکی از ویژگی های دیگر این قبرستان وجود سنگ قبرهای ایستاده در بخش تاریخی و قدیمی آن بوده که هر کدام از این سنگ قبرها نیز با توجه به قدمت، فرهنگ زمان و شغل و شخصیت فردی که در آن جایگاه دفن شده با نقوشی خاص حکاکی و تزئین شده اند. در این قبرستان جنسیت افراد دفن شده در آن به روش خاصی نشان داده شده و در صورتی که بالای سنگی که بر روی قبر نصب شده شکل یک شانه دوسر وجود داشته باشد، این قبر متعلق به یک مرد بوده و در صورت وجود شکل شانه یک سر بر روی سنگ قبر، فرد دفن شده در آن جایگاه یک زن است. این قبرستان عنوان اولین قبرستان مسلمانان ایران نیز یاد می‌شود. این قبرستان و قبرهای موجود در آن در سال ۱۳۸۱ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

عکس: محمد قجر