امید

ایشان در عین ایستادگی و پافشاری بر اصول، از دو صفت ارزشمند برخوردار بود که در میان جریان سیاسی متبوعشان، گوهری نایاب است. نخست انصاف و دیگری پایبندی بر اخلاق. در کنار اینها، تاکید و اهتمام ویژه به‌کار حزبی و تشکیلاتی داشت که این نیز در میان بسیاری از سیاستمداران اعم از اصلاح‌طلب و اصولگرا و افرادی که مقامات و جایگاه‌های حساس را در اختیار دارند، کمیاب است.
نکته با اهمیت دیگر، مواضع نسبتا شفاف و روشن مرحوم عسگراولادی در یک‌سال گذشته در قبال مسایل روز بود که درس بزرگی برای همه جریانات سیاسی به شمار می‌رود؛ این برای شخص من، بسیار پندآموز و میراثی بود که امیدوارم به همه ما برسد.

فقدان اصالت در میان بسیاری از جریانات سیاسی، یکی از ضعف‌های امروز سیاست در ایران است و این فعال سیاسی باسابقه، از این عیب نیز بری بود. او اصولگرا بود. ممکن است نگارنده با اصول و مبانی سیاسی وی همراهی نداشته باشم، اما اینکه روی اصول خود ایستاده بود و پافشاری می‌کرد از او چهره‌ای می‌ساخت که نه‌تنها برای من بلکه برای همه جریان اصلاح‌طلبی قابل احترام بود. علاوه بر نامه‌نگاری‌هایی که در مقام دبیران کل احزاب «مشارکت» و «موتلفه اسلامی» با هم داشتیم، فرصت‌هایی دست می‌داد که با دوستانی که در حزب موتلفه داشتیم، لحظاتی را بگذرانیم و گپ بزنیم. مرحوم عسگراولادی اهتمام ویژه‌ای داشت که کار حزبی و سیاست‌ورزی مدنی جا بیفتد. شاید عتاب و خطاب‌های گاه‌گاه او به ما به همین دلیل بود که ضمن اینکه تفاوت‌هایی میان مبانی فکری و اصول نظری ما به چشم می‌خورد، احساس می‌کرد جامعه ایران نیازمند این است که افراد با منطق، استدلال و تعقل بتوانند با یکدیگر حرف بزنند و جامعه از فضای سیاست‌ورزی مدنی به فضای خشونت‌آمیز سوق پیدا نکند. او در هیات‌منصفه مطبوعات نیز تلاش می‌کرد همین دیدگاه را اعمال کند و پادرمیانی، ریش سفیدی و روش‌های دیگر مانع توقیف‌ماندن نشریات شود و نگاهی که در برخی مسوولان دولتی و قضایی وجود داشت که به برخورد با نشریات ختم می‌شد را با روش‌های تعاملی جایگزین کند. این ضایعه را ابتدا به خودمان و سپس به جامعه سیاسی و ملت ایران و همچنین خانواده محترم ایشان تسلیت گفته و امیدواریم آرامش ایشان از امروز شروع شده باشد، چراکه در یک سال اخیر تحت‌تاثیر مواضع خود، فشار زیادی را از سوی جریانات افراطی بی‌شناسنامه، تحمل کرد. خصوصیات ایشان مانند پایبندی به اصول اخلاق، انصاف، مروت، خداترسی و بیان حقیقت با در نظرداشتن روز «نزدیک» قیامت، باید سرلوحه فعالان سیاسی قرار گیرد. درست به همین دلیل است که می‌گویم او تنها «اصولگرا» و اصولگرای تنها بود. در ماه‌های آینده که جامعه به سبب نوع تعامل جریان اصولگرا با دولت روحانی، شرایط پرتلاطمی در پیش دارد و برخی افراد به‌عنوان داعیه‌داران اصولگرایی، خود را مطرح ساخته‌اند، فقدان مشی ایشان بیش از پیش آشکار خواهد شد.

منبع: شرق