امید

 به گزارش امیدنامه خبرآنلاین به نقل از  وب سایت شبکه خبری سی ان ان، نوشت: جان مک کین سناتور جمهوریخواه آمریکایی که بیش از چهار دهه در کنگره آمریکا نقش آفرینی کرده است بامداد امروز درگذشت. جان مک‌کین در یک سال گذشته با سرطان مغز پیشرفته دست و پنجه نرم می‌کرد.

مک‌کین که از چند ماه پیش به علت سرطان مغز کنگره را ترک و مشغول معالجه شده بود، روز جمعه گفت دیگر تمایلی برای ادامه درمان ندارد.

به گزارش ایسنا، باراک اوباما، رئیس‌جمهوری سابق آمریکا که در سال ۲۰۰۸ با جان مک‌کین برای ورود به کاخ‌سفید رقابت کرد با صدور بیانیه‌ای به مرگ او واکنش نشان داده و نوشت: من و جان مک کین از دو نسل متفاوت، دو دیدگاه متفاوتیم و در بالاترین سطح سیاسی روبروی هم رقابت کرده‌ایم. اما در یک چیز با هم مشترک بودیم. در ایدئولوژی که چندین نسل آمریکایی و مهاجران برای آن جنگیده و جان فدا کرده‌اند. این عقیده که آمریکا سرزمینی است که همه چیز در آن ممکن است.

دونالد ترامپ، رئیس جمهوری آمریکا هم که بارها از آقای مک کین به تندی انتقاد کرده بود و حتی دوران اسارات او به عنوان سرباز جنگی در ویتنام را به سخره گرفته بود، در توییتر به خانواده مک‌کین تسلیت گفته است.

خانواده مک‌کین جمعه با صدور اطلاعیه‌ای گفته بودند: او که تا همین الان هم فراتر از انتظارها برای زنده مانده جنگیده و پیروز شده، حالا تصمیم گرفته که به روند درمان سرطان خود خاتمه دهد.

مک‌کین، ۸۱ ساله، ژوئیه سال گذشته و در حالی که برای یک جراحی ساده و برداشتن یک لخته خون بستری شده بود، با تشخیص یک تومور مغزی بدخیم و پیش‌رونده روبه‌رو شد.

او در طول چهار دهه فعالیت سیاسی خود دو بار برای ورود به کاخ‌سفید نامزد شد اما نتوانست وارد کاخ‌‎سفید شود. با وجود این، از او به عنوان یکی از محبوب‌ترین چهره‌های سیاسی آمریکا که مردم به چشم یک "رهبر" به او نگاه می‌کردند، یاد می‌شود.

جو بایدن، معاون سابق رئیس‌جمهوری، سناتور چاک شومر، رهبر دموکرات‌ها در مجلس سنا و میچ مک‌کانل، رهبر جمهوری‌خواهان در سنا با انتشار بیانیه‌های مجزا نسبت به مرگ  مک‌کین ابراز تأسف کردند.

جاستین ترودو، نخست وزیر کانادا هم درگذشت مک‌کین را تسلیت گفته و از او به عنوان یک وطن‌پرست شجاع یاد کرده است.

جان مک کین در سال ۱۹۳۶ در یک پایگاه نظامی آمریکا در پاناما به دنیا آمد. پدر و پدربزرگش هر دو ژنرال چهار ستاره نیروی دریایی بودند.

او در ۱۷ سالگی وارد دانشکده نیروی دریایی شد و بعدها به عنوان خلبان در جنگ ویتنام شرکت کرد. در سال ۱۹۶۷ پس از هدف قرار گرفتن هواپیمای جان مک کین بر فراز هانوی، با دست و پای شکسته به اسارت درآمد.

ویتنامی‌ها خیلی زود فهمیدند که اسیر جدیدشان پسر فرمانده ناوگان آمریکا در خاوردور است و خواستند آزادش کنند ولی جان مک کین زیر بار این آزادی تبلیغاتی نرفت و ۵ سال در اسارت ماند.

پس از آزادی، مک کین ارتش را با درجه سرهنگی ترک کرد تا وارد دنیای سیاست شود. او در سال ۱۹۸۲ وارد مجلس نمایندگان شد و از ۱۹۸۷ نمایندگی آریزونا را در سنا برعهده داشت. جان مک‌کین دو بار برای رسیدن به کاخ‌سفید تلاش کرد.

بار اول در سال ۲۰۰۰ در حالی که می‌تاخت تا در رقابت‌های داخلی حزب جمهوری‌خواه اوج بگیرد، انتشار شایعه‌ای که او را به داشتن یک فرزند نامشروع متهم می‌کرد، باعث شد بازی را به جرج دبلیو بوش واگذار کند.

هشت سال بعد، جمهوری‌خواهان او را به نامزدی خود برای انتخابات ۲۰۰۸ انتخاب کردند تا جانشین جورج بوش شود و روبه‌روی باراک اوبامای دموکرات و جوان بایستد.

این بار نارضایتی از جمهوری‌خواهان به خاطر جنگ عراق و رویارویی با باراک اوباما، نامزد تازه نفس دموکرات‌ها که صحبت از امید می‌کرد باعث شکست او شد.

با وجود این دو شکست، جان مک‌کین در چهار دهه حضور سیاسی‌ توانست محبوبیت ویژه‌ای برای خود دست و پا کند و تمامی پرچم‌های آمریکا از دقایقی پس از مرگ او نیمه افراشته شدند؛ حتی پرچم بالای کاخ‌سفید که سناتور مک‌کین تا آخرین روز یکی از زهردارترین منتقدان آن باقی ماند.