امید

با مشخص شدن کاندیداهای اصولگرای حاضر در انتخابات مجلس یازدهم، کلاف سردرگم اصولگرایان در انتخابات پیش رو پیچیده تر شده است. یک طرف میزِ مذاکره شورای ائتلاف، محمدباقر قالیباف و نواصولگرایان نشسته اند، طرف دیگر میرسلیم و موتلفه اسلامی که پیش از این بارها تاکید کرده بودند نمی خواهند دوباره از بچه شلوغ های اصولگرا ضربه بخورند. از این سو مصباحی مقدم، موسی پور و جامعه روحانیت مبارز و طیف های سنتی که تلاششان وحدت است تا بار دیگر اصولگرایان بازی رقابت را نبازند و به این سه طیف باید آقاتهرانی و پایداری ها را هم اضافه کرد که می گویند به این راحتی ها برای حضور در لیستِ مشترک کوتاه نمی آیند. اما قرار است سرلیست از بین کدام طیف انتخاب شود و سایرین ذیل نامِ او وارد کارزار شوند؟

کار سخت اصولگرایان برای رسیدن به لیست مشترک

کار اصولگرایان برای چینش لیست مشترک سخت خواهد بود،حتی همین حالا که با تکیه بر حضور کمرنگ چهره های رقیب امیدی چندبرابر در چهره های آنها نمود پیدا کرده و معتقدند دست برتر مجلس بعدی هستند اما در کنار آن نگرانی ها از چند لیستی یا چند سرلیستی شدن در این جریان هم اوج گرفته است. 

قالیبافی ها از مدت ها پیش که آمدن نیامدن سردار اصولگرا در هاله ای از ابهام بود نامش را به عنوان سرلیست اصولگرایان و حتی رئیس مجلس بعدی برجسته کرده بودند. تحرکاتی هدفمند که به دیگر اصولگراها این پالس را می فرستاد که در صورت کاندیداتوری قالیباف کسی دیگر شانس سرلیستی یا ریاست مجلس بعدی را نخواهد داشت. این نگاه اما مخالفانی جدی هم دارد. از پایداری ها تا همین حزب موتلفه که کاندیدای شاخصش را به میدان فرستاده و از قضا نشست و برخواستی هم با شهردار پیشین تهران دارند.

موتلفه و روحانیت مبارز کنار قالیباف قرار می گیرند؟

هرچند قالیباف در انتخابات ریاست جمهوری ۹۶ در نهایت با دلخوری به ائتلاف با ابراهیم رئیسی و همراهی با تصمیم جریان اصولگرا تن داد اما میرسلیم تا آخر ماند و موتلفه نخواست از موضعش عقب بنشیند. اما آیا اینبار موتلفه ای ها با وجود گله هایی که دارند ترجیح می دهند بازهم به قیمت وحدت اصولگرایان در کنار تصمیم شورای ائتلاف قرار گرفته و حامی سرلیستی قالیباف شوند؟ ناصر ایمانی، تحلیلگر اصولگرا، به خبرآنلاین می گوید: « جریان سنتی اصولگرایان شامل حزب موتلفه و جامعه روحانیت مبارز با جریان های جدیدتر به خصوص طیف آقای قالیباف اختلاف نظرهایی دارند. همانطور که در میان طیف های اصلاح طلب هم این اختلاف نظرات هست. با این حال تاکنون مشخص شده که طیف آقای قالیباف و سنتی ها و موتلفه در انتخابات یکپارچه عمل می کنند و در لیست مشترک قرار می گیرند و موتلفه قطعا لیست مستقل ارائه نمی کند.»

اما نماینده طیف سنتی در انتخابات فقط موتلفه ای ها نیستند، بلکه جامعه روحانیت مبارز با دو کاندیدای شاخص یعنی مصباحی مقدم و موسی پور در عرصه رقابت حضور دارند. دو چهره ای که هرکدام می توانند به نوعی شانس سرلیستی داشته باشند.ظاهرا بحث بر روی این مسائل آنقدر جدی شده که به گفته ایمانی، « این صحبت هست که عکس هیچکس بالای لیست قرار نگیرد و اسامی براساس حروف الفبا منتشر شود یعنی هیچ عکسی بالا نیاید که باعث اختلاف نظر شود یا شائبه ای ایجاد کند.»

پایداری ها همچنان بلای جان اصولگرایان

اما طرف دیگر ماجرا پایداری ها هستند که دبیرکل شان پا به میدان گذاشته و به دنبال رسیدن به کرسی های سبزِ پارلمان است. اصولگرایان مدت هاست سازِ مخالفِ پایداری ها را می شنوند. می گویند پایداری به صراطِ شورای ائتلاف مستقیم نمی شود اما همچنان درحال گفتگو و رایزنی با آنها هستند.

محمد جواد ابطحی یکی از اعضای جبهه پایداری در گفتگویی آخرین پالس های انتخاباتی این طیف را نه فقط به شورای ائتلاف که به سوی قالیباف فرستاده و  همچنان بر طبلِ جدایی و به خصوص مخالفت با قالیباف و جریانش کوبیده است. او گفته: « خود دوستان اصولگرا نیز باید انعطاف پذیر باشند. همه اش گفته می شود که چرا جبهه پایداری انعطاف نشان نمی دهد؟ خب چرا آنها انعطاف به خرج نمی دهند؟ انتظار داریم تیم آقای قالیباف هم کوتاه بیاید. اگر بخواهند به لیست واحد و اجماع برسند، طبیعتا باید همین طور شود.»

طبق اظهارات این عضو پایداری «ممکن است اصولگرایان در تهران حتی ۳ لیست جداگانه داشته باشند. او در این رابطه گفته: «آقای قالیباف یک لیستی را تنظیم کرده و خودش نیز سرلیست می شود. یک لیست را جبهه پایداری و یک لیست دیگری را هم جبهه پیروان خط امام و رهبری می دهد. هرچند افرادی برای کدخدامنشی و نزدیک کردن دیدگاه ها به یکدیگر وسط میدان آمده‌اند که امیدواریم به نتیجه برسند. آقای صدیقی و آقای موحدی کرمانی آمده اند و در حال رایزنی هستند.»

احتمال ارائه لیست مشترک بین پایداری ها و شورای ائتلاف

ایمانی هم این اختلافات و اما و اگرهای پایداری ها را تایید می کند و معتقد است:« در رابطه با اختلاف نظر در طیف اصولگرایی در جریان تصمیم گیری های انتخاباتی فقط جبهه پایداری مطرح است. درحال حاضر سایر طیف های جریان اصولگرا ذیل همان  جبهه متحد اصولگرایان قرار دارند. هرچند این امکان همچنان وجود دارد که پایداری ها با سایر اصولگرایان لیست مشترک ندهند یا در برخی شهرها مشترک باشند و در برخی شهرها لیست متفاوتی داشته باشند. هرچند اگر لیست مشترک ندهند باز هم احتمالا بسیاری از افراد دو لیست مشترک خواهند بود و فقط تعدادشان تفاوت دارد.»

سرلیست اصولگرایان حتما رئیس مجلس یازدهم خواهد شد؟

با این تفاسیر آیا ممکن است جبهه پایداری سهم بیشتری در لیست ها بگیرد و از سرلیستی دبیرکلش –آقاتهرانی- چشم پوشی کند؟ آیا می توان تصور کرد هیچ یک چهره های این چهارضلع –قالیباف، آقاتهرانی، مصباحی مقدم و میرسلیم، به فکر سرلیستی نباشند و ماجرا با پیشنهادِ «تنظیم لیست براساس حروف الفبا» ختم به خیر شود؟

ناصر ایمانی در همین رابطه به خبرآنلاین می گوید که «شاید برخی فکر کنند که هرکس سرلیست شد الزاما و قطعا رئیس مجلس هم می شود. این تصور غلطی است و اگر دقت شود در همین ادوار گذشته مجلس، سرلیست الزاما رییس مجلس نشده و اهمیت و معنای خاصی جز اینکه آن لیست در افکار عمومی به نام آن شخص شناخته شود، ندارد.»

اصولگرایان از پرتگاه سرلیستی عبور می کنند؟

به هرحال سرلیستی موضوعی است که قطعا مورد بحث و جدل قرار گرفته و می گیرد. همانطور که این موضوع آنقدر اهمیت داشت که در انتخابات دوره قبل مجلس، نام و عکس حدادعادل شب آخر و در تصمیمی ناگهانی در کنار چهره روحانی آن لیست یعنی ابوترابی فرد، قرار گرفت. باید منتظر ماند و دید اصولگرایان برای حفظ وحدت و کسب پیروزی تن به چه روشی در بستن لیست و سرلیست خواهند داد.