امید

 در پی برگزاری مجمع عمومی کانون صنفی استادان دانشگاهی ایران , انتخاب 17 نفر از اعضای جدید شورای مرکزی شامل اعضای اصلی، اعضای علی البدل، بازرسین و علی البدل بازرسین، اولین جلسه شورای مرکزی جدید کانون تشکیل و رئیس، نائب رئیس، دبیر، مسؤل روابط عمومی (ارتباطات و عضوگیری) و خزانه دار انتخاب شدند. در این جلسه اعضای کانون نگرانی های خود را در خصوص مسائل جاری مرتبط با دنشگاه ها اظهار داشتند که برخی از این موارد به شرح زیر است:

- آنچه در ماههای اخیر پس از تصویب طرح همسانسازی حقوق حداقلی استادان دانشگاهها در مقایسه با گروه های حداقلی مشابه در حوزه وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی علیه دانشگاهها و اساتید دانشگاهها آغاز شده است بدعتی  ناشایست و بر خلاف حداقل های عدالت اجتماعی و حرکتی در جهت ایجاد فشارهای روانی بر بزرگترین سرمایه های کشور است. تقریبا در همه کشور ها دسته بندی شغلی و جایگاه استادان دانشگاهی از منظر قانونی کاملا ً ویژه است و بهم ریختگی این قوانین و به بازی گرفتن این جایگاهها با شیوه ها و توجیه های عوامفریبانه و ساده لوحانه چیزی جز اختلال های اجتماعی و تضعیف اقتدار علمی ، اقتصادی و اجتماعی کشور را به ارمغان نخواهد آورد. موضوع همسان سازی علی رغم اینکه مصوبه مجلس شورای اسلامی است و قانون لازم الاجرا برای همه قلمداد می شود اما به راحتی توسط سازمان برنامه بودجه زیرپا گذاشته شده بطوریکه این سازمان در اقدامی بی سابقه تخصیص بودجه به دانشگاه ها را در ماه گذشته به شدت کاهش داده و با وضع بخشنامه های گوناگون معیشت اعضای هیأت علمی را نشانه رفته است و دانشگاه ها را وادار نموده است تا حقوق اعضای هیأت علمی را کاهش دهند.
- پرواضح است که برای تصویب هر قانونی باید کار کارشناسی و علمی مناسب صورت پذیرد تا همه جوانب امر دیده شود تا بعدها در اجرای آن قانون مشکلات پیش بینی نشده مانع ایجاد نکند، اما قانون همسانسازی مصوب مجلس شورای اسلامی متأسفانه به سبب عدم دقت کافی در تدوین آن مستمسکی شده است تا در دانشگاه ها و پژوهشگاه های وابسته به دستگاه های اجرائی نیز اجرا نشود و موجب نارضایتی بخش عظیمی از اعضای هیأت علمی این دانشگاه ها و پژوهشگاه ها شده است.
- اعضای هیأت علمی در طی چند سال اخیر با متانت و صبر و تحمل مشکلات عدیده معیشتی، رفاهی و عدم وجود امکانات پژوهشی مناسب برای پیشبرد اهداف علمی، کاهش ارتباطات بین المللی و فشارها و تنش های ایجاد شده، برای ایجاد ارتباط و اطلاع رسانی به مسؤلین کشور و اعلام نظرات، تحلیل ها و هشدارهای پیشگیرانه خود اقدام به ارسال نامه ها و بیانه های متعدد کرده اند. اما به نظر می رسد صدور بیانیه و ارسال نامه به رئیس جمهور، رئیس مجلس و غیره تأثیری نداشته است و کما کان سازمان برنامه و بودجه بر ادامه مسیر ناصواب خود پافشاری می کند.
- اخراج برخی اعضای هیأت علمی در دانشگاه های مختلف نیز مزید بر علل دیگر شده و فضای دانشگاه را دچار تشویش و نگرانی کرده است و به انگیزه های مهاجرت اعضای هیأت علمی دامن زده است. نیروی انسانی بزرگترین سرمایه و ثروت کشورهاست. بر همین مبنا بزرگترین رقابت در کشورها بر مبنای جذب نخبگان و متخصصین مجرب شکل می گیرد و قوانین تسهیل مهاجر پذیری و سرمایه گذاریهای بر همین مبناست. این نخبگان شامل همه افراد متخصص از حوزه های مدیریتی، صنعتی، و علمی است. اما مهمترین و ارزشمندترین آنها را نخبگان و برجستگان دانشگاهها از جوانان برجسته نخبه دانشگاهی تا اساتید کار کشته و خبره تشکیل می دهند. باز از میان این دو، اساتید خبره دانشگاهها جایگاه بالاتری دارند چرا که حاصل سرمایه گذاریهای بلند مدت تر مالی و معنوی و زمانی هستند و در عین حال هر استاد برجسته ده ها دانشجوی نخبه را تربیت و هدایت می کند. همه مباحث اقتصاد دانش بنیان، کسب و کارهای نوپا (استارتاپها)، خلق ثروت و امنیت سایبری به شدت وابسته به این نخبگان است. سیل مهاجرت خسارت بار نخبگان و اعضای هیأت علمی به خارج از کشور که در ماه ها ی اخیر شدت بی سابقه ای یافته و همچنان روبه رشد است زنگ خطری است که عدم توجه به آن عواقب جبران ناپذیری در پی خواهد داشت. خروج این سرمایه های عظیم انسانی از کشور که سال ها هزینه و زمان صرف پرورش و رشد آنها شده است صدمات و لطمات جبران ناپذیری به پیکره دانشگاه و جامعه ایرانی وارد نموده و کشور را در توسعه و پیشرفت در همه عرصه های علمی، فنآوری، اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و... از استعدادها و ظرفیت های بالقوه و بالفعل تهی نموده است.
- برخی تصمیم های اتخاذ شده در طی ماه های اخیر، آموزش عالی را به عقب برمی گرداند (مثل آئین نامه جذب و تبدیل وضعیت اعضای هیأت علمی) و باعث خواهد شد که دانشگاه ها قوت وبنیه علمی و تخصصی خود را از دست بدهند و نتوانند نقش محوری خود را در توسعه و پیشرفت کشور ایفا نمایند.
همچنین اعضای شورای مرکزی کانون صنفی استادان ایران در این جلسه اظهار امیدوری کردند برای چالشهایی که در حوزه آموزش عالی کشور وجود دارد و اعضای کانون نسبت به آن اظهار نگرانی کرده اند توسط دولت محترم و در رأس آن رئیس جمهور  محترم چاره اندیشی کنند تا دانشگاه ها و مراکز آموزش عالی و پژوهشی کشور بیش از گذشته و با انگیزه و نشاط بتوانند رسالت علمی و فنآوری خود را انجام دهند و در خدمت برنامه های توسعه و پیشرفت و تربیت جوانان کشور عزیزمان فعالیت کنند.