امید

چند روز پیش در راهروهای دستگاه دولتی که این تجارت مربوط به آن است در موضع خریدار یا دلال یک خریدار رفت‌وآمد داشت و برای چند دلار و سنت تخفیف‌گرفتن چانه می‌زد، پریروز از بالاترین مقام همان دستگاه حکم گرفت که مسئول همان تجارت باشد و تمام بخش‌ها و شرکت‌های مربوط به فروش آن محصولات زیر نظر او  قرار گرفت. تا دیروز ضوابط فروش و قیمت را تعیین می‌کرد، دوباره امروز از همه سمت‌های دولتی خود استعفا داد و به خریدار یا دلال خریدار تبدیل شد. گاهی هم تحریم و پساتحریم بهانه خوبی بوده است برای از موضع خریدار به موضع فروشنده رفتن یا برگشتن از بخش دولتی به بخش خصوصی. تا فردا، کجای این تجارت باشد. 

کسی که با خود شطرنج بازی می‌کند، باخت هم خواهد داشت؟ این یکی از بارزترین مصادیق همان اقتصاد رفاقتی است که در نامه اخیر 38 اقتصاددان خطاب به رئیس‌جمهور و مردم آمده بود. رفاقت و صمیمیتی بی‌نظیر میان دولت و بخش ظاهرا خصوصی و میان خریدار و فروشنده و میان حکمرانی و تصدی‌گری!