امید

یه گزارش امید،آیت‌الله موسوی بجنوردی، شاگرد برجسته مکتب فقهی امام  خمینی و عضو شورای عالی قضایی در دوره حیات ایشان، در این گفت و گو پرده از بسیاری از اسرار دستگاه قضایی و زندان‌های دهه 60 بر می‌دارد.

بخشهای انتخاب شده از این گفت‌وگو به شرح زیر است:

* (بر خلاف مخالفت برخی از اشخاص) امام گفتند، اگر چهار نفر هم به آقای رجوی ملحق شده باشند ما نباید به خاطر آن چهار نفر، 400 نفر را در زندان نگه داریم. امام به پشت گردن‌شان زدند و گفتند، بروید آزاد کنید، به گردن من

*امام، عفو را به آقای منتظری احاله کردند و هیچ اختلافی میان هیئت عفو و آقای منتظری نبود

* اصلا امام حکم اعدام برای مفسد فی‌الارض را قبول نداشت. استفتاء کردم آیا قاچاقچیان مواد مخدر مستحق اعدام هستند یا خیر؟ فرمودند: «چنان‌چه حمل اسلحه، شرارت و فساد کنند.»

*امام حکم شاه را حبس ابد اعلام کردند؛ فرمودند: «ما به چشم‌مان ندیدیم که کسی را کشته باشد. ایشان آمر به قتل است.»؛ ببینید، مذاق امام این بود

* چون اصرار برخی از بزرگان این بود که برخی که مستحق اعدام هستند، اعدام شوند؛امام به فتوای آقای منتظری [اعدام مفسد فی الارض] ارجاع می دادند؛ اما هیچ وقت یادم نمی آید که حکمی را که به عنوان مفسد فی الارض باشد، امضاء کرده باشیم

*شرایط امروز زندان های ما شرعی نیست، از آن رو که طبقه بندی شده نیستند

* سلول انفرادی از مصادیق شکنجه است، امام گفتند کار خوبی کردی زندان های انفرادی را جمع کردی

* نمی خواهم اسم بیاورم اما بدانید که از امام [برای اعدام های اول انقلاب]حکمی نداشتند، شورای عالی قضایی هم هنوز شکل نگرفته بود

* آقای لاجوردی اصلا حرف گوش نمی‌کرد. خدمت ایشان [امام خمینی] گفتم، آقا من یک چیزهایی دیدم که دیگر مجوز شرعی برای ماندن در این پست نمی‌بینم. شرح ماجرا را به امام گفتم، امام هم فرمودند، چه افرادی بهتر از شماها. فردای آن روز هم خطاب به آقای لاجوردی گفتیم بیا خودت استعفا بده، ایشان هم همان موقع استعفا دادند

* شما الآن با خیال آسوده در اینجا نشستید و نمی‌توانید آن روزها را به خوبی درک کنید. آن زمان منافقین مردم عادی را مثل برگ خزان ترور می‌کردند.

*امام مانع عزل قاضی منتقد دیوان عالی کشور شد