امید

با اينكه وزير محترم فرهنگ و ارشاد اسلامي توضيحات مبسوطي داده است و بر اين اساس بايد سخنان وي را پذيرفت، ولي اكثر دست‌اندركاران و اهالي مطبوعات مي‌دانند كه توقيف يك نشريه تالي فاسدهاي زيادي دارد. از آن جمله مي‌توان به شنيده نشدن صداي بخشي از جامعه اشاره كرد كه در اين مورد خاص يعني يالثارات همه مي‌دانيم همكاران ما در اين نشريه عقايد خود و خوانندگان خود را دارند و جلوگيري از انتشار انتقادات آنان به نوعي با مردمسالاري ديني كه آقاي رييس‌جمهور و همچنين آقاي وزير و همه ما مدافع آنيم، در تضاد است.

اگر حرف آقاي جنتي را به عنوان عضو ارشد هيات نظارت كه بر جرم مطبوعاتي صحه گذاشته است بپذيريم كه مي‌پذيريم ولي فكر مي‌كنم ما قاطبه اهالي مطبوعات هميشه از وي خواسته‌ايم توقيف نشريه را به‌عنوان آخرين گزينه و قليل‌‌الاجرا دانسته و از مجازات‌هاي جايگزين بهره بگيرند و اجازه ندهند صداي يك نشريه خاموش شود. چه خوب گفتند وزير محترم ارشاد چندي پيش كه توقيف نشريه «هنر» نيست، ايشان به عنوان وزير ارشاد بايد اين سياست و استراتژي را تقويت و بر جلوگيري از توقيف نشريات در هيات نظارت تاكيد بيشتري كنند.انتظار مي‌رود كه دولت جديد به اين نكته‌هاي بارها گفته شده توجه كند. بالاخره بايد تفاوتي در نگاه دولت اعتدالي و دولت‌هاي ديگر باشد كه در تحمل مخالف و منتقد و... توجه بيشتري صورت بگيرد.بارها گفته شده و تاكيد هم شده و خود همين روزنامه اعتماد طعم تلخ توقيف را دوبار چشيده‌ است، كه بهتر است بدون توقيف و تعطيلي روزنامه‌يي به جرم احتمالي مديرمسوول و نويسنده، طبق قانون رسيدگي مي‌شد، چرا كه توقيف يك رسانه در نهايت به توقيف يك صدا مي‌انجامد و حذف صداهاي مختلف از جامعه پسنديده نيست. مگر اين شيوه بارها آزمايش نشده كه پرونده به دادگاه رفته، محاكمه صورت گرفته و مديرمسوول مجازاتش را پرداخت كرده، اما نشريه تعطيل و توقيف نشده است.