امید

 

حکمت به نفش ابزاری سینما در کنترل خشونت علیه زنان جامعه اشاره کرده وگفت: «سینما یکی از ابزارهای مهمی است که می‌تواند در فرهنگ‌سازی منع خشونت علیه زنان موثر واقع شود. منتها اشکال کار از این جا آغاز شود که برخی اشخاص و گروه‌ها با گفتن مشکلات واقعی جامعه؛سینماگران را به سیاه‌نمایی متهم می‌کنند و دست او را می‌بندند.حال آنکه سیاهی در جامعه وجود دارد و به خودی خود سفید نمی‌شود. اگر فکر کنیم آشغال‌ها را زیر فرش بپوشانیم، به بیراهه رفتیم زیرا راه نفوذ آفات و پلشتی‌ها را به درون یک فرش زیبا همواره کردیم.»

 

منیژه حکمت تاکید کرد: «تا زمانی که بحث‌های کارشناسی درباره علل افزایش خشونت درباره زنان گسترش پیدا نکرده، نمی‌توان توقع داشت که خشونت علیه زنان رخت بندد. آگاهی زنان ایرانی از موقعیت و حقوق خود گام موثری در راستای کاهش خشونت علیه زنان است. زنان ایرانی توانمند در سایه آگاهی و شناخت یاد می گیرد که نحوه صحیح برخورد با زن را به فرزندان پسر خود آموزش دهد. در این شرایط است که می‌توان گفت جامعه از درون به سوی اصلاح حرکت کرده و نحوه برخورد و تعامل با زنان را یاد گرفته و یاد می‌دهد.»

 

حکمت از رفتارهای قیم مآبانه علیه زنان انتقاد کرده و گفت: «برخی تصور می‌کنند ریشه همه مشکلات به حضور زنان در جامعه باز می‌گردد و برهمین مبنا رفتارهای قیم‌مابانه و اهانت‌آمیز با زنان را در پیش می‌گیرند که این روش برخورد ناصحیح راه خشونت‌ورزی علیه زنان را هموار می‌کند.»