امید

 محمد رضا عارف نیز ١٠٣ راي از ٢٨١ راي را كسب كرد. فارغ از اینکه چرا 50 نفر از فهرست امید _ به گفته مصطفی کواکبیان_ به علی لاریجانی رای دادند، آنچه مهم است، نحوه برخورد محمدرضا عارف به انتخاب علی لاریجانی، وفادار ماندن 103 نفر از اعضای فهرست امید به میثاق خود و همچنین آینده مجلس دهم است. در قاب عکسی که از تعامل  عارف – لاریجانی ثبت شد، محمدرضا عارف که همواره تاکید بر اخلاق در سیاست و سیاست اخلاقی داشته و دارد، به سمت لاریجانی رفته و پیام تبریک ریاست را مستقیم و رودرو به او می گوید که این، گویای آن است که مجلس دهم علاوه بر داشتن یک رییس قوه مقننه، دارای یک رییس جریان سیاسی با پشتوانه وفاداری 103 رای نیز هست. رییس جریانی که اینک تبدیل به یک رهبر سیاسی در نظام سیاسی مجلس شورای اسلامی شده و در آینده نقش بسیار تعیین کننده در سازوکارهای تقنینی و همچنین شکل بندی های فراکسیون در درون مجلس دارد. در عین حال این رهبر سیاسی می تواند با داشتن پشتوانه مردمی در خارج از دیوارهای مجلس، به اهرمی برای جلوگیری از برخی تندروی های درونی مجلس تبدیل شود. از این رو آینده مجلس دهم نه به دست اصولگرایان پایداری، بلکه به دست اصلاح طلبان وفادار به میثاق ائتلاف امید رقم خواهد خورد. به طور حتم ریاست مجلس و هم آنهایی که از ائتلاف امید به علی لاریجانی رای دادند، به خوبی واقف اند که برای اثرگذاری نیازمند همراهی با رهبری سیاسی عارف و جریان وفادار به او هستند. گرچه پدیده الهه راستگوها در مجلس دهم نمایان تر و اینکه این خود تبدیل به پدیده ای در عرصه سیاسی کشور شده است، اما همان ها به خوبی می دانند که آرای مسعود پژشکیان و آرای محمدرضا عارف در ریاست منزله حداقل و اکثر یک جریان اثرگذار است. این یادداشت به دنبال توجیه اتفاق افتاده و رای نیاوردن محمدرضا عارف نیست. هدف آن بازگو و تاکید کردن زیربنا و مبنایی است که محمدرضا عارف از شروع فعالیت های رسمی خود در عرصه انتخابات همواره بر آن تاکید داشته و دارد: رعایت اخلاق در سیاست ولو حتی به قیمت پیروزی رقیب. این همان آرمانی است که هم محمدرضا عارف و هم افراد فهرست امید _ وفادار به پیمان خود _ روز یکشنبه 9 خردادماه بار دیگر در عمل نشان دادند.