امید

به گزارش امید به نقل از فرارو، در اين جلسه مطالب گوناگوني در خصوص چرايي تحريم هاي يك جانبه غرب عليه ايران مطرح شد و دو كارشناس نظرات خود را در اين باره مطرح كردند.

همچنين در اين نشست تاكيد شد كه لغو تحريم‌ها از سوي غرب مشروط بر تعليق غني‌سازي اورانيوم از سوي ايران نباشد، چرا كه انرژي هسته‌اي ايران تنها بهانه‌اي از سوي غربي‌ها براي فشار به سياست و اقتصاد ايران است.

هرمیداس باوندضمن پرداختن به تاریخچه ای از تحریم‌ها ي غرب در رابطه باجمهوري اسلامي گفت: باتوجه به مشكلاتي كه  ايران در حوزه‌هاي سياسي و اقتصادي به واسطه تحريم‌ها با آن رو به روست وظيفه همه ماست كه براي حل اين معضل دولت يازدهم را ياري رسانيم.

وي با بيان اينكه تحريم‌ها در دنيا مسئله تازه‌اي نيست و بسياري از كشورها با اين معضل دست و پنجه نرم كرده اند، افزود: اگرچه از سال‌هاي دور تا كنون كشورها تحريم را براي رسيدن به اهداف و منافع سياسي منع مي‌كردند اما تجربه نشان داده است هر جا پاي منافع خودشان در ميان باشد. از ابزار تحريم براي رسيدن به مقاصد خود استفاده مي‌كنند.

به گفته او تاريخ اولين تحريم‌ها در ايران به سال‌هاي بعد از جنگ جهاني اول توسط اتحاد جماهير شوروي(سابق) باز مي‌گردد. 

همچنين در اين نشست سعيد ليلاز در رابطه با اينكه چه اتفاقی رخ داد که مردم بعد از انتخابات يازدهمين دوره رياست‌جمهوري  از موج «نه به تحريم» استقبال کردند، گفت: من طرفدار این جمله لنین هستم که قانون چیزی جز رویه نیست و تکیه بیش از حد به قانون  فقط به درد روابط جوامع بین‌المللی می‌خورد.

وي افزود: من همچنين موافق نظر مقام رهبری هستم که اجماع بین المللی وجود ندارد اما در مورد ایران اتفاق افتاد و اجماع بين‌المللي براي ايران وجود خارجي پيدا كرد؛ چرا این اتفاق افتاد؟ چون ما با سوء مديريت‌ها به تحريم كنندگان غربي کمک کردیم.

ليلاز در ادامه با تاكيد بر اينكه تحريم‌هاي آمريكا هيچ گاه در طول تاريخ به تنهايي و بدون وجود سوء‌مديريت‌ها نتوانسته است كشور را از نظر سياسي اقتصادي و بين‌المللي از پاي درآورد توضيح داد: در پایان جنگ جهانی دوم آمریکا 50درصد تولید و ثروت دنيا را داشت در حالی که در حال حاضر اين رقم به 18-19 درصد رسیده است، در نتيجه بايد پذيرفت كه  آمریکا یک قدرت در حال افول بین المللی است و این کشور در سایه فروپاشی نظام دوقطبی دارد، سعی می‌کند قدرت نظامی خود را به قدرت اقتصادی و ژئوپلتیک تبديل کند. 

وي تصريح كرد: بنابراین از نظر آمريكا تحریم های ایران هیچ چیز عجیبی نیست كما اينكه ما نمی توانیم از گرگ‌ها انتظار گرگ نبودن داشته باشیم.

وي در خلال صحبت‌هايش به افرادي در دولت‌هاي نهم و دهم اشاره كرد كه از داخل، آب به آسيب دشمن ريخته و كشور را دچار خود تحريمي كردند و اظهار كرد: مگر آمریکا در حمله به عراق و افغانستان به دنبال اجماع بین‌المللی بود؟ ما نباید در رابطه با نیات آمریکا در مورد ایران تشکیک کنیم. آن‌ها مطابق فطرت و منافع ملی‌شان رفتار می کنند. اما این که چرا ما در تحریم ها به آن ها کمک کردیم.

به گفته وي تحريم ابزاري نيست كه تنها غرب عليه ايران استفاده كرده باشد چرا كه حتی ایران نیز هرجا زورش رسیده است تحریم کرده است و در این مورد بخشنامه‌هایی وجود دارد. 

وي در ادامه به اصل هدف برگزاري اين نشست اشاره كرد و توضيح داد: این که چرا کمپین «نه به‌ تحريم» در حال برگزاري است، بدیهی است. چون ما در حال حاضر  اميدوار شدیم بخش اصلی حاکمیت که در دولت هستند، مخالف تحریم اند و می‌دانیم دولت آقای روحانی می خواهد با حفظ عزت تحریم ها را خنثی كند، این خطر الان وجود دارد که موج مطالبات مردم به گونه ای شتاب بگیرد که دولت را ناچار کند که بر سر مسئله هسته ای کوتاه بيايد و مقصر این موضوع احمدی نژاد است. البته ما نباید بي‌ملاحظه برویم در شکم آن ها!

وي ادامه داد: بايد آگاه باشيم در حال حاضر هم که ما داریم صبحت می‌کنیم، بخش کوچکی از مشکلات در كشور ما مربوط به تحریم است؛ یکی از منافعی که این گروه در ایران داشتند از طریق تحریم دنبال می‌کردند تا این غارت سازمان یافته را پشت تحریم‌ها پنهان کنند، ما نباید تصور کنیم مشکلات ایران ناشی از تحریم‌هاست،در حالی که ما 35 سال است تحریم داریم و در تمام این سی سال تا سال 84 به جز دوره جنگ، رشد اقتصادی‌مان سالانه 7-8  درصد بوده است.

به گفته اين اقتصاددان، تحریم‌های ايران  از سال 91 شروع شد اما ما از سال‌های قبل‌تر شاهد کاهش نرخ رشد اقتصادی و افزایش نرخ تورم بودیم، این مسائل که ربطی به تحریم‌ها ندارد. این که ما اجازه دادیم واردات ایران ظرف یک دوره 3-4 ساله 3 برابر بشود ، اثرات تحریم‌ها بیش از 10 برابر شود، این هم مسئله داخلي ماست. 

به گفته ليلاز ما باید مصلحتمان را در نظر بگیریم. آن موقعی که در داخل عملا و رسما به تحریم‌ها کمک می شد سپری شده و کمپین «نه به تحريم» هدفش باید افشای این مسائل و روابط باشد و ما نباید سیاست ژئوپلتیک کشورمان را در نظر نگیریم.