امید

به گزارش امیدنامه به نقل از ایلنا، نهم بهمن ماه، یک گروه 16 نفره از کولبرانی که از مرز سردشت بازمی‌گشتند،  با ریزش بهمن مواجه می‌شوند؛ مردم محلی و پس از آن نیروهای آتش‌نشانی به کمک می آیند؛ اما حجم آوار برف سنگین است و پیدا کردن بعضی از کولبران از زیر برف به سختی انجام می‌شود.

منابع محلی می‌گویند: 4 نفر به حدی در زیر آوار سنگین ماندند که دو نفر از آنها عصر همان روز و دو نفر دیگر روز بعد جان خود را از دست می‌دهند.

عصر روز نهم بهمن ماه، نُه نفر از کولبرانی که دچار سرمازدگی و یا شکستگی اغضا شده اند، به بیمارستان امام خمینی سردشت منتقل می‌شوند که 7 نفر سرپایی مداوا می‌شوند و دونفر از آنها همچنان در بخش مراقبت های ویژه (ICU) بستری هستند و تحت درمان قرار دارند؛ این دو نفر جوان های 21 و 27 ساله هستند.

یکی از فعالان مدنی سردشت که درمحل امداد و نجات حاضر بوده، ضمن تقدیر از مردم محلی برای کمک به امدادگران، می‌گوید: سوال اینجاست که در شرایطی که کار این کولبران قانونی است و تعدادی از آنها کارت تردد دارند، پس چرا باید در چنین وضعیتی به سر ببرند؛ وی می‌گوید:  متاسفانه بیشتر کولبران، کارگران فصلی هستند که به دلیل بیکاری به کولبری روی می آورند؛ اصولا چرا باید وضع اشتغال در کردستان به این شکل باشد که عده ای مجبور شوند با جان خود امرار معاش کنند و به دل کوههایی بزنند که هر روز، هزاران خطر در کمین آنهاست.