امید

 دانشگاه، تلویزیون و رادیو به تنهایی کفاف نیازهای جناح راست ایران را نمی دهد. احتمالا برای برنامه های آموزشی آنها یک وزارتخانه کافی است. نوع پیام ها و صحبت های آنها که نشان از همین مسئله دارد. نمایش چهره تئوریک اصولگرایان به جز کلاس های دانشگاه و تلاش های شخصیت هایی چون نادر طالب زاده، حسن رحیم پور ازغدی، در صدا و سیما که معمولا پای ثابت اکثر برنامه های تلویزیون، از تحلیل محتوای رسانه گرفته تا نقد فیلم و طب اسلامی و تاریخ اندیشه اسلامی هستند؛ در موسسات و ارگان های زیادی مختلفی نیز انجام می شود که این موسسات معمولا کارکردی دانشگاهی و آموزشی دارد تا در نهایت چهره های نزدیک به جریان محافظه کار و جناح راست و همچنین چهره های نزدیک به جریان تندرو بتوانند مجموعه دیدگاه های خود را به صورت درسگفتار و جزوه در اختیار دیگر دلواپسان این حوزه قرار دهند.
موسساتی نظیر طلوع حق، موسسه آموزشی پژوهشی مذاهب اسلامی، عصر حکت و اندیشه، طرحی برای فردا، موسساتی از این دست هستند؛ موسساتی که معمولا در توضیح کلاس ها و درسگفتارهایشان، واژه هایی همچون ناب، بدون تحریف و حقیقی و … دیده می شود. بدین ترتیب این موسسات معتقدند تا کنون وقایعی همچون دفاع مقدس، تاریخ انقلاب و … با دخل و تصرف شرح داده شده است و اکنون آنها قصد دارند موضوعات مختلفی مانند جریان های سیاسی بعد از سال ۷۶ یا تحلیل گفتمان احمدی نژاد و … را بدون تحریف و به شیوه ای ناب و واقعی ارائه دهند.
هرچند موسسان چنین موسساتی همواره با ادعای تلاش بدون پشتوانه و حامی مالی در رسانه ها حاضر می شوند اما اندک نگاهی به نوع تبلیغات آنها نشان می دهد گردش مالی آنها آنقدر هست که همچنان بتوانند بدون نیاز به مبالغ جزئی شهریه فعالیت خود را ادامه دهند.
جریان شناسی سیاسی
موسسات آموزشی مستقل پس از انقلاب با راه اندازی حلقه کیان فصلی تازه آغاز کردند و تاسیس آموزشگاه های دیگر همچون پرسش و رخداد باعث شد تا اصولگرایان که تا به حال به حمایت رسانه هایی همچون صدا و سیما دلخوش بودند، در این زمینه یکی دو دهه عقب بیافتند. همین موضوع عاملی بود تا از دل جناح راست، جریانی با شباهت فراوان به نوع کارکرد کیان و فاصله بسیار در محتوا پدید آید و کلاس های آموزشی خود را با تمایل دست یافتن به جایگاه کیان راه اندازی کنند. کما اینکه شباهت های ظاهری فراوانی میان موسساتی نظیر طلوع حق و طرحی برای فردا، با کیان، پرسش یا رخداد وجود دارد. نوع معرفی مدرسان، قالب سایت، گرافیک تقلیدی در این موسسات به شدت تحت تاثیر موسساتی نظیر پرسش و رخداد است. بدین ترتیب این موسسات از همان ابتدا با هدف تبدیل شدن به کیان جریان اصولگرا شکل گرفتند. غافل از اینکه وابستگی مالی آنها به نهادهای حمایت کننده اجازه چنین پیشرفتی و نیز چنین استقلالی در تنوع موضوعات و انتخاب آزاد سوژه ها به آنها نمی داد.
چهره های فعال
شخصیت های اصولگرایان سنتی که معمولا خود را اصولگرایان ناب نیز می خوانند، گردانندگان اصلی این موسسات به شمار می روند. نادر طالب زاده، حسن عباسی، شهریار زرشناس، وحید جلیلی چهره های شناخته تر شده در تدریس دوره های مختلف هستند و در کنار آنها نسل جوانتر به لطف اجرای برنامه های صدا و سیما توانسته اند به چهره هایی شناخته شده تبدیل شوند. شخصیت هایی نظیر کامران نجف زاده که موسسه ای با نام “نشان به آن نشان” نیز دارد و وحید یامین پور از همین نمونه هستند. در سوی دیگر شخصیت هایی همچون محمدحسن روزی طلب یا میثم نیلی هستند به لطف حضور در سایت ها و رسانه های اصولگرا به موقعیتی تقریبا مشابه دست یافته اند.
اهداف
می توان این هدف را برای آنها قائل بود که بسیار علاقمندند دیگران آنها را جریانی تئوریک و نظریه پرداز بشناسند که هرکدام عقبه ای بسیار طولانی هم دارند.
همچنین نیمی از تامین نیروی برنامه های خاص یا به اصطلاح سفارشی صدا و سیما یا رسانه های وابسته به جریان سنتی اصولگرا که اتفاقا داعیه مدرن بودن هم دارند، از دل همین موسسات بیرون می آید. مجریان برنامه هایی چون ۲۰:۳۰، دیروز امروز فردا، شناسنامه، برنامه های مختلف تحلیل و نقد و … معمولا محصول این روند هستند. کارشناسان صدا و سیما نیز غالبا مدرسان امروز همین موسسات هستند.
جدول زیر نام تعدادی از موسسات و نهادهای فعال و همچنین غیرفعال وابسته به اصولگرایان است که گردانندگان آن در حوزه های مختلف آموزشی، مطبوعاتی، رسانه ای و … فعالیت دارند. موسساتی نظیر طلوع حق، مذاهب اسلامی، طرحی برای فردا و عصر حکت و اندیشه، موسساتی هستند که معمولا کلاس های سخنرانی با حضور چهره های اصولگرا برگزار می کنند. برخی دیگر از این موسسات، کلاس های آموزشی برگزار نمی کنند و تنها پژوهش ها و تحقیق های مورد نیاز جریان اصولگرا را بر عهده دارند و برخی دیگر تنها شرکت های شخصی این افراد هستند.