امید

فیروزآبادی که نماینده ۴ دوره مجلس شورای ملی بود در سال ۱۳۱۳ بیمارستان فیروزآبادی را افتتاح کرد و در سردر آن نوشت: «این مریضخانه وقف است بر فقرا، رعایا و غربا و بیچارگان؛ لعنت بر کسی که تخلف کند.»

همان طور که می‌بینید این روحانی شناخته شده تهران در آن زمان، با یک روش ساده جلوی قاچاق آمپول‌های بیمارستانش را گرفت. او می‌دانست اگر نظارت درست انجام نشود، ممکن است پرستاران بیمارستان، به خاطر قیمت‌های بالای آن زمان آمپول‌ها، آنها را وارد بازار آزاد کنند و دست بیمارهای نیازمند به این آمپول‌ها نرسد.

فیروزآبادی تمام گلوگاه‌های بیمارستان خود را بست و اجازه نداد بالا رفتن قیمت‌ها تأثیری در روند درمان بیماران بگذارد.

کار سختی نبود. او فقط نظارت کرد، کاری که به نظر می‌رسد این روزها در کشور ما به درستی انجام نمی‌شود.

واقعاً می‌شود به روش فیروزآبادی، با قاچاق مقابله کرد. بله، قطعاً کنترل یک بیمارستان راحت‌تر از ایرانی با این همه مرز زمینی و دریایی است اما این کار شدنی است.

فیروزآبادی، یک روحانی پیرمرد، همه را موظف کرده بود وقتی آمپول می‌زنند به او مراجعه کنند و شیشه آن را تحویل دهند، خوب در کشور هم می‌شود همه کسانی که دستی بر آتش بازار دارند را موظف به ارائه گزارش کرد.

شفافیت و نظارت، دوای درد قاچاق در کشور است. مسیری که در بیمارستان اتفاق افتاد را ببیند. همه چیز شفاف بود. پرستار به رئیس بیمارستان مراجعه می‌کرد، آمپول را تحویل می‌گرفت، تزریق می‌کرد و بعد تحویل می‌داد.

ما شاهد هستیم برخی دلار دولتی می‌گیرند که مثلاً کالاهای اساسی وارد کنند اما به جای آن لوازم آرایش یا هزار کالای پر سود دیگر را وارد بازار می‌کنند تا به واسطه آن پول روی پول بگذارند.

وقتی نظارت نباشد، با دلار ۴۲۰۰ تومانی یک تیم فوتبال تایر خودرو وارد می‌کند. یک شرکت خودروسازی، چای وارد یا شرکت واردکننده پارچه ۱۲۰ هزار یورو لوبیا چیتی وارد کشور می‌کند.

بله، وضعیت بازار و قاچاق نشان می‌دهد که نظارت در این کشور به خوبی انجام نمی‌شود و تقریباً هرکسی هر کاری دلش می‌خواهد می‌کند. مگر می‌شود یک کالا که توسط یک کارخانه تولید شده است در بازار ۱۰ قیمت داشته باشد. یکی ارزان‌تر بفروشد، دیگری گران‌تر؟

وقتی کسی نیست سوال کند، هر کسی هر کاری دلش می‌خواهد می‌کند. نظارتی وجود ندارد که کالاها هر روز به یک قیمت می‌رقصند.

حاج‌آقا فیروزآبادی نشان داد که کنترل قاچاق و بازار سخت نیست، همتی می‌خواهد بلند.»