امید

به گزارش سرویس بین الملل پایگاه خبری-تحلیلی امید؛در بخشی از گزارش "المانیتور" آمده است:

شايعاتی در رسانه‌های ايران در خصوص محمدرضا عارف، تنها کانديدای اصلاح‌طلب در انتخابات رياست جمهوری 2013 که به نفع حسن روحانی کنار کشيد، در حال گردش است که وی به عنوان کانديدای کليدی اصلاح‌طلبان در انتخابات بعدی مجلس در سال 2016 نمايان خواهد شد.

اين شايعات پس از آن ظاهر شد که غلامحسين کرباسچی شهردار سابق تهران و دبير کل حزب کارگزاران گفته بود، گروه‌های اصلاح‌طلب احتمال دارد تا برای معرفی کردن علی‌اکبر ناطق‌نوری  به عنوان کانديدای اصلی برای انتخابات مجلس آينده، به توافق برسند.

نظر کرباسچی در اين خصوص که اصلاح‌طلبان می‌خواهند در انتخابات مجلس حمايت خود را پشت يک کانديدای محافظه‌کار سنتی قرار دهند، يک ارزيابی در خصوص اين است که آيا اصلاح‌طلبان خواهند توانست تا بعد از عقب‌نشستن‌های متعدد به قدرت برگردند؟ رد صلاحيت‌های توده‌ای در طول مجلس ششم، شکست در انتخابات رياست‌جمهوری مشاجره برانگيز سال 2009  و تحريم انتخابات مجلس سال 2012 که برخی اصلاح‌طلبان شروع به يک اشتباه استراتژيک کردند، منجر به تلاش نمايندگان فعلی برای حکمفرمايی بر رييس‌جمهور معتدل شد.

چهره‌های برجسته‌ای چون محمد خاتمی رييس‌جمهور سابق اصلاح‌طلب، به اظهارات کرباسچی در خصوص ناطق‌نوری واکنشی نشان نداد اما برخی از افرادی که با المانيتور صحبت کردند، امکان سرليستی محافظه‌کارانی چون ناطق‌نوری را در انتخابات آينده مجلس انکار نکردند.

محمدرضا راه‌چمنی، دبيرکل حزب اصلاح‌طلب همکاری و وحدت ملی، به خبرگزاری فارس گفت: «اردوگاه اصلاح‌طلبان از طيف گسترده‌ای تشکيل شده است و کرباسچی نيز آزاد است تا نظر خود را در خصوص کانديدای مورد نظرش بيان کند.» راه‌چمنی گفت که حزب مطبوعش ناطق‌نوری را در صورت تصميمش برای شرکت در انتخابات حمايت خواهد کرد. اگر اصلاح‌طلبان به توافق بر روی کانديدای اصلی برسند، اين کانديدا با علی لاريجانی در خصوص رياست مجلس رقابت خواهد کرد و به همراهی به جای مقابله با سياست‌های معتدل روحانی خواهد پرداخت.

استاد برجسته دانشگاه تهران، صادق زيباکلام، گفت: «اگر اصلاح طلبان تصميم بگيرند تا عارف را معرفی کنند، بسياری از کانديداهای آن‌ها ردصلاحيت شده و اصولگراها خواهند توانست کنترل مجلس را بر عهده بگيرند.  همان‌طور که اصلاح‌طلبان از کانديدای ميانه‌رو، روحانی در انتخابات رياست‌جمهوری حمايت کردند و رقابت را بردند، نياز دارند تا برای در دست گرفتن کنترل مجلس آينده به ناطق‌نوری برگردند».

به دنبال بحث ميان چهره‌های سياسی در مورد امکان معرفی ناطق‌نوری در انتخابات مجلس، ناطق‌نوری شرکت خود در انتخابات را انکار کرد. وی گفت: «من به عنوان کانديدای اصلی اصلاح‌طلبان گام برنخواهم داشت ... من احتمالا رای بالايی در صورت شرکت در انتخابات رياست جمهوری کسب می‌کردم اما عمر سياسی من به پايان رسيده است».

درضمن، حسين مرعشی، يکی از اعضای کليدی اردوگاه اصلاح‌طلبان و سخنگوی حزب کارگزاران، به ال‌مانيتور گفت که هيچ بحثی در خصوص کانديدای اصلی مورد نظر برای انتخابات مجلس سال 2016، در حزب انجام نشده است. اظهارات کرباسچی نظرات شخصی خود اوست و نه نظر اصلاح‌طلبان يا حزب کارگزاران.

اما، با توجه به اظهارات نزديکان عارف، او ظاهرا تنها چهره‌ برجسته اصلاح‌طلب است که برای انتخابات آماده می‌شود، و در نظر دارد تا در برابر رييس مجلس محافظه‌کار لاريجانی بايستد.

عارف، معاون اول رييس‌جمهور خاتمی از سال 2001 تا 2005 و پيش‌تر نيز به عنوان وزير ارتباطات در کابينه‌ی نخست خاتمی بود. بسياری از اصلاح‌طلبان کليدی به همراه عارف برای انتخابات مجلس سال 2008 ثبت‌نام کردند اما وی به دليل رد صلاحيت بسياری از کانديداها توسط شورای نگهبان کناره‌گيری کرد.

به دنبال انتخابات جنجال‌برانگيز رياست جمهوری سال 2009، تقريبا تمام اعضای اردوگاه اصلاح‌طلبان انتخابات 2012 را تحريم کردند. حسن رسولی، مشاور عالی عارف و سخنگوی سابق وی، به روزنامه اعتماد گفت که در طول انتخابات مجلس سال 2012، عارف، بر خلاف ميل باطنی‌اش، به ساير چهره‌های اصلاح‌طلب پيوست و حرکتی انجام نداد. «آن‌ها از تصميم خود خيلی زود پشيمان شدند. اگر ما به رقابت به صورت فعالانه وارد می‌شديم، شاهد مجلس يکدست اصولگرا نبوديم که در حال حاضر به راحتی در برابر روش تحول‌خواهانه‌ی دولت جديد می‌ايستند».

به نوشته المانیتور ،پس از پيروزی روحانی، عارف که يک اصلاح‌طلب ميانه‌رو به شمار می‌رود، پيشنهاد معاون اولی روحانی را رد کرد و به جای آن تمرکز بر تشکيل حزبش را انتخاب کرد. «حزب اميد ايرانيان» که احتمالا از 18 حزب کوچکتر اصلاح‌طلب تشکيل می‌شود.این حزب، طبق گفته رسولی، سکويی برای سازماندهی پروژه انتخابات مجلس خواهد بود. با توجه به اظهارات رسولی، عارف قطعا در انتخابات آينده مجلس شرکت خواهد کرد.

اظهارات متناقضی که در طول هفته‌های گذشته شنيده شده است، نشان می‌دهد که اردوگاه اصلاحات و رهبران آن‌ها، هنوز در خصوص برنامه خود برای انتخابات مجلس آينده، مردد هستند.

از سوی دیگر علیرضا خامسيان، مسوول کميته روابط عمومی ستاد انتخاباتی عارف و مشاور رسانه‌ای وی، گفت که او مطمئن نيست که عارف در انتخابات مجلس آينده وارد شود. وی در گفت‌وگو با المانيتور گفت: «تقاضاهایی برای شرکت عارف در انتخابات آينده وجود دارد. آنچه در انتخابات اخير رياست جمهوری اتفاق افتاد، گرايش بالايی به شخصيت وی اتفاق افتاد. اما تغييرات سياسی در ايران بسيار سريع است و  نمی‌توانيم رويدادهای سياسی آينده را پيش‌بينی کنيم».

اصلاح‌طلب برجسته، حميدرضا جلايی‌پور، نیز می گوید: «عارف يک بروکرات است که به طور برجسته‌ای در موقعيت‌های قبلی که در دولت داشت عمل کرد. اما، آسان نيست تا در خصوص توانايی وی  به عنوان رييس مجلس نظر داد. به همين دليل من مطمئن نيستم که وی در صورت انتخاب به عنوان رييس مجلس موفق باشد».

اصلاح‌طلبان ايران، شادمان از پيروزی خود در انتخابات اخير رياست جمهوری، ابتکار عمل روشنی برای انتخابات آينده مجلس ندارند –همان‌طور که در سال 2012 اتفاق افتاد- و به نظر می‌رسد که منتظر تحولات طرف مقابل هستند. همان‌طور که جلايی‌پور می‌گويد: «خيلی زود است تا درباره آن صحبت کرد ... ما نيازمنديم تا منتظر نوسانات سياسی در سياست ايران باشيم، که به طور قطع شرکت اصلاح‌طلبان در انتخابات مجلس را تحت تاثير قرار خواهد داد». به نظر می‌رسد آن‌ها راضی هستند تا به عنوان بخشی از نوسانات باشند نه ايجاد کننده آن.

ترجمه از:بابک بهادری