امید

به گزارش امید به نقل از فرارو، واشنگتن پست طی مطلبی نوشت، تقویت این اقتصاد تضعیف شده در صدر فهرست درخواست های رای دهندگان قرار دارد. اقلیت های قوی و مذهبی به دنبال حراست و حمایت بیشتر از حقوق شان هستند. دیگران در انتظار چگونگی توافق روحانی با دولت های خارجی بر سر مسائلی چون فعالیت های هسته ای ایران هستند. 

تحلیل گران معتقدند رسیدگی موثر و سریع به مشکلات و نگرانی های رای دهندگان گوناگون نکته مهمی برای موفقیت این رئیس جمهور جدید است. روحانی باید از مهارت هایی که به عنوان یک میانجی و دیپلمات کسب کرده برای تعدیل انتظارات استفاده کند، بدون آنکه حمایت عمومی را از دست بدهد.

برخی کارشناسان معتقدند موفقیت انتخاباتی روحانی ناشی از توانایی وی در مد نظر قرار دادن حوزه های انتخاباتی مختلف- از اصلاح طلب تا محافظه کاران میانه رو- بوده است. روحانی در پیروزی چشمگیر ماه ژوئن خود توانست رای ترکیب گسترده ای از مردم- در مناطق روستایی، مراکز استانی، اقوام مختلف و مردم پایتخت- را از آن خود کند. کوان هریس، جامعه شناس دانشگاه پرینستون که در طول مبارزات انتخاباتی ایران تحقیقاتی را در این کشور انجام می داد در همین راستا گفت: «به همین دلیل تقاضاهای بسیار گوناگونی از سوی این حوزه های انتخاباتی از دولت جدید وی شده است.»

تحلیل گران سیاسی معتقدند جلب رضایت این انتخاب کنندگان، همزمان با هدایت چالش هایی که از جانب رقبای سیاسی داخلی و قدرت های خارجی ایجاد شده، مهارتی است که روسای جمهوری پیش از روحانی فاقد آن بودند.

تحلیل گران آشنا به محیط سیاسی ایران می گویند اقدامات بسیاری وجود دارد که روحانی با عملی کردنشان می تواند نیرومحرکه ای که باعث پیروزی وی در دور نخست انتخابات شد را حفظ کند. این اقدامات شامل رسیدگی به تورم و بیکاری رو به رشد و همچنین تعدیل برخی اقدامات امنیت داخلی- از جمله آزادسازی زندانیان سیاسی و ایجاد جریان آزادتر اطلاعات- می شود. وی همچنین می تواند تمایل خود به تعامل با دیگر کشورها، به خصوص آمریکا و کشورهای اروپای غربی برای مقابله با مشکلات منطقه ای را آشکار کند.

به گفته تحلیل گران روحانی شخصیتی غیرمعمول در میان روسای جمهوری ایران است چراکه معتقد است کشوری با این تعداد منافع رقیب نمی تواند توسط یک جناح اداره شود و قصد دارد شخصیت هایی را از سراسر طیف سیاسی ایران در دولت فعال کند. روحانی با انتصاب وزرا و مشاوران بر اساس شایستگی و تجربه قبلی آنها و نه طرز تفکرشان این پیام را به ایرانیان می رساند که دولت مداخله کمتری در زندگی روزمره شان خواهد داشت.

اما منازعات مربوط به جلسات تایید نامزدهای کابینه روحانی که برخی محافظه کاران آنها را متهم به حمایت از دشمنان ایران می کردند، نشان می دهد که سیاست مداران ایرانی همچنان ناراضی هستند. این گونه شکاف ها ابتکار عمل داخلی و دیپلماتیک روحانی را تهدید به تضعیف می کند.

بسیاری از کارشناسان معتقدند روحانی باید نخست توجه خود را به سیاست خارجی معطوف کند و به دنبال راهی برای لغو تحریم های بین المللی که به دلیل فعالیت های هسته ای بر این کشور اعمال شده، باشد. اما دستیابی به توافق هسته ای با دول غربی تا زمانیکه حاکمیت ایران از تعدیل زودهنگام تحریم ها اطمینان نیابد، امکان پذیر نخواهد بود.

با این حال حتی اگر امکان دستیابی به توافقی که از فشارهای اقتصادی بین المللی می کاهد نیز وجود داشته باشد، اقتصاد ایران نیازمند بازسازی گسترده است. براساس برآوردهای مشاوران اقتصادی روحانی درآمدهای نفتی جمهوری اسلامی طی سال گذشته به نصف کاهش یافته، ارزش ریال 70 درصد افت داشته و تورم به بالاتر از 40 درصد رسیده است. اگر تورم ایران تحت کنترل قرار بگیرد، فرصت بهتری برای فعالیت های اقتصادی و کاهش تورم به وجود خواهد آمد.

هریس، جامعه شناس دانشگاه پرینستون گفت: «هرآنچه که طی چند سال آینده رخ دهد، به هیچ وجه شبیه به اقتصاد یک دهه اخیر ایران نخواهد بود. چالش روحانی تنها برانگیختن تغییرات نیست، بلکه مدیریت آنها با مهارتی است که اتحاد سیاسی و اجتماعی وی به شکل جبران نشدنی متلاشی نشود.»