یادداشت وارده/سخنی با منتقدین رئیس جمهور

محمد اکبری در یادداشتی برای پایگاه خبری-تحلیلی امید نوشت:

چند صباحی است افرادی که لباس مقدس روحانیت را بر تن دارند، احتمالا دست در دست نفس اماره گذاشته و به کار هایی دست می زنند که در شانشان نیست.
فارغ از درستی یا نادرستی سخنان اخیر آقای رئیس جمهور درباره اینکه هیچ کس را به زور نمی توان به بهشت برد، ادامه حمله به ایشان قابل توجه است؛ چرا که سکوت معنا دار شخص رئیس جمهور و اصرار برخی افراد برای بی ادبی و توهین به ایشان نکته ای در خود نهفته دارد.
در خبرها آمده که بار دیگر، اسلام و دین آقای روحانی را انگلیسی مآب دانسته و ایشان را متهم به عقب گرد کرده اند(متاسفانه این مواضع چندین بار تکرار شده است).به نظر می رسد هدف از اصرار اینگونه ادبیات توهین آمیز آن هم در عرصه رسانه‌ای، بر انگیختن لسان "واکنش دهی" از سوی رئیس جمهور است؛ موضوعی که تا کنون با تیز بینی و درایت آقای روحانی عقیم مانده است؛ و از این حیث از آقای رئیس جمهور متشکریم، و امید واریم ایشان فریب چنین صحنه هایی را نخورند.
اما چند سوال:
آیا در شرایط کنونی که وضعیت اقتصادی و بین المللی و فرهنگی ما برهه حساسی را طی می کند، اینگونه رفتارها(بر فرض صحت) درست است؟
آیا با این گونه صحبت کردن اخلاق مردم تعالی پیدا می کند؟
آیا تشویش اذهان عمومی و بدبین کردن مردم نسبت به رئیس جمهور کاری شرعی و از روی تقوا و دلسوزی است؟
حتی اگر ایشان حرف نا صوابی زده بودند، وظیفه این آقایان کتمان و تفسیر به خوبی نبود؟ و یا تذکر در خفا؟
چرا به گونه ای عمل می شود که مردم ، حرفهایی بزنند که توان نوشتنش نیست؟
مگر نه اینست که مقام معظم رهبری بر امور کشور نظارت دقیق دارند؟ لااقل در سطح رئیس جمهور که نظارت دقیق دارند و بر جزئیات مسلط ، پس چرا باز هم بر خلاف صحبتهای قبل خود ، سخن به زبان می آورید؟
شما را بخدا، چند دقیقه ای با خدای خویش صادقانه خلوت کنید.
اگر هم نصایحی دارید ، آنها را با رسانه ای کردن و هیاهو درست کردن، باطل نکنید و حرفهایتان را از طرق متعددی که الحمدلله دارید به سمع رئیس جمهور برسانید؛ و جوانان و مردم را در بازی هایی که نفع اخروی و حتی دنیوی هم ندارد نیندازید و آب به آسیاب فرصت طلبان و دشمنان نریزید؛
یک نکته به دوستان رسانه ای رئیس جمهور محترم، و آن اینکه بگونه ای مدبرانه  عمل  شود که این جنجال سازی ها وقت جامعه و دولت محنرم را به هدر دهد، باشد که خداوند از سر تقصیر همه ما بگذرد و روح امام(س) و شهدا را از همه ما شاد و راضی گرداند.
امیدم تنها اینست که"آنچه از دل برآید، لا جرم بر دل نشیند..." ان شا الله.
 

دیدگاه‌ها

احسنت

افزودن نظر جدید