امید

بعد که به سینه ریخت و تب بالا رفت، به اصرار همسرم به کلینیک نزدیک خانه مراجعه کردم و خانم دکتری جوان بی‌درنگ با تجویز دارویی که بعد از علنی‌شدن کرونا در درمان کووید‌19 از آن به‌عنوان داروی مؤثر نام بردند، بیماری رنج آور مرا، هرچه بود، درمان کرد. چند روز پیش برای کاری بانکی به دو بانک محله خودمان مراجعه کردم. در یک بانک فقط معاون مرد بود و رئیس و همه کارکنان بانوان و دختران ارجمند ما بودند و در دیگری از هشت کارمند رئیس و چهار همکار از بانوان بودند. بعد به دلیل عفونتی در چشم به یکی از مراکز مجهز چشم‌پزشکی مراجعه کردم، از دختر خانمی که مؤدبانه با افشانه الکل استقبال و دستم را ضدعفونی کرد، تا مأمور پذیرش که مرا به اورژانس راهنمایی کرد، تا منشی پذیرش آن بخش و کارمند مالی و تکنسین معاینه قبلی و اندازه‌گیری تغییرات درجه بینایی دور و نزدیک و سرانجام تا پزشک متخصصی که با اعتماد به نفس معاینه کرد و دارو داد و تجویز قاطعی در مورد عملی کوچک در یک چشم کرد، همه از دختران ارزشمند و لایق ما بودند. باور کنید موجب افتخار است. بهترین متخصص درمان ریشه دندان و همچنین بهترین متخصص رادیوگرافی فک و دندان و نیز متخصص اولتراسونیک داخلی که اخیرا به آنان ارجاع شدم همگی از بانوان ما بودند. چون با نشریات سر‌و‌کار دارم، به جرئت می‌گویم برجسته‌ترین روزنامه‌نگاران و گزارشگران و تحلیلگران سیاسی و فرهنگی و ادبی ما، با وجود همه تبعیض‌هایی که برایشان در حکم غذای روزانه عادی شده است و نیز بیشترین مترجمان و نویسندگان خوب و مطرح امروزی ما از میان دختران و بانوان ما هستند. اگر روزی فروغ، سیمین دانشور، سیمین بهبهانی و پروین اعتصامی استثنا تلقی می‌شدند، امروز چنین نیست. اینان اصل هستند. آقایان! بدانید، اینان هستند آن نسلی که تاب نیش و تحقیر را آن هم از سوی جایگاهی فرهنگی ندارند.از شما، وزارت آموزش‌و‌پرورش و مسئولان فرهنگی توقع دارند حرمت همسران، مادران و دختران خودتان را پاس دارید و از این کار ناهنجار پوزش بخواهید.